Απρίλιος 12, 2010
Η Σερβική Στρατιωτική Βιομηχανία παρουσιάζει σημαντική αύξηση κατά τα τελευταία έτη τόσο στην παραγωγή όσο και στην πώληση όπλων και αμυντικού εξοπλισμού, μετά από την πτώση της δεκαετίας του ’90 και κυρίως μετά τους νατοϊκούς βομβαρδισμούς το 1999.
Σύμφωνα με τα στοιχεία τα οποία έδωσε στην δημοσιότητα ο υπουργός Άμυνας Ντράγκαν Σουτάνοβατς, ο όγκος των εξαγωγών το 2009 έφθασε περίπου τα 300 εκατομμύρια δολάρια ενώ έχουν συναφθεί νέες συμβάσεις αξίας περίπου 500 εκατομμυρίων δολαρίων.
«Η περαιτέρω ανάπτυξη αυτού του τομέα, θα μπορούσε να φέρει αποτελέσματα ισάξια της δεκαετίας του ’80, όταν η αμυντική βιομηχανία της Γιουγκοσλαβίας, από την πώληση όπλων και την κατασκευή στρατιωτικών εγκαταστάσεων είχε έσοδα περίπου ένα δισεκατομμύριο δολάρια ετησίως» σημειώνει το ειδησεογραφικό πρακτορείο του Βελιγραδίου ‘beta’.
Μετά από τα ταραχώδη χρόνια, γράφει το ‘beta’ και τις τεράστιες αλλαγές που έγιναν στην πολιτική και την στρατιωτική σκηνή, η αμυντική βιομηχανία της Σερβίας, δεν κατάφερε να φθάσει σε κορυφαία τεχνολογία αλλά είναι γνωστό πως είναι ανταγωνιστική ως προς την υψηλή ποιότητα της στρατιωτικής της παραγωγής και αξιόπιστη ως προς τη χρήση των οπλικών συστημάτων της.
Η Σερβία διαθέτει έξι κρατικά εργοστάσια παραγωγής πολεμικού υλικού αλλά πέρα από αυτά έχει δρομολογήσει βιομηχανικές κατασκευές μηχανών προσγείωσης αεροσκαφών, μια σειρά υδραυλικών και ηλεκτροϋδραυλικών συστημάτων για δεξαμενές και τεθωρακισμένα οχήματα καθώς και πυραυλικά συστήματα.
Υπάρχει ακόμη το εργοστάσι αεροσκαφών ‘Ytva’ στο Πάντσεβο, που πέρσι είχε παράγει το δύο πρώτα πρωτότυπα αεροσκάφη «Lasta-95» που προς το παρόν βρίσκονται σε δοκιμαστικό στάδιο στο αεροδρόμιο του Batajnica.
Η εταιρία 'EDePro' ασχολείται με το σχεδιασμό και την παραγωγή των κινητήρων πυραύλων. Έχει αναπτύξει τους πολλαπλούς πυραύλους ALAS με ρουκέτες διαμετρήματος 107 χιλιοστών και με εκτοξευτή φάσματος στα 11 χιλιόμετρα με υβριδικό βλήμα διαμετρήματος 155 χιλιοστών.
Οι υπάρχουσες σερβικές εταιρίες είναι εξοπλισμένες με προσωπικό και τεχνολογία για την επισκευή και τον εκσυγχρονισμό του IC κινητήρων για πυραύλους αέρος-αέρος μικρού βεληνεκούς σοβιετικής κατασκευής R-60 που χρησιμοποιούνται από τα αεροσκάφη MiG-21 ή MiG-29, που είναι όπλα του στρατού της Σερβίας.
Σύμφωνα με τον στρατιωτικό αναλυτή Αλεξάνταρ Ράντιτς η σερβική αμυντική βιομηχανία θα μπορούσε να έχει πωλήσεις όπλων μέχρι του μισού δισεκατομμυρίου δολαρίων, που είναι ένας στόχος πραγματικά φιλόδοξος που απαιτεί, όμως, απαραιτήτως την βελτίωση των υπαρχόντων εργοστασίων.
« Ας μην ξεχνάμε, τόνισε ο πιο πάνω αναλυτής, ότι τα όπλα και ο στρατιωτικός εξοπλισμός που παράγεται στη Σερβία εξακολουθεί να βρίσκεται σε τεχνολογίες που δημιουργήθηκαν στις δεκαετίες του ’60 και του ‘ 70 του περασμένου αιώνα. Το πλεονέκτημά τους εντούτοις είναι η απλότητά τους η οποία καθορίζεται ως σοβαρή από τον στρατό στο πεδίο της μάχης, από την άποψη, ότι τα τελευταία πολεμικά συστήματα, δεν θα μπορούσαν να συντηρηθούν σε περίπτωση δυσλειτουργίας τους».
Ένα τελευταίο επίτευγμα της σερβικής αμυντικής παραγωγής είναι το τεθωρακισμένο όχημα ‘Lazar’ που προορίζεται για χρήση σε αστικές περιοχές για μεταφορά πεζικού και ειδικών δυνάμεων σε ειρηνευτικές και αντιτρομοκρατιές επιχειρήσεις.
Το τεθωρακισμένο όχημα προσφέρει προστασία από ενέδρα, νάρκες, ή αυτοσχέδιες βόμβες.
Ἂρθρα & Σκέψεις- Γιῶργος Ἐχέδωρος