Αύγουστος 10, 2010
Κανείς δεν γνωρίζει, γράφει το δημοσίευμα του «Слободна Европа», τις ακριβείς λεπτομέρειες, αλλά υποτίθεται ότι κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη είχαν βιαστεί περισσότερες από 20 χιλιάδες γυναίκες – οι περισσότερες από την ανατολική Βοσνία και την Μποσάνσκα Κράινα.
Πολλές από τις γυναίκες που βιάστηκαν έμειναν έγκυες. Ελάχιστοι γνωρίζουν, όμως, ποιος είναι ο πατέρας των παιδιών. Το πρόβλημα έχει βαθιές ρίζες, αναφέρει το δημοσίευμα, και θα έπρεπε να μην λησμονηθεί και να μην περάσει στα ανώδυνα.
Η Μπακίρ Χαζεσίκι βιάστηκε επανειλημμένα δημόσια στο Σταθμό Ασφαλείας στο Βίσεγκραντ, βιάστηκε επίσης και η μεγαλύτερη κόρη της.
«Οι γυναίκες φοβούνται να μιλήσουν γιατί έχουν απειληθεί ότι θα σκοτώσουν όλη την οικογένειά τους, αν τυχόν πουν κάτι σχετικό», θα πεί η βιασθείσα Μπακίρ.
Οι περισσότεροι βιασμοί έγιναν όταν οι άνδρες και οι έφηβοι κατατάχθηκαν στα στρατόπεδα και οι γυναίκες έμειναν μόνες στο σπίτι. Πολλές γυναίκες βιάστηκαν, επίσης, μέσα στα στρατόπεδα. Ο πρόεδρος του συλλόγου «Πηγή» Έντιν Ραμουλίκι μίλησε για τα γεγονότα.
Μία γυναίκα αιχμάλωτος του στρατοπέδου ‘Καρατέρμ’ αργότερα κατέθεσε στη Χάγη ότι βιάστηκε πρώτα από τον διοικητή κατόπιν από τους φύλακες και τους φίλους τους. Επίσης στο στρατόπεδο Τμοπόλιε συχνά ένστολοι στρατιωτικοί ή αστυνομικοί βίαζαν γυναίκες και νεαρά κορίτσια σε κοντινά του στρατοπέδου σπίτια, δήλωσε ο Ραμουλίκι.
«Για όλο αυτό το πρόβλημα δεν έγινε ακόμη τίποτε. Απαιτείται μια γενικότερη στρατηγική με επισκέψεις, ψυχολόγων, ψυχοθεραπευτών, νευρολόγων και κοινωνιολόγων. Πρέπει να βοηθηθούν οι μητέρες, τα παιδιά που γεννήθηκαν που πραγματικά για αυτούς είναι ένα μεγάλο σοκ»
Ο ψυχολόγος Ιμπραήμ Προλίκι θα τονίσει:
«Το πρόβλημα δεν είναι ατομικό, είναι κοινωνικό, ιδεολογικό και πολιτικό. Αφορά την ψυχική υγεία των γυναικών. Υπάρχει πρόβλημα με την ταυτότητα, τον αυτοσεβασμό. Οι συνέπειες των βιασμών είναι πολλές και πρέπει να εξυγιανθούν»
Στην Ομοσπονδία της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης ψηφίστηκε νόμος για τις γυναίκες που βιάζονται στη διάρκεια του πολέμου. Να εντάσσονται, δηλαδή, στην κατηγορία των αμάχων θυμάτων πολέμου.
Ἂρθρα & Σκέψεις- Γιῶργος Ἐχέδωρος