Σεπτέμβριος 27, 2011.
»Το θέμα της δημοσίευσης του «Ελληνο-μακεδονικού Λεξικού» που δημοσιεύθηκε πριν από έναν χρόνο και παρουσιάστηκε στην Αθήνα, έχει προκαλέσει μεγάλη συζήτηση στην Ελλάδα.
»Οι συζητήσεις πυροδοτήθηκαν ακόμη περισσότερο, μετά την παρουσίαση αυτού του λεξικού στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον Ιούνιο του τρέχοντος έτους.
Μεγάλες Πιέσεις
»Ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, Σταύρος Λαμπρινίδης, απάντησε επίσημα και εγγράφως ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει σλαβική μειονότητα, αλλά μόνο μια μικρή ομάδα ανθρώπων, στα περίχωρα της Φλώρινας που μιλούν μαζί με τα ελληνικά και μια σλαβική διάλεκτο.
»Η Ελλάδα είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που δεν αναγνωρίζει και δεν σέβεται καμία ξένη μειονότητα , ακόμη και αν η Ευρώπη αναγνώρισε την αλβανική μειονότητα βάσει της συνθήκης της Λωζάννης του 1923, όπως και τους Εβραίους, Αρμένιους, Βούλγαρους, Σλάβους και τους Τούρκους ως Έλληνες μουσουλμάνους.
»Στα Ιωάννινα, στη Φλώρινα και στη Θράκη, υπάρχουν ολόκληρα χωριά που μιλούν αλβανικά και δεν αναγνωρίζονται ως αλβανική μειονότητα για να έχουν το δικαίωμα της εκπαίδευσης στην μητρική γλώσσα, ούτε έδειξε ενδιαφέρον η αλβανική κυβέρνηση όλα αυτά τα χρόνια ώστε να αμφισβητείται η μειονότητα και να αφομοιώνεται σιγά σιγά.
»Από την Αλβανική εθνικότητα η Συνθήκη της Λωζάνης αποκλείει στην Ελλάδα εκείνους οι οποίοι είναι γνωστοί ως Αρβανίτες και οι οποίοι υπολογίζονται περίπου στα τρία εκατομμύρια.
»Ίσως ήρθε η ώρα για την Αλβανία να αναζητήσει και να υπερασπιστεί τα δικαιώματα της αλβανικής μειονότητας στην Ελλάδα, όπως η Ελλάδα υπερασπίζεται την ελληνική μειονότητα της Αλβανίας με οικονομικά μέσα.
»Το χωριό του παπα Κρίστο Νεγκοβάνι που ονομάζεται σήμερα Σημαία στην κοινότητα Τυχερού, στη Θράκη, κατοικούνταν από 90 τοις εκατό από Αλβανούς(Βλάχους) της περιοχής της Κορυτσάς και ήταν γνωστή ως αλβανική μειονότητα στη Συνθήκη της Λωζάννης (1923).
--
Πηγή: Ina-online