Νοέμβριος 5, (άρθρο της βουλγαρικής εφημ. ‘СЕГА’ )
Η πρώτη τριμερής σύνοδος κορυφής Γαλλίας-Γερμανίας- Ρωσίας, έλαβε χώρα στα τέλη του περασμένου μήνα στο γαλλικό θέρετρο του Ντοβίλ, όπου ο Νικολά Σαρκοζί, η Άνγκελα Μέρκερ και ο Ντμίτρι Μενβέντεφ συζήτησαν για την ευρωπαϊκή και παγκόσμια ασφάλεια και την ανάπτυξη της συνεργασίας μεταξύ Ευρώπης και Ρωσίας.
Τα αποτελέσματα της συνάντησης καθορίστηκαν ως σημαντικά αφού έγινε αρχή για μια δημιουργική σχέση μεταξύ της ΕΕ και της Ρωσίας.
Διάφορα συναισθήματα δημιουργήθηκαν σε ορισμένες χώρες και κύκλους της Ευρώπης, αλλά και των ΗΠΑ, επειδή θύμιζε η συνάντηση αυτή, την παλαιά συμμαχία μεταξύ του πρώην Γάλλου προέδρου Ζακ Σιράκ, του καγκελάριου Γκέχαρντ Σρέντερ και του Βλαντιμίρ Πούτιν, που ήταν τότε ο αρχηγός του Ρωσικού κράτους.
«Το τείχος του Βερολίνου έπεσε πριν από περίπου 20 χρόνια. Σήμερα πρέπει να σκεφθούμε ένα νέο μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης», γράφει στην εφημερίδα Le Figaro ο τραπεζίτης Jean-Thomas Piel, διευθυντής της τράπεζας Lazard και πρώην βουλευτής του κόμματος για την Ένωση της Γαλλικής Δημοκρατίας.
«Βυθισμένη σε εσωτερικά οργανωτικά προβλήματα η ΕΕ, έχει χάσει τη δυναμική και την ενέργεια της. Μέσα στη μυωπία της, αγνόησε το ρόλο και τη συμβολή της γειτονικής Ρωσίας. Και αυτό έγινε στο οικονομικό φόρουμ στο Ιρκούτσκ Μπαιλάλσκο, όπου συμμετείχαν εκπρόσωποι από την Κίνα, την Ιαπωνία και την Κορέα, οι οποίοι επιθυμούν να συμμετάσχουν στην ανόρθωση της οικονομίας του XXI αιώνα. Συνάμα ελάχιστοι ευρωπαίοι, συμμετείχαν στο φόρουμ αυτό. Στη θέση του τείχους του Βερολίνου αρχίζει να διαμορφώνεται ένα οικονομικό και πολιτιστικό χάσμα μεταξύ ΕΕ και Ρωσίας, σε αντίθεση με τις σχέσεις που έχει διαμορφώσει η ΕΕ με τις ΗΠΑ, την Ιαπωνία ή την Κίνα.
"Αν ληφθεί υπόψη ότι το σημερινό δημόσιο έλλειμμα μας καταναλώνει ένα σημαντικό μέρος των αποταμιεύσεων των πολιτών μας, η οικονομική προσέγγιση με τη Ρωσία αποτελεί μια σημαντική εξέλιξη. Τα ρωσικά κεφάλαια που έχουν ήδη ανέλθει σε αρκετές εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια θα γίνουν το βασικό στοιχείο ανάπτυξης της χώρας που θα μπορούσε να διαδραματίσει καταλυτικό ρόλο και στην οικονομική ανάπτυξη σε ολόκληρη την ήπειρο.
"Το πεπρωμένο μας συνδέει τόσο στο εγγύς όσο και στο απώτερο μέλλον. Αυτός είναι ο λόγος που προσπαθούμε να βοηθήσουμε τη Ρωσία να γίνει ένα σημαντικό οικονομικό κέντρο που θα ταίριαζε απόλυτα στο χώρο μεταξύ του Χόνγκ Κόνγκ, της Σαγκάης, του Λονδίνου και του Παρισιού.
Με την προοπτική αυτή, θα γίνει ένας κόμβος - αντίβαρο, στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης και των αναπτυσσόμενων χωρών.
» Η συνάντηση του Ντόβιλ έγινε για να ξεκινήσει η δημιουργία της πραγματικής οικονομικής συμμαχίας μεταξύ Ευρώπης και Ρωσίας, η οποία θα ενισχύσει τις εμπορικές και οικονομικές ανταλλαγές και τη μεταφορά των κεφαλαίων. Αυτή αποτελεί την εκίνηση της Νέας Εποχή του Παλιού Κόσμου», συμπεραίνει ο Jean-Thomas Piel
Ωστόσο, για τη συνάντηση στο Deauville, διπλωμάτες και παρατηρητές άρχισαν να μιλούν, τώρα, σε μια εποχή όπου υπάρχει ενδεδειγμένη στενότητα για στρατηγικό διάλογο μεταξύ της Ευρώπης και της Ρωσίας.
Καθησυχάζουν τις ΗΠΑ
Η Γαλλία και η Γερμανία προσπάθησαν να καθησυχάσουν την Ουάσιγκτον ότι το Ντοβίλ δεν ενέχει αντιαμερικανικό στοιχείο. Η Μέρκελ δήλωσε ότι ο στόχος της συνάντησης ήταν η ανάπτυξη της συνεργασίας μεταξύ του ΝΑΤΟ και της Ρωσίας, επισημαίνοντας ότι ο Ψυχρός Πόλεμος τελείωσε για πάντα. Τόνισε, επίσης, ότι η νέα «αρχιτεκτονική ασφαλείας» δεν πρέπει να δημιουργήσει εμπόδια στη συνεργασία μεταξύ των ΗΠΑ και της Ευρώπης στα πλαίσια του ΝΑΤΟ.
Οι ΗΠΑ φοβούνται ότι χάνουν την επιρροή τους στην Ευρώπη
Στον αμερικανικό Τύπο, ο ανανεωμένος άξονας Παρίσι-Βερολίνο- Μόσχας, γίνεται αντιληπτός ως μια πραγματική απειλή για τις ΗΠΑ, λέει ο Γάλλος πολιτικός αναλυτής Μάρκ Ρούσε.
Ο John Halsman, εξάλλου, στην εφημερίδα ‘Heritage Foundation’ σημειώνει ότι: « Αν λάβουμε υπόψη όλους του παράγοντες, η Γαλλία, η Γερμανία και η Ρωσία έχουν δυνητικά όλα τα εφόδια μια μεγάλης δύναμης, που μπορεί να γίνει αντίβαρο στην παγκόσμια αμερικανική κυριαρχία.
» Η Γαλλία μπορεί να προσφέρει πολιτικές και ιδεολογικές πρωτοβουλίες, η Γερμανία την οικονομική δύναμη και η Ρωσία τις στρατιωτικές δυνατότητες της», τονίζει ο Halsman.
Πιστεύει, μάλιστα, ότι η Ουάσιγκτον θα πρέπει να αντεπιτεθεί και να χρησιμοποιήσει κάθε μέσο κατά αυτής της αντι-αμερικανικής συμμαχίας.
Ἂρθρα & Σκέψεις- Γιῶργος Ἐχέδωρος