Στρατόπεδο Σύριων προσφύγων
Ιούνιος 22, 2011.
Η συνεργασία της Άγκυρας με τη Δαμασκό είναι ετοιμόρροπη στον απόηχο της εξέγερσης της Συρίας και στη βίαια καταστολή που γίνεται από την κυβέρνηση.
Μέσα σε αυτά τα γεγονότα κλιμακώθηκε και βρίσκεται εκτός ελέγχου ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα όπως διαφαίνεται στις τουρκικές υπηρεσίες ασφάλειας, ότι το χάος και η απειλή της κατάρρευσης στη Συρία θα έχουν επιπτώσεις και θα δημιουργήσουν εσωτερικά προβλήματα στην Τουρκία, με το κουρδικό ζήτημα και τον αγώνα κατά του κουρδικού εργατικού κόμματος (PKK)
.Ο συνήθως ανήσυχος κουρδικός πληθυσμός της Συρίας, στα βορειοανατολικά της χώρας, η οποία συνορεύει με περιοχές , της Τουρκίας και του Ιράκ οι οποίες κατοικούνται από τους Κούρδους, δεν έχει μέχρι στιγμής αντιδράσει και δεν οργάνωσε διαμαρτυρίες κατά του καθεστώτος, ούτε ελήφθησαν μέτρα καταστολής.
Ωστόσο, η προοπτική μιας σκληρής στρατιωτικής αντίδρασης στις περιοχές των Κούρδων, παρόμοιες με αυτές που συμβαίνουν στον αραβικό πληθυσμό της βορειοδυτικής Συρίας θα είχε ως αποτέλεσμα να συγκεντρωθούν πρόσφυγες στα σύνορα με την Τουρκία και αυτή η πιθανή εξέλιξη προκαλεί ανησυχία στις τουρκικές υπηρεσίες ασφαλείας.
Υπάρχει επίσης ο φόβος ότι «αν η Συρία αποσταθεροποιηθεί ακόμη περισσότερο, το PKK θα μπορούσε να βρει ένα νέο ασφαλές καταφύγιο στη Συρία ή στα εδάφη της που κατοικούν Κούρδοι, παρόμοια με την κατάσταση που επικρατεί στο βόρειο Ιράκ», διευκρινίζει ο Σαμπάν Κάρντας, επίκουρος καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Οικονομικών και Τεχνολογίας του ΤΟΒΒ.
Η απειλή από τους εθνικιστές και η εκδήλωση βίας από τους κούρδους αυτονομιστές αποτέλεσαν τη βάση της σχέσης της Τουρκίας με τη Συρία από τα μέσα της δεκαετίας του 1980. Μέχρι το 1988, η σχέση αμαυρώθηκε με την υπόθαλψη της Συρίας, του ηγέτου του PKK, Αμπντουλάχ Οτσαλάν.
Μετά τη συμφωνία για τον διωγμό του ηγέτη του PKK, το 1998, και την επακόλουθη σύλληψή του Οτσαλάν, οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών βελτιώθηκαν σημαντικά. Στον απόηχο του πολέμου στο Ιράκ το 2003, η Συρία και η Τουρκία ενίσχυσαν τους δεσμούς ασφαλείας, ώστε να ελέγχεται η αυξανόμενη απειλή του εθνικισμού των Κούρδων.
Η Τουρκία έχει επενδύσει σημαντικά στην καλλιέργεια της σχέσης της με την Συρία που συχνά αντιστέκεται σε κλήσεις των ΗΠΑ να απομονώσει το συριακό καθεστώς το οποίο διατηρεί δεσμούς με το Ιράν και το οποίο αναμειγνύεται στο Λίβανο και το Ιράκ και υποστηρίζει τη Χαμάς.
Η διατήρηση της περιφερειακής σταθερότητας είναι η κύρια προτεραιότητα της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας.
« Η Άγκυρα έχει απορρίψει μια ανατροπή της υπάρχουσας κατάστασης και της ταχείας αλλαγής του καθεστώτος υπέρ μιας ‘εξελικτικού στυλ’ μετάβασης από ένα αυταρχικό καθεστώς σε ένα δημοκρατικό κράτος μέσα από αργές και ειρηνικές διαρθρωτικές αλλαγές», δηλώνει ο Νουχ Γιλμάζ, διευθυντής του Ιδρύματος των Πολιτικών Οικονομικών και Κοινωνικών Ερευνών (SETA) στην Ουάσιγκτον.
Κατά την έναρξη της αιματηρής καταστολής του καθεστώτος al Assad η Τουρκία αντέδρασε συγκρατημένα «αλλά η κρίση που προκάλεσαν οι πρόσφυγες έχει αναγκάσει τον Ερντογάν να δράσει πολιτικά», υποστηρίζει ο William Hale, ομότιμος καθηγητής. «Αυτός (ο Ερντογάν) δεν μπορούσε να συνεχίσει να κάθεται στο φράχτη, λέγοντας πόσο καλός είναι ο φίλος μου ο Άσσαντ και με το δικό του τρόπο ζητάει τώρα, κατά κάποιο τρόπο, να έρθει στη Συρία μια δημοκρατική κυβέρνηση».
Στο μεταξύ ο τουρκικός Τύπος ανέφερε ότι ο τουρκικός στρατός έχει αναπτύξει σχέδια για να δημιουργήσει μια ουδέτερη ζώνη στο βόρειο τμήμα της Συρίας σε περίπτωση κατάρρευσης του καθεστώτος για το ενδεχόμενο θρησκευτικής βίας και μαζικών προσφυγικών ρευμάτων με προορισμό την Τουρκία.
--
Πηγή: Southeast European Times