Ιούνιος 18, 2012.
«Θεσσαλονίκη, Μοναστήρι, Σκόπια, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, ακόμη
είναι και το Βελιγράδι, η Βιέννη, η
Σερβία και το Μαυροβούνιο.
Που βρισκόμαστε τώρα;
Στην Αδριανούπολη, στο Χακάρι,
στο Καρς, αποξενωμένοι μετά από μια γενιά. Πριν από εκατό χρόνια πέρα από τα σημερινά σύνορα, αγωνιζόμασταν
για τη χώρα αυτήν.
Ίσως οι πόλεις όπως η Σμύρνη, το Ντιγιαρμπακίρ, η Άγκυρα
δεν ήταν πολύ διαφορετικές στα μάτια του παππού ή του πατέρα του παππού μας.
Και δεν είναι μια απομακρυσμένη πιθανότητα ο παππούς να έχει γεννηθεί σε μια
από τις πόλεις αυτές. Εκατό χρόνια πριν, ένας πληθυσμός τριάμισι εκατομμυρίων της
αυτοκρατορίας μας, από τα πεντέμισι συνολικά, αναγκάστηκε σε εσωτερική μετανάστευση», γράφει
το τούρκικο δημοσίευμα και θα συνεχίσει:
«Με τους Βαλκανικούς Πολέμους έπαψε και η τελευταία
παρουσία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στην Ευρώπη. Ο μουσουλμανικός πληθυσμός της
Ευρώπης υπέστη σφαγές, εκτοπίσεις και οι κοινωνικές και πολιτικές πιέσεις τους έκαναν
να ζουν σε αβεβαιότητα.
Από την άλλη πλευρά έγιναν θεμελιώδεις αλλαγές κατά τους πολέμους
αυτούς, που τότε ήταν υπό την Οθωμανική
Κυριαρχία.
Το Κόμμα της Ένωσης και της Προόδου θα ξεκινήσει μια
συζήτηση στρογγυλής τραπέζης για τα 100 χρόνια από τους Βαλκανικούς Πολέμους.
Λοιπόν, η Οθωμανική Αυτοκρατορία νικήθηκε με σκοπό να
αποσχιστούν από αυτήν τα μικρά κράτη που δημιουργήθηκαν;
Τα κράτη αυτά που στάθηκαν ενάντια στην οθωμανική
αυτοκρατορία είχαν κάποια πολιτική ή ιδεολογική εξέλιξη;
Πως μπορούμε να κατανοήσουμε την ισορροπία των πολιτικών και κοινωνικών
εξελίξεων των βαλκανικών κρατών έναντι της Οθωμανικής αυτοκρατορίας της εποχής;
Σήμερα ποια είναι τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν για την
βελτίωση της κατάστασης των μουσουλμανικών κοινοτήτων στα Βαλκάνια;»
Αυτά είναι τα κύρια θέματα τα οποία θα συζητηθούν κατά τη
συζήτηση στρογγυλής τραπέζης που διοργανώνει το Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Γιλντίζ.
--