Ιανουάριος 28, 2013.
Σκόπια.
Ο Βασίλ Γκεοργκίεφ,
Βούλγαρος επιστήμονας, το 1900 στην τότε περιοχή της Μακεδονίας, συμπεριλαμβανομένης της
περιοχής του 51% που σήμερα ανήκει στο ελληνικό κράτος, είχε καταμετρήσει 1,2
εκατομμύρια Βουλγάρους (περισσότεροι από τους μισούς κατοίκους στη σημερινή
ελληνική Μακεδονία) και Έλληνες 250.000.
«Το ερώτημα είναι –σημειώνει
το δημοσίευμα- πως μπορεί η σημερινή Βουλγαρία να αναζητά Βουλγάρους στην
περιοχή των Σκοπίων, αλλά δεν βλέπουμε να λένε ότι πριν από εκατό χρόνια
αποτελούσαν τη συντριπτική πλειοψηφία».
Αναφέρει ως αρχή του
κειμένου του, ο Ντάρκο Γιανέβσκι, που
δημοσιεύεται στη σκοπιανή εφημερίδα «Nova Makedonija» και συνεχίζει:
“Αφήνοντας κατά μέρος το
γεγονός ότι οι «Μακεδόνες Βούλγαροι» έγιναν –σκέτο- «Μακεδόνες».
Αλλά η Ελλάδα- συνεχίζει το
δημοσίευμα- δεν είχε ποτέ μία κομμουνιστική κατοχή. Υπήρχε και μη ελληνικός
πληθυσμός, ο οποίος ήταν αρκετές φορές
μεγαλύτερος από ό, τι ο ελληνικός (συμπεριλαμβανομένου ότι αυτό μπορεί να το
δει ο καθένας στην Φλώρινα και σε άλλες πόλεις) και ο οποίος διασώζει τις ρίζες
του και δεν έχει αλλάξει εθνικότητα.
Εν τω μεταξύ, μετά τους Βαλκανικούς
Πολέμους, υπήρξε πογκρόμ και συμπεφωνημένες μεταναστεύσεις, αλλά είναι σίγουρο
ότι δεν παρέμεινε τουλάχιστον ένας Βούλγαρος στη Μακεδονία του Αιγαίου; Δεν
είναι δυνατόν να είχαν απελαθεί όλοι.
Επιπρόσθετα, αυτοί που ζουν
εκεί, θεωρούνται «Μακεδόνες» ( και είναι όλοι τους καλά και καθένας από τον
ανατολικό γείτονά μας (Βουλγαρία εννοεί) μπορεί να τους αγγίξει και να πιει
καφέ μαζί τους) και σύμφωνα με τη βουλγαρική θεωρία είναι Βούλγαροι.
Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα
έχει 99 τοις εκατό Έλληνες και 1 τοις εκατό μουσουλμάνους, σύμφωνα με τις στατιστικές
τους και ούτε έναν τουλάχιστον Βούλγαρο.
Αν όμως προσθέσει κανείς
εκείνους που θεωρούν τον εαυτό τους «Μακεδόνες»
, τότε ο αριθμός τους αυξάνεται δραματικά.
Μπορεί ο Πλεβνέλιεφ και ο
Μπορίσφο και οι άλλοι να μας πούνε σε ποια στήλη των ελληνικών στατιστικών στοιχείων
έχουν καταχωρισθεί;
Η αλήθεια είναι ότι σύμφωνα
με την επίσημη Ελλάδα, τα πρόσωπα αυτά δεν υπάρχουν, σε αντίθεση με την
πραγματικότητα, και αυτό σημαίνει ότι ο νότιος γείτονάς μας (η Ελλάδα εννοεί)
έχει ένα καθεστώς που δεν σέβεται μία από τις θεμελιώδεις αρχές της δημοκρατίας, για τις οποίες καυχιέται ο δυτικός κόσμος.
Έτσι έχουμε μία κατάσταση
στην οποία λέγεται ότι τα Σκόπια με τη Βουλγαρία και την Ελλάδα θα έχουν καλές
σχέσεις γειτονίας, αν και στη χώρα μας κανείς δεν νοιάζεται αν κάποιος νομίζει ότι
είναι Βούλγαρος ή Εσκιμώος.
Με άλλα λόγια, εδώ ο καθένας
μπορεί να καθορίσει, τι επιθυμεί , από την άλλη πλευρά, τη Βουλγαρία και την
Ελλάδα.
Θα ήταν ένα παράδειγμα καλής
γειτονίας.
Αν και οι Έλληνες στη χώρα τους κανείς δεν
μπορεί να προσδιοριστεί ως ‘Μακεδόνας’ (έννοια με την οποία η Σόφια θεωρεί ότι
είναι τεχνητό δημιούργημα) ή Βούλγαρος καθώς και στην «αδελφική» χώρα μας τη
Βουλγαρία, (να προσδιοριστεί κάποιος) ως
«Μακεδόνας».
Αλλά όταν γίνεται
απολογισμός, το πρόβλημα δεν βρίσκεται στην Αθήνα ή τη Σόφια. Το πρόβλημα
βρίσκεται στις Βρυξέλλες όταν πρόκειται για την Ευρωπαϊκή Ένωση, ή στην
Ουάσιγκτον όταν πρόκειται για το ΝΑΤΟ.
Και οι δύο Οργανισμοί είναι δήθεν διανομείς της
δημοκρατίας», γράφει το συγγραφέας, ( σημ. όπως δημοσιεύεται στο βουλγαρικό
πρακτορείο Φόκους).
--
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνον με αναφορά της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης του ιστολογίου παραγωγής- http://www.echedoros-a.gr