Είναι ένα, πραγματικά, αξιοσημείωτο φαινόμενο, αν σκεφτεί κανείς τις συχνά τεταμένες σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών, από τότε που η Ελλάδα κέρδισε την ανεξαρτησία της από την Οθωμανική Κυριαρχία, το 1821.
Η Ελένη Βαρμάζη είναι μια από τις λίγες Ελληνίδες που έχει βρει δουλειά στην Κωνσταντινούπολη. Διδάσκει σε διάφορα ιδιωτικά πανεπιστήμια στην Πόλη.
«Έκανα αίτηση για θέση εργασίας στον Ηνωμένο Βασίλειο, στην Ιρλανδία, στην έδρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης τις Βρυξέλλες, στην Κύπρο, αλλά εδώ βρήκα μια θέση εργασίας. Είμαι πολύ ικανοποιημένη από τη δουλειά που κάνω με τους μαθητές μου. Έλαβα με ικανοποίηση τη θέση της διδασκαλίας της τουρκικής γλώσσας και όλα πάνε καλά, καλές συνθήκες εργασίας και είναι καλύτερα που βρήκα εδώ δουλειά, παρά στο Λονδίνο ή το Βερολίνο. Μπορώ άνετα να βρίσκομαι το Σαββατοκύριακο στην Ελλάδα», λέει η Ελένη.
Η περίπτωσή της φαντάζει αρκετά εντυπωσιακή σκεφτόμενος κανείς τις εξαιρετικά τεταμένες σχέσεις ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία, οι οποίες έχουν φθάσει μερικές φορές στα πρόθυρα πολέμου. Ωστόσο η περίπτωση της Ελένη Βαρμάζη δεν είναι η μοναδική.
Ο Γιάννης Γρηγοριάδης, είναι ειδικός στις διεθνείς σχέσεις στο Πανεπιστήμιο Μπιλκέντ. Έχει αγοράσει σπίτι στην αρχαία ελληνική γειτονιά της Πόλης. Ο Γρηγοριάδης υποστηρίζει ότι ολοένα και μεγαλύτερος αριθμός Ελλήνων έρχονται στην Πόλη και αυτό δείχνει ότι οι σχέσεις των δύο χωρών βελτιώνονται.
«Βρισκόμαστε σε πολύ διαφορετικές συνθήκες από εκείνες στα τέλη του 1990, όταν οι δύο χώρες είχαν φθάσει στα πρόθυρα του πολέμου. Μαθητές από την Ελλάδα έρχονται στην Κωνσταντινούπολη για να μάθουν την τουρκική γλώσσα. Πέρσι μια πολύ δημοφιλής τηλεοπτική σειρά είχε προσελκύσει πολλούς Έλληνες τηλεθεατές που άλλαξε την εικόνα που είχαν για την Τουρκία. Όλα αλλάζουν και οι άνθρωποι κατανοούν καλύτερα την Τουρκία, αν και υπάρχουν ακόμη σκοτεινά σημεία, όπως στις περισσότερες χώρες, για να δημιουργηθεί μια ισόρροπη σχέση», είπε ο Γρηγοριάδης.
Στα εγκαίνια της έκθεσης της Ελληνικής Αρχιτεκτονικής στην Κωνσταντινούπολη, επισημάνθηκε ότι η ελληνική γλώσσα και όχι η τουρκική, κυριαρχούσε στην Πόλη.
Ο Λάκης Βίνγας είναι ένας από τους παλαιότερους κατοίκους της ελληνικής κοινότητας της Πόλης, δήλωσε ότι η κοινότητα έχει μια καθοδική πορεία, πιστεύει, ωστόσο, ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει.
«Οι άνθρωποι είχαν θέσει ως προθεσμία για μετανάστευση της οικογένειας, όταν τα παιδιά τελείωναν το Λύκειο. Έτσι από 100 χιλιάδες που ήμασταν κάποτε, έχουμε απομείνει περίπου τρεις χιλιάδες. Κρύβαμε τα ονόματά μας, την ταυτότητά μας, τη θρησκεία μας. Τώρα, βέβαια υποστηρίζουν ότι αυτά είναι ελεύθερα. Δυστυχώς, ο 20ος αιώνας ήταν ένας κακός αιώνας. Πιστεύω ότι ο 21ος αιώνας θα αποτελέσει μια κρίσιμη καμπή για εμάς», δήλωσε ο Βίνγας.
Στο ελληνικό σχολείου Ζωγράφου της Κωνσταντινούπολης, η καθηγήτρια αγγλικών προετοιμάζεται για την τελική βαθμολογία των εξετάσεων. Στην τάξη υπάρχουν μόνο τέσσερις μαθητές. Όλα τα σχολεία έχουν λιγότερους από 100 μαθητές. Ενώ στο παρελθόν, με την ολοκλήρωση της εκπαίδευσης οι μαθητές εγκατέλειπαν την Πόλη και πήγαιναν στην Ελλάδα, τώρα θέλουν να παραμείνουν, όπως η Νατάσα.
«Θέλω να εργάζομαι ως μεταφράστρια σε ένα πανεπιστήμιο της Τουρκίας, επειδή γεννήθηκα και ζω εδώ. Αγαπώ την Κωνσταντινούπολη, έχω φίλους εδώ και θέλω το μέλλον μου να είναι εδώ», είπε η καθηγήτρια των αγγλικών.
Δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία για τους Έλληνες που εργάζονται στην Κωνσταντινούπολη, αλλά πιστεύεται ότι ο αριθμός τους είναι μικρός ενώ παρατηρείται μια τάση αύξησής του.
Με την ταραχώδη οικονομική κατάσταση της Ελλάδας, σε αντίθεση με την οικονομική άνθηση της Τουρκίας, οι αναλυτές πιστεύουν ότι η Κωνσταντινούπολη θα γίνει ένας κοινός προορισμός για πολλούς Έλληνες που ζητούν μια διέξοδο.
Πρέπει να επισημανθεί, εδώ, ότι η ονομασία ‘Ισταμπούλ’, προέρχεται από την ελληνική που θα πει πηγαίνω «Εις την Πόλη»
(Σημειώση Gazeta Shqiptare: ‘ Το παρόν κείμενο ανακτήθηκε από τη «Φωνή της Αμερικής».)
--
Τίτλος άρθρου: «Grekët, emigrantë në Turqi për një jetë më të mirë»
Δημοσίευση: Gazeta Shqiptare, 30/12/2010 - 14:34
Βαλκανικό Περισκόπιο - Ἂρθρα & Σκέψεις- Γιῶργος Ἐχέδωρος