«Να σας πω για το σοσιαλισμό. Δεν ήταν ο κόσμος μου και δεν μου αρέσει η δικτατορία, η οποία ήταν κοινή στις δύο χώρες (Ουγγαρία και Βουλγαρία).
Σήμερα, όμως, έχουν κλείσει τα δημόσια σχολεία, τα δημόσια νοσοκομεία και όσοι δεν έχουν χρήματα, και ας έχουν δουλέψει μια ζωή, δεν έχουν πρόσβαση σε αυτά. Ανταλλάξαμε τη δικτατορία του όπλου με τη δικτατορία των τραπεζών.
… Η Βουλγαρία και η Ουγγαρία είναι θύματα της συμφωνίας της Μάλτας που έκανε ο Μπους με τον Γκορμπατσόφ»
Ο Πέτερ Γιούχας έχει δύο κατοικίες, στη Βουδαπέστη και στη Σόφια.
Μετέφρασε περισσότερα από 40 βουλγαρικά βιβλία και επιμελήθηκε 9 ανθολογίες βούλγαρων ποιητών και έχει γράψει την ιστορία της βουλγαρικής λογοτεχνίας.
« Πριν από το 1989, οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης ζούσαν σε κάθε κοινότητα και δεν προκλήθηκαν από τις αποφάσεις της Μόσχας αλλά είχαν κοινό το κοινωνικό παρελθόν τους. Στη συνέχεια, με τη διάλυση του ανατολικού μπλοκ, η Ευρώπη άρχισε να ζητάει μία προς μία από τις χώρες αυτές, να ενταχθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αντί να υπάρχει ένωση αντίθετα γίνονται χώρες εχθρικές, λόγω του έντονου ανταγωνισμού που υπάρχει.
» Το χειρότερο, όμως, που έφερε η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι η απώλεια της εθνικής ταυτότητας.
Αυτός είναι ο νέος κόσμος του αρπακτικού καπιταλισμού, της παγκοσμιοποίησης, που αναζητά οικονομική ηγεμονία και κατάργηση των εθνικών συνόρων.
»Στην Ουγγαρία είχαμε το μεγαλύτερο εργοστάσιο κονσερβοποιίας που έκανε εξαγωγές σε ολόκληρη την Ευρώπη. Ιδιωτικοποιήθηκε. Τώρα ανήκει στους Γάλλους. Παράγουν τα ίδια προϊόντα και πηγαίνουν σε όλη την Ευρώπη. Μόνο που στην ετικέτα αναγράφεται «made in Europe».
Η ρίζα του διεθνισμού και της παγκοσμιοποίησης είναι ίδια- αδιαφορούν για την εθνική προδοσία.
Εμείς οι Ούγγροι και οι Βούλγαροι, έπρεπε να εισέλθουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όταν θα ήμασταν έτοιμοι. Αυτό δεν συνέβη, γιατί αυτό υπαγόρευε το δικό τους συμφέρον.
Αποτέλεσμα να καταστραφεί η ουγγρική και η βουλγαρική γεωργία. Η ΕΕ με τους ειδικούς της Παγκόσμιας Τράπεζας καθορίζουν στην πραγματικότητα όλες τις τιμές.
Η σωτηρία των λαών μπορεί να προέλθει μόνον με τη δημιουργία εθνικής-πατριωτικής αστικής τάξης, όπως αυτή που υπήρξε στην βουλγαρική Αναγέννηση. Αλλά η παγκοσμιοποίηση αντιτίθεται σε αυτήν, γιατί θα αποτελούσε εμπόδιο στη δημιουργία μιας ανοικτής κοινωνίας, στην οποία θα εισέλθουν οι παγκόσμιες οικονομικές δυνάμεις»
--
Συνέντευξη: «Диктатурата на банките замени диктатурата на оръжието»
Εφημερίδα: СЕГА , 19.12.2010