Ιανουάριος
23, 2012.
«Η
παγκοσμίου φήμης εφημερίδα, Ιντεπέντεντ της Κυριακής, σε άρθρο που
υπογράφει ο Cocburn Patrick,
έχει ως τίτλο «Το οικονομικό θαύμα της Τουρκίας τελειώνει;» και στη
συνέχεια δίνει ορισμένες απαντήσεις στο ερώτημα αυτό, αφού αναφέρεται στην οικονομική άνοδο της Τουρκίας. Παρακάτω
ακολουθεί μια περίληψη του άρθρου», αναφέρει το τουρκικό δημοσίευμα.
Η εμφάνιση της
Τουρκίας ως οικονομικού μοντέλου για μια ισλαμική δημοκρατία, καθώς οι γείτονες αμφιταλαντεύονται, οικονομικά, την
περίοδο αυτή, μπορεί να είναι το επόμενο
θύμα, αυτής της υπερβολικής αυτοπεποίθησης.
Ο Cocburn
στο άρθρο του αναφέρει τις σημαντικές εξελίξεις που έγιναν στην Τουρκία κατά τα τελευταία δέκα χρόνια:
Περιόρισε την επιρροή του στρατού στην πολιτική, ειδικά μετά τις πρόσφατες εκλογές και τονίζεται ότι η
χώρα με τη διαχείριση που ακολουθεί, κατέστη η 15η μεγαλύτερη
οικονομία του κόσμου.
Έτσι η εικόνα
της Τουρκίας, σχολιάζει ο αρθρογράφος, επιδεικνύεται ως παράδειγμα στον αραβικό
μουσουλμανικό κόσμο.
«
Όπως η Ιρλανδία και η Ελλάδα»
Σύμφωνα με
τον αρθρογράφο, η Τουρκία έχει την αυξημένη αυτοπεποίθηση, όπως στο πρόσφατο παρελθόν, είχαν η Ιρλανδία και η
Ελλάδα.
Η Τουρκία, όπως η
Ελλάδα και η Ιρλανδία, έζησε στην φτώχια και σημαδεύτηκε από μια ιστορική μετανάστευση και η κοινωνική ψυχολογία του
λαού αυτού, έχει μείνει πίσω στις σκοτεινές ημέρες της μετανάστευσης,
ενώ σήμερα ο λαός βιώνει σε κοινωνία της
αφθονίας και της ευημερίας και πιστεύει ότι έχει φθάσει σε μια νέα περίοδο της ζωής
του.
Αυτή είναι
μια ακραία αυτοπεποίθηση, η οποία αναπτύχθηκε
από την τρομερή οικονομική φούσκα που δημιουργήθηκε, γράφει ο Cocburn, υπενθυμίζοντας
τις μεγάλες φούσκες της Ελλάδας και της Ιρλανδίας.
Και στην
Τουρκία, σήμερα, αυτή η ίδια αυτοπεποίθηση κυριαρχεί, όπως, σχετικά πρόσφατα
και στις δύο αναφερόμενες χώρες.
Η τουρκική οικονομία
αναπτύσσεται κατά κύριο λόγο από την εισροή στη χώρα του ξένου κεφαλαίου και
όταν αυτό παύσει, μέσα σε σύντομο
χρονικό διάστημα, γράφει ο συντάκτης του άρθρου, η Τουρκία θα βιώσει μια ταραγμένη
περίοδο, όσο και αν επιδιώξει, με την εξωτερική της πολιτική, να μην βγει, αυτή η εξέλιξη προς τα έξω.
--