Διαβάζουμε το αμερικανικό αρχαιολογικό περιοδικό archaeology. org, και εντυπωσιαζόμαστε, για άλλη μια φορά, από την έντεχνη βουλγαρική κειμενογραφία που προσπαθεί να διασπάσει ή καλύτερα να χωρίσει, να απομακρύνει, την ιστορική συνύπαρξη αρχαίων Θρακών-Ελλήνων.
Φώτο :Χρυσά ευρήματα του 4ου αιώνα π.Χ.
Επιχειρείται να θεμελιωθεί, για άλλη μια φορά, η εσφαλμένη αντίληψη πως ‘Έλληνες’ ήταν μόνον οι κάτοικοι της, πάλαι ποτε, Αθηναϊκής Δημοκρατίας, της πόλης των Αθηνών.
Ό, τι στοιχείο έχουμε από την αρχαία Θράκη είναι ελληνικό, αν και ποτέ δεν κατακτήθηκε από τους Αθηναίους, παρά μόνον ένα στενό μέρος της ακτής του Αιγαίου και δεν επιβλήθηκε με τη βία, ούτε η ελληνική τέχνη, ούτε η ελληνική γλώσσα. Θράκες σύμφωνα με τον Ηρόδοτο ήταν το πιο πολυπληθές έθνος μετά τους Ινδούς στον κόσμο…
Φώτο : Λατρευτικά σκεύη του 4ου αιώνα π.Χ., από την βορειοδυτική Βουλγαρία
Δεν έχουμε πρόθεση να γράψουμε οτιδήποτε για τους αρχαίους Θράκες, παραθέτουμε το άρθρο της Σούζαν Ι. Ροτρόφ, που δημοσιεύθηκε στο αναφερόμενο περιοδικό και προσπαθούμε να αντιληφθούμε γιατί θεωρείται από τους Βουλγάρους, σκόπιμη ή προκατειλημμένη η τρισχιλιετής συνύπαρξη Ελλήνων και Θρακών.
Ακολουθεί όλο το άρθρο σε απόδοση του γράφοντος.
Ποιοι ήταν οι Θράκες;
Στους λαούς της Μεσογείου έχουν συνήθως καταμετρηθεί μεταξύ των περιθωριακών πολιτισμών, ένας απροσδιόριστος λαός, περιφερειακά του λαμπερού ελληνορωμαϊκού κόσμου. Αναδύθηκε στο ιστορικό προσκήνιο από την τρίτη χιλιετία π.Χ. Οι Θράκες ζούσαν ως φυλετικές ομάδες σε μια περιοχή που είχε όρια νότια το Αιγαίο πέλαγος, ανατολικά τη Μαύρη Θάλασσα, δυτικά τον Αξιό ποταμό (σ.σ.’Vardar’ τον γράφει, υπήρχε τέτοιος ποταμός στην αρχαιότητα;) και βόρεια συνόρευε με τα Καρπάθια όρη.(sic)
Είναι ασαφές αν απέκτησαν δικό τους πολιτισμό και δική τους γλώσσα, ωστόσο δεν κατάφεραν ποτέ να αποκτήσουν πολιτική οντότητα. Ζούσαν σε μικρές πόλεις και χωριά. Οι πόλεις τους εμφανίστηκαν, ιστορικά, παρά πολύ αργότερα και τα περισσότερα μνημειακά κατασκευάσματά τους είναι τύμβοι.
Οι Θράκες δεν άφησαν γραπτές πηγές για τις συνήθειες και την ιστορία τους, και η γλώσσα τους είναι γνωστή μόνο από τοπωνύμια και από ένα μικρό αριθμό επιγραφών γραμμένων με ελληνικούς χαρακτήρες.
Οι Έλληνες, εντούτοις, γνώριζαν καλά τους βόρειους γείτονές τους, με τους οποίους ήρθαν σε επαφή και σύγκρουση, κατά τη διάρκεια του αποικισμού της βόρειας ακτής του Αιγαίου.
Για τους Έλληνες, οι Θράκες ήταν μια άγρια και απροσδιόριστη περιοχή: εκεί βρίσκονταν η κοιτίδα του βίαιου θεού του πολέμου, Άρη, ο τόπος των ανθρωποφάγων φοράδων του Διομήδη και η χώρα όπου παράφρονες γυναίκες καταξέσκισαν και κομμάτιασαν τον αοιδό Ορφέα.
Ο Όμηρος στην Ιλιάδα παρέχει ένα εντυπωσιακό πορτρέτο του θράκα ήρωα Ρέσου, ενός φοβερού πολεμιστή, αξιοπρόσεκτου για τους μεγάλους και όμορφους ίππους του, το περίκομψο άρμα του και τη χρυσή θωράκιση του.
Ο ιστορικός Ηρόδοτος περιγράφει τους Θράκες με ελάχιστες λεπτομέρειες, σχολιάζοντας τον τεράστιο αριθμό τους, την έλλειψη πολιτικής ενότητας τους και διάφορες συνήθειες τους όπως η πολυγαμία και το μαρκάρισμα των σκλάβων που, από μια ελληνική οπτική πλευρά, του φαινόταν πολύ παράξενο (Ιστορίες, 5.3-8).
Οι Έλληνες εγκαταστάθηκαν στη Θράκη και οι Θράκες ζούσαν σε ελληνικές πόλεις, και υπήρξε μια σπουδαία αλληλεπίδραση μεταξύ των δύο πολιτισμών, αλλά κάθε εικόνα που προκύπτει από τις διασωθείσες γραπτές πηγές είναι βασικά προκατειλημμένη -οι Έλληνες θεωρούσαν τους Θράκες ως βάρβαρους.
Μόνο δια μέσου της αρχαιολογίας μπορούμε να καταλάβουμε καλύτερα αυτόν τον λαό.
Η Έκθεση: Αρχαίος χρυσός
Ο πλούτος των Θρακών.
Θησαυροί από τη Δημοκρατία της Βουλγαρίας εκτίθενται στο Μουσείο Τέχνης Κίμπελ στο Φορτ Γουόρθ Διατίθεται στο αμερικανικό μουσειακό κοινό, ένα μικρό αλλά θεαματικό τμήμα της αρχαιολογικής κληρονομιάς.
Τα εδάφη της Θράκης βρίσκονται κατανεμημένα σε πολλά σύγχρονα έθνη. Μερικά από τις πιο αξιοπρόσεκτες ανακαλύψεις έχουν γίνει στη Βουλγαρία. Η επίδειξη, η οποία παρουσιάζει διακόσια περίπου χρυσά και αργυρά αντικείμενα, άνοιξε στο St.Louis και έχει αρχίσει τώρα εκτενής εκθεσιακός γύρος στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ένα από τα εκθέματα: Xρυσό δαχτυλίδι με 'θρακική επιγραφή' κατά τους Βουλγάρους αρχαιολόγους
Η έκθεση αναδεικνύει τον αρχαιολογικό πλούτο των παρακάτω βουλγαρικών μουσείων - Το Βουλγαρικό Ινστιτούτο και Μουσείο, η Βουλγαρική Ακαδημία Επιστημών της Σόφιας, το Αρχαιολογικό Μουσείο Βάρνας, το Αρχαιολογικό Μουσείο Πλοβντίν, το Ιστορικό Μουσείο Μπούργκας, το Ιστορικό Μουσείο Καζανλούκ, το Ιστορικό Μουσείο Κιουστεντίλ, το Ιστορικό Μουσείο Λόβεχ, το Ιστορικό Μουσείο Μοντάνα, το Ιστορικό Μουσείο Πλέβεν, το Ιστορικό Μουσείο Ράζγκραντ,το Ιστορικό Μουσείο Ρούσε,το Ιστορικό Μουσείο Στάρα Ζαγορά, το Ιστορικό Μουσείο Τργοβίστε, το Ιστορικό Μουσείο Βελίκο Τούρνοβο, και το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο στη Σόφια