Απρίλιος 24, 2012.
Σόφια.
Από
την ομιλία του καθηγητή της Βουλγαρικής
Ακαδημίας Επιστημών, Σβετλόζαρ Ελντάροφ/ Светлозар Елдъров με θέμα «Μεγάλο και
ανεπανόρθωτο λάθος η αναζήτηση κοινής ιστορίας με τα Σκόπια»
Η αλήθεια θέλει υποστήριξη
Η ιστορική αλήθεια είναι με το μέρος μας. Αλλά και εμείς
πρέπει να είμαστε στην πλευρά της ιστορικής αλήθειας.
Αν αφεθεί μόνη της, χωρίς
καμία υποστήριξη, θα είναι μόνον μια γυμνή αλήθεια και ο κάθε πολιτικός
απατεώνας και καπηλευτής της ιστορίας, θα μπορεί να την αρπάξει και να την τροποποιήσει.
Για να είναι ισχυρή, αδιάψευστη και αναμφισβήτητη, η
αλήθεια, πρέπει να είναι οπλισμένη με αποδεικτικά στοιχεία.
Και αυτά μπορούν να είναι με τη μορφή των προϊόντων μια πνευματικής
έρευνας, μιας μονογραφίας, μιας συλλογής, ενός ντοκιμαντέρ, ενός συνεδρίου,
μπορούν ακόμη να ενσωματωθούν στην τέχνη, στο μυθιστόρημα, σε μια ραψωδία, σε
ταινία, μπορεί να αποτελέσει μέρος ενός εκπαιδευτικού προγράμματος, μπορεί να λάβει τη μορφή της μικρογλυπτικής ή του
μνημειακού συμβόλου, ή οτιδήποτε άλλο, που θα υπηρετεί την αλήθεια και θα
πολεμά το ψέμα.
Μπορεί ακόμη να είναι ένα σκαλιστό μάρμαρο, μια ζωγραφική
σε καμβά ή σημειώσεις σε εκτυπωτή ή γραπτό κείμενο.
Ο
Παΐσιος και η ιστορία
Όπως αυτό που έγραψε
πριν από 250 χρόνια ο Παΐσιος ο Χιλανδαρινός για την «Σλαβο-βουλγαρική Ιστορία», είναι
σημαντικό να αποδεικνύεις την ιστορική αλήθεια
στον παρόντα χρόνο -και σε μόνιμη βάση- με σαφήνεια και έντονα στη ζωή κάθε
γενιάς της Βουλγαρίας.
Ο Παΐσιος ο Χιλανδαρινός δεν έγραψε την ιστορία του και την έκλεισε σε ένα ντουλάπι της βιβλιοθήκης
της μονής, αλλά, την κοινοποίησε σε όλο το βουλγαρικό λαό και να την
αντιγράψουν και άλλοι.
Δυστυχώς, σήμερα, όλο και λιγότεροι ενδιαφέρονται για το
βουλγαρικό εθνικό απελευθερωτικό κίνημα στη Μακεδονία, οι αγώνες, οι εξεγέρσεις
και οι πόλεμοι της εθνικής απελευθέρωσης
και ενοποίησης δεν αποτελούν τα αγαπημένα
θέματα των δημιουργικών επιστημόνων, συγγραφέων, ποιητών, συνθετών, γλυπτών,
των ανδρών που έχουν νου και καρδιά στην
ψυχή τους.
Έτσι, θα ήθελα με σεβασμό και υπερηφάνεια να συγχαρώ τους
εμπνευστές της ιδέας της ιστορικής αλήθειας, σχετικά με τους αγώνες της Μακεδονίας, όπως το μνημείο του Τοντόρ Αλεξαντρόφ στο Μπλαγκόεβγκραντ
που μας οπλίζει με τα πιο σαφή αποδεικτικά
στοιχεία του αγώνα αυτού.
Τα
αγάλματα των Σκοπίων και η επανάληψη των ψεμάτων
Στην γειτονική πρώην γιουγκοσλαβική δημοκρατία, κατασκευάστηκαν
μνημεία, γυρίστηκαν ταινίες, εκδόθηκαν βιβλία. Αλλά αυτά δεν τους εξοπλίζουν να πολεμήσουν την αλήθεια με το
ψέμα. Έχουν εξαπλώσει την ιστορική πλαστογράφηση, την πολιτική απάτη και με
αυτά είναι οπλισμένοι. Δεν αποτελεί, ωστόσο, έκπληξη, που οι άνθρωποι αυτοί έχουν πει ένα ψέμα εκατό
φορές, γιατί πιστεύουν ότι με την επανάληψη γίνεται αλήθεια.
Ενώ παραμένουν
σιωπηλοί με την πραγματική αλήθεια, συνεχίζουν να υπερασπίζονται τα ψέματά τους.
Υπάρχει κίνδυνος- πραγματικός, απτός, προβλέψιμος- το
δάσος των μνημείων, που στήθηκαν
κατάφυτα τα τελευταία χρόνια, να επισκιάσουν εντελώς την ιστορική αλήθεια για
τα αναρίθμητα θύματα της Βουλγαρίας και του βουλγαρικού λαού που έδωσε για τους
απελευθερωτικούς αγώνες της Μακεδονίας να πάνε χαμένα.
Λάθος
τα περί κοινής ιστορίας
Μεγάλο και μοιραίο λάθος είναι να ψάχνει κανείς στα
μνημεία που χτίστηκαν ή έχουν κατασκευαστεί στα Σκόπια, ως μια κοινή
ιστορία, όπως συχνά συμβουλεύουν οι πολιτικοί μας (δήθεν) δημόσιοι άνδρες.
Να την κατονομάσουν ως θρασεία κλοπή ή ως ανιστόρητα
μνημεία ή να παραιτηθούν.
Δεν μπορεί να
ισχυρίζονται ότι ο φόρος αίματος από την εποχή της τουρκοκρατίας με τις πιο
άγριες μορφές βίας και καταπίεσης, μπορεί να μοιραστεί με ένα κοινό ιστορικό πεπρωμένο,
ως μια αρχική μορφή πολιτικής αλληλεπίδρασης
και συνεργασίας (μεταξύ Σκοπίων και Βουλγαρίας).
Αυτός, ο φόρος αίματος, ήταν ένα παράδειγμα, προς τους πολλούς ξένους ιστορικούς, που
ισχυρίζονταν ότι η Οθωμανική Αυτοκρατορία ήταν μια πολυπολιτισμική και ανεκτική
κοινωνία, αποτέλεσε το άμεσο στοιχείο για την επανάσταση των χριστιανών και την
εξέλιξή τους.
Τα μνημεία του Συμεών Ράντεφ, του Ντάμιαν Γκρούεφ, του
Γκότσε Ντέλτσεφ, του Γιάνε Σαντάσκι, του Σολούνσκιτε (θεσσαλονικιού) Γεμιτζή
και όλων των άλλων που αποτελούν στοιχεία του βουλγαρικού εθνικού
απελευθερωτικού κινήματος στη Μακεδονία,
κατασκευάστηκαν ή βρίσκονται υπό κατασκευή σε όλη την επικράτεια και με τέτοιες
συμπεριφορές δεν κλέβουν μόνο μια
ολόκληρη εποχή της βουλγαρικής ιστορίας, αλλά είναι προφανής ότι προσπαθούν με
τον πολλαπλασιασμό των ψεμάτων, μέσα από διαφορετικές μορφές και εικόνες να
αποτελέσουν μια πραγματικότητα.
Τα μνημεία που στήνονται στα Σκόπια γίνονται ολοένα και
περισσότερα.
Γίνεται συνειδητά
μια παραποίηση της βουλγαρικής ιστορίας με πολιτική χειραγώγηση και κρατική πλαστογράφηση.
Δεν πρέπει να υπάρχει Βούλγαρος πολίτης που να παραμείνει
αδιάφορος σε αυτό το κακό.
--
Агенция "Фокус"