Ιανουάριος 6, 2011.
Πέρυσι, η Ελλάδα βρισκόταν στο στάδιο των πιο ριζοσπαστικών αλλαγών από την εποχή της στρατιωτικής δικτατορίας, από τα τέλη, δηλαδή, της δεκαετίας του 1960 έως και τα πρώτα χρόνια του 1970.
Συγχρόνως η οικονομική κρίση προκάλεσε ψυχολογικά προβλήματα, όπως κατάθλιψη, κυρίως στα χαμηλά στρώματα του πληθυσμού, όπως αναφέρουν οι δημοσιογράφοι μας από την Αθήνα.
Οι εκφράσεις οργής κατά των μέτρων λιτότητας ήταν στο προσκήνιο συνέχεια σε όλη τη διάρκεια των τελευταίων δώδεκα μηνών.
Αν και είναι λίγο ορατή, ωστόσο, εξακολουθεί να είναι πανταχού η αίσθηση ότι η ελληνική κρίση διέρχεται τη «Μεγάλη Ύφεση» της Αμερικής της δεκαετίας του 1930.
Απελπισία
Η Αμβράζη Αλεξία θα πει σε σχετική ραδιοφωνική εκπομπή:
«Νοιώθουμε σαν βομβαρδισμένοι και όλα όσα κινούνται γύρω ή μέσα στην Αθήνα εκπέμπουν μια απαίσια αρνητικότητα με κυρίαρχα αισθήματα την απόγνωση και την αίσθηση της μάταιης ζωής. Όλος ο κόσμος παραπονιέται αλλά την κατάσταση που δημιουργήθηκε πρέπει να την αντιμετωπίσουμε. Και αυτό θα γίνει με απελπισία και κόπο».
Η αλλαγή που επήλθε έχει αφήσει τα σημάδια της παντού: έχει επιδεινωθεί το επίπεδο οδήγησης, οι άνθρωποι είναι πιο βίαιοι, εύκολα νευριάζουν. Αν και ορισμένοι είναι αδιάφοροι, αυτοί τα έχουν παραδεχθεί όλα.
Ο Κώστας Καρακωστίδης, μηχανικός, θα προσθέσει:
«Μοιάζει με πένθος. Ξεκινάει με την παραδοχή της απώλειας, γίνεται κατάθλιψη και ακολουθεί η αγανάκτηση. Βρισκόμαστε ακόμη σε κατάσταση κατάθλιψης».
Πριν από δύο χρόνια ο Φοίβος Γούζιος διαδήλωνε στην Αθήνα για να διαμαρτυρηθεί για την δολοφονία του 15χρονου από έναν αστυνομικό, σήμερα ως φοιτητής αντιλαμβάνεται ότι είναι δυσοίωνες οι προοπτικές για τους νέους.
Σήμερα οι πορείες είναι κατά των μέτρων λιτότητας:
«Δεν βλέπω μέλλον. Πριν από δύο χρόνια θα έλεγα, ίσως, ότι τα πράγματα μπορεί να αλλάξουν. Όμως, δύο χρόνια μετά, τα πράγματα είναι χειρότερα, ακόμη χειρότερα είναι για εμάς του νέους που δεν έχουμε μέλλον. Είναι απίστευτο».
Μετανάστευση
Οι νέοι υποφέρουν περισσότερο από την αύξηση της ανεργίας και πολλοί μεταναστεύουν. Αλλά δεν συμφωνεί σε αυτή τη λύση η φοιτήτρια που σπουδάζει νηπιαγωγός, Νατάσα:
«Μισώ την ιδέα της φυγής από τη χώρα μου. Θέλω να ζήσω εδώ που γεννήθηκα. Η φυγή είναι μια διέξοδος, επειδή δεν υπάρχουν επιλογές. Ελπίζω να μου δοθεί η ευκαιρία να μείνω. Πιστεύω, όμως, ότι η φυγή δεν είναι λύση, πρέπει να μείνουμε και να αλλάξουμε τα πράγματα»
Και με τη διάθεση αυτή, η Ελλάδα έχει την δυνατότητα να ανακάμψει.
Οι περισσότεροι ειδικοί, πάντως, προβλέπουν ότι η οικονομία της Ελλάδας θα συνεχίσει να μειώνεται και το 2011, έτσι η κατάθλιψη θα συνεχιστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα.
---
Τίτλος: «Чувство на голема депресија во Грција»
Δημοσίευση: BBC στη σκοπιανή γλώσσα, 5.1.2011.
Βαλκανικό Περισκόπιο - Ἂρθρα & Σκέψεις- Γιῶργος Ἐχέδωρος