Η «Σπηλιά του Ηρακλή» στις ακτές του ατλαντικού.


Ένας τουριστικός προορισμός με ελληνική υπόκρουση

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Για να προσελκύσουν πελάτες τα ταξιδιωτικά γραφεία ανακαλύπτουν μέρη που ενδεχομένως κρύβουν παμπάλαια μυστικά. Δίνουν ιδιαίτερη έμφαση σε αυτά και εξάπτουν τη φαντασία των περιηγητών.
Ένα τέτοιο μέρος βρίσκεται στο Μαρόκο. Περίπου δέκα πέντε χιλιόμετρα δυτικά της πόλης Ταγγέρης, υπάρχει μια σπηλιά σχηματισμένη στο σκληρό ασβεστολιθικό πέτρωμα.
Η σπηλιά αυτή είναι γνωστή ως «Σπηλιά του Ηρακλή».
Υπάρχουν διάφοροι θρύλοι που εμποτίζουν τη σπηλιά αυτή με το άγνωστο παρελθόν.
Ένας από τους θρύλους που ακούγονται από τους ντόπιους είναι πως το μέρος αυτό ήταν ένα από τα αγαπημένα μέρη των γιγάντων της ελληνικής μυθολογίας. Τότε που οι γίγαντες και οι τιτάνες κυριαρχούσαν την Οικουμένη.
Άλλος θρύλος αναφέρεται στον ήρωα της ελληνικής μυθολογίας, Ηρακλή.
Αφού, λένε, άνοιξε τους βράχους του σημερινού Γιβραλτάρ και χώρισε την Ευρώπη από την Αφρική, άφησε τον ατλαντικό ωκεανό να εισέλθει και να γεμίσει τη λεκάνη της μεσογείου, ήρθε σε αυτό εδώ το σημείο για να ξαποστάσει και να πάρει δυνάμεις για τον επόμενο άθλο του που ήταν το ‘μάζεμα’ των χρυσών μήλων των Εσπερίδων.
Αρχαιολόγοι που ερεύνησαν το σπήλαιο των ακτών του ατλαντικού ωκεανού εντόπισαν ανθρώπινη παρουσία που χρονολογείται περί το 7.000 π.Χ..
Σε μια εμπεριστατωμένη έρευνα που έγινε το 1930 ανακαλύφθηκαν πήλινα ειδώλια σε πολύ καλή κατάσταση που απεικόνιζαν λατρευτικές συνήθειες των ανθρώπων της νεολιθικής εποχής στην περιοχή της Ταγγέρης.
Οι κάτοικοι της περιοχής δεν γνωρίζουν πότε καθιερώθηκε το σπήλαιο της περιοχής τους, ως χώρος ανάπαυσης του μυθικού Ηρακλή.
Πραγματικά φαίνεται μια ‘διογκωμένη΄ ιστορία αλλά φαίνεται εμφανώς πως περιτυλίχθηκε με το μυθολογικό ελληνικό στοιχείο για να κεντρίσει το ενδιαφέρον των περιηγητών.
Η είσοδος της σπηλιάς είναι στο δημόσιο δρόμο της περιοχής και κατεβαίνει μέσα στη γη ώσπου φθάνει κανείς στο άνοιγμα της σπηλιάς που βρέχεται από τον ατλαντικό ωκεανό.

Ενδεικτικά είναι τα βίντεα που ακολουθούν: