«Το βαθύ κράτος και ο μονοκομματισμός του Δημοκρατικού Λαϊκού Κόμματος [CHP] βρίσκονται πίσω από τις αδικίες που έγιναν σε μη μουσουλμάνους στην Τουρκία, κάτι το οποίο έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τα θεμέλια του πολιτισμού μας» δήλωσε ο αναπληρωτής πρόεδρος του κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης της Τουρκίας, Χουσεγίν Τσελίκ (Hüseyin Çelik).Ο γνωστός Τούρκος πολιτικός σε συνέντευξή του στην τουρκική εφημερίδα ‘Ζαμάν της Κυριακής’, που είχε διατελέσει υπουργός Παιδείας παραδέχθηκε πως το αυταρχικό τουρκικό καθεστώς αντιμετώπιζε εχθρικά το μέρος του πληθυσμού της χώρας που αποτελείται από Αλεβίτες, Χριστιανούς, Κούρδους και γενικά μη τουρκικής –μουσουλμανικής συνείδησης.
Στη συνέντευξή του ο Χουσεγίν Τσελίκ καθορίζει πως εξοντωτική πολιτική άσκησε η Τουρκία στην περίοδο του μονοκομματισμού από το 1923 έως το 1946. Οι φόροι που επιβλήθηκαν στις μειονότητες ήταν δυσβάσταχτοι και σήμερα προκαλούν ντροπή.
Το κλείσιμο της ελληνικής Ιερατικής Σχολής ήταν επίσης μεγάλη ντροπή.
Δυσβάσταχτοι φόροι
«Ο φόρος περιουσίας ήταν ένας φόρος που επιβλήθηκε επί των ευπόρων πολιτών της Τουρκίας από το 1942, με δεδηλωμένο στόχο την αύξηση των κονδυλίων για την άμυνα της χώρας σε περίπτωση ενδεχόμενης ανάμιξης της Τουρκίας στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι περισσότερο πληγέντες από τον φόρο αυτόν ήταν οι μη μουσουλμάνοι: Εβραίοι, Έλληνες , Αρμένιοι, οι οποίοι έλεγχαν ένα μεγάλο μέρος της οικονομίας,»
Σχετικά με τη Σχολή της Χάλκης θα σημειώσει: Η Ιερατική Σχολή ήταν η κύρια σχολή της θεολογίας του Πατριαρχείου της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας της Κωνσταντινούπολης, ιδρύθηκε την 1η Οκτωβρίου 1844 στη νήσο Heybeli ή όπως λέγεται στα ελληνικά, Χάλκη, στη θάλασσα του Μαρμαρά μέχρι το κλείσιμό της, από τις τουρκικές αρχές το 1971.
Τα γεγονότα κατά του ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης το 1955
Τα ‘ατυχή γεγονότα’ στις 6 με 7 Σεπτεμβρίου του ’55 στην Κωνσταντινούπολη, ξεκίνησαν μετά από έναν τίτλο εφημερίδας που δημοσίευσε πως το σπίτι του ιδρυτή του έθνους, του Ατατούρκ, που βρίσκεται στην Ελλάδα χτυπήθηκε από Έλληνες μαχητές. Έτσι άρχισε μια μαζική υστερία κατά των μη μουσουλμάνων και μη τούρκων.
Η οικουμενικότητα
Αναφερόμενος στην Οικουμενικότητα του Πατριαρχείου δήλωσε πως για το θέμα έχουν γίνει συζητήσεις για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, αν, δηλαδή, ο Βαρθολομαίος αντιπροσωπεύει την οικουμενικότητα ή όχι. Αυτή, τόνισε, δεν είναι δική μας δουλειά.
«Γιατί οι μουσουλμάνοι να ασχολούνται αν είναι ή όχι παγκόσμιος ηγέτης της ορθόδοξης κοινότητας και θέλουν να είναι οι φορείς λήψης αποφάσεων για αυτό το θέμα; Ας αποφασίσει η ορθόδοξη κοινότητα για αυτό. Αν ο πατριάρχης του Φαναρίου της Κωνσταντινούπολης, ο Βαρθολομαίος, είναι Οικουμενικός, έχουν δικαίωμα να το αμφισβητήσουν αυτοί που δεν είναι Ορθόδοξοι; Αφήστε τον ορθόδοξο λαό να έχει τη δική του βούληση, είπε ο Τσελίκ.
«Να τροποποιηθεί η συνθήκη της Λοζάνης»
Ένα άλλο αξιόλογο σημείο της συνέντευξής του ήταν η αντιμετώπιση των μειονοτήτων. Ο αναπληρωτής πρόεδρος του κόμματος της Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης θα δηλώσει πως δεν πρέπει στην Τουρκική Δημοκρατία να υπάρχουν πολίτες πρώτης και δεύτερης κατηγορίας. Οι κατηγορίες αυτές ταξινομούνται σύμφωνα με τη γλώσσα ή τη θρησκεία τους και χαρακτηρίζονται ως μη μουσουλμανικές κοινότητες της Τουρκίας, σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λοζάνης.Υποστήριξε πως η Συνθήκη αυτή πρέπει να τροποποιηθεί.
«Κατά την άποψή μας, κανένας από τα 72 εκατομμύρια πολίτες δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως μειοψηφία», είπε ο Τσελίκ. Αναφερόμενος στην Οθωμανική Περίοδο τόνισε πως οι πιστοί των τριών μονοθεϊστικών θρησκειών έζησαν ειρηνικά σε όλη τη διαρκειά της.
«Το σύνθημα που υπήρχε τότε ήταν ‘ενότητα στην πολυμορφία’ και είναι ένα σύνθημα το οποίο προωθείται σήμερα από το Συμβούλιο της Ευρώπης. Οι δύο πολιτισμοί συναντώνται σήμερα στο ίδιο σημείο μετά από αιώνες» (Ευρώπη και Οθωμανική αυτοκρατορία, δηλαδή)
Για την Αρμενική Γενοκτονία
Ο πρώην υπουργός Παιδείας παρατηρώντας τις εγκρίσεις των ψηφισμάτων που αναγνωρίζουν τις δολοφονίες των Αρμενίων το 1915 ως ‘γενοκτονία’ από τη Βουλή της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και το σουηδικό κοινοβούλιο, δήλωσε ότι η Γενοκτονία είναι ένα θέμα που θα χρησιμοποιηθεί ως ατού εναντίον της Τουρκίας.
Δεν παρέλειψε μάλιστα να δηλώσει: "Το κοινοβούλιο μιας χώρας δεν μπορεί να αποφανθεί σχετικά με την ιστορία της άλλης χώρας. Είναι οι ιστορικοί και οι επιστήμονες που θα αποφασίσουν σχετικά με την ιστορία. Οι πολιτικοί δεν μπορούν να λαμβάνουν αποφάσεις, σχετικά με αυτό το θέμα. Ακόμη και αν το κάνουν, οι αποφάσεις τους θα είναι χωρίς νόημα», δήλωσε ο Χουσεγίν Τσελίκ.
21 Μαρτίου 2010, Κυριακή
Ali Aslan Killic Άγκυρα.
Ἂρθρα & Σκέψεις- Γιῶργος Ἐχέδωρος