-Κύριε Μιλοσόσκι, σε κάθε συνέντευξή σας πρέπει πρώτα να αναφερθούμε στη διένεξή σας για το όνομα, με την Ελλάδα, δεν σας στεναχωρεί αυτό;
-Ω, ναι! Είναι πραγματικά μια παράλογη διαμάχη, δυσνόητη στον καθένα. Μια ιστορία του Δαυίδ και του Γολιάθ, στην περίπτωση αυτή είμαστε ο Γολιάθ.
-Ο Γιώργος Παπανδρέου είναι ένας μεταρρυθμιστής πρωθυπουργός, σας δίνει κάποιες ελπίδες;
- Ναι ο Παπανδρέου πραγματοποίησε συναντήσεις με τον πρωθυπουργό μας σε διάφορα διεθνή φόρα και συναντήσεις, αφού αυτό ήταν δυνατό. Με τον Παπανδρέου βγάλαμε περισσότερες φωτογραφίες και πήραμε περισσότερα χαμόγελα, καλύτερα λόγια, αλλά στην πραγματικότητα δεν κινείται τίποτε.
Η Ελλάδα μιλάει για εθνική κόκκινη γραμμή. Το κόκκινο δεν είναι χρώμα του συμβιβασμού. Η Αθήνα θέλει να αλλάξει τα διαβατήριά μας, τις ιστοσελίδες, το τόπο καταγωγής του κρασιού που εξάγεται στην Γερμανία και δεν πρέπει να καθορίζεται ως μακεδονικό! Αυτό είναι παράλογο.
-Και τι μπορεί σε αυτό η πΓΔΜ;
- Δεν έχουμε το κατάλληλο «βάρος» για να κοντραριστούμε με την Ελλάδα. Έτσι η ευρωπαϊκή προοπτική μας έχει τεθεί σε αιχμαλωσία. Επίσης, στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι το 2008, η Ελλάδα άσκησε βέτο στην πΓΔΜ, αν και βάσει της ενδιάμεσης συμφωνίας, όπου υπάρχει ένα άρθρο στο οποίο επισημαίνεται ότι δεν θα μας παρεμποδίσει να ενταχθούμε σε διεθνούς οργανισμούς, αν για την ένταξή μας χρησιμοποιήσουμε την προσωρινή ονομασία. Πριν αποφανθεί το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης σχετικά με την εγκυρότητα της συμφωνίας η Ελλάδα παραβίασε την συμφωνία αυτή.
-Αλλά τότε πως θα μπορούσατε να κάνετε κάποιον συμβιβασμό, όπως διατείνεστε;
-Αυτό για μας είναι ένα πολύ συναισθηματικό θέμα και η λύση του πρέπει να εγκριθεί από ένα δημόσιο δημοψήφισμα. Σύμφωνα, εξάλλου, με πρόσφατες έρευνες της κοινής γνώμης, το 67% των πολιτών αποποιείται οποιασδήποτε αλλαγής του ονόματος της χώρας και μόνον το 24 % είναι ελαστικό στο θέμα αυτό.
-Η εξεύρεση λύσης τότε θα είναι πολύ δύσκολη.
-Αλλά δεν είναι αδύνατη, αρκεί οι πολιτικές ελίτ, η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση να είναι πεπεισμένοι σε μια λύση. Πληρώνουμε το κόστος της διαφοράς και θέλουμε να υπάρξει υπέρβαση.
-Περιμένετε κάποια ένδειξη στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ το Νοέμβριο;
- Όχι. Αλλά έχουμε μια πρόταση. Όταν είμαστε έτοιμοι να κάνουμε μια μεγάλη εθνική παραχώρηση ώστε να ξεκινούσε μια διαπραγμάτευση με την ΕΕ, θα πρέπει να είμαστε, επίσης, βέβαιοι ότι η Ελλάδα δεν θα μας μπλοκάρει ξανά.
Πιστεύουμε πως οι δύο διαδικασίες (της ένταξης στην ΕΕ και της παραχώρησης) να γίνονται παράλληλα. Έτσι θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε τη δυσπιστία στο συνολικό ζήτημα.
-Λέτε ότι η Ελλάδα αναφέρεται σε παράλογα πράγματα. Τότε γιατί τοποθετούνται στα Σκόπια το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου; Είναι κατανοητό πως αποτελεί πρόκληση για την Αθήνα.
- Ήμουν ακόμη παιδί, πριν είκοσι χρόνια, όταν η πΓΔΜ έγινε ανεξάρτητη. Την εποχή εκείνη ήμασταν πολύ προσηλωμένοι στην αρχαιότητα. Αλλά η ιστορία, για την Ελλάδα, αποτελούσε απαγορευμένο καρπό για μας. Αυτό στάθηκε ως κίνητρο να διαπιστώσουμε ότι δεν είμαστε άνθρωποι χωρίς ιστορικές ρίζες. Ίσως να είμαστε ένα σύμπλεγμα μικρών εθνών, νομίζω ότι ο εθνικισμός της μιας πλευράς μπορεί να ξυπνήσει τον εθνικισμό και στην άλλη πλευρά.
-Και τα βιβλία με χάρτες της Μεγάλης Μακεδονίας;
-Έχω τελειώσει την εκπαίδευση στην πΓΔΜ και ποτέ δεν έμαθα κάτι τέτοιο. Η Ελλάδα προσπαθεί να εξαπλώσει τη σύγχυση για αξιώσεις της πΓΔΜ σε εδαφικές εκτάσεις. Είναι τόσο αστείο, όπως μπορεί να πει κάποιος για αξιώσεις του Λουξεμβούργου εναντίον της Γερμανίας. Έχουμε μόνον 8.000 στρατιώτες και 8 ελικόπτερα και κατά τα τελευταία είκοσι χρόνια δεν είχαμε ποτέ πρόβλημα ασφάλειας με την Ελλάδα.
-Υπάρχει στη χώρα σας μια επιθυμία, στην αλβανική μειονότητα, να δημιουργήσει τη Μεγάλη Αλβανία;
- Με την ένταξη της Αλβανίας στο ΝΑΤΟ, η ιδέα της Μεγάλης Αλβανίας έχει εξαντληθεί. Καμία χώρα στο ΝΑΤΟ δεν έχει τη δυνατότητα της μεταβολής των συνόρων της. Και αυτό είναι καλό για όλη την περιοχή.
-Στη σημερινή συζήτηση που έγινε στην Ευρώπη θίχτηκε ο ρόλος των μουσουλμάνων. Εσείς πως το βλέπετε; Στη χώρα σας έχετε μικτό πληθυσμό.
-Στην πΓΔΜ, το Ισλάμ, δεν είναι κάτι καινούργιο, έχω μεγαλώσει με αυτό. Είμαστε ένα πρότυπο ολοκλήρωσης στην αφομοίωση. Η συνύπαραξη δεν είναι πάντα ιδανική, αλλά δουλεύει. Υπάρχει η σωστή η άποψη, αλλά και οι προκαταλήψεις. Στη Γερμανία και στην Ευρώπη, το Ισλάμ, είναι κάτι νέο, ξένο, άγνωστο. Αλλά στην γερμανική κοινωνία δεν μπορούν να απορριφθούν και να τεθεί ως ‘όρος’ο μουσουλμανισμός στους εργαζόμενους, γιατί υπάρχουν μουσουλμανικές οικογένειες που είναι εδώ και 40 χρόνια, με τον πολιτισμό τους την παράδοσή τους στα σπίτια τους και θα παραμείνει έτσι για πάντα. Η πόλωση της κοινωνίας δεν αποτελεί λύση και με τον λαϊκισμό μεταφέρονται μόνον βραχυπρόθεσμα οφέλη.
Ἂρθρα & Σκέψεις- Γιῶργος Ἐχέδωρος