Απρίλιος 28, 2013.
Σόφια.
«Το
Κοινό παρελθόν μας, στη Μακεδονία (στη
γεωγραφική Μακεδονία, προφανώς, εννοεί), θα πρέπει να μας ενώνει και όχι να μας χωρίζει».
Αυτό
ανέφερε ο πρόεδρος Ρόζεν Πλεβνέλιεφ σε συνέντευξή του στο «Неделя 150»- «Κυριακή
150 Ράδιο».
«Για
να το θέσω πιο ξεκάθαρα, τόνισε ο Βούλγαρος Πρόεδρος:
»
Στο γραφείο μου υπάρχουν πορτρέτα των αδελφών Μιλαντίνοφ.
[σημ Βαλκανικού Περισκόπιου: Εκπαιδευτικοί
και Λαογράφοι της βουλγαρικής αναγέννησης που γεννήθηκαν στην πόλη Στρούγκα της
Νοτιοσλαβίας το 19ο αιώνα].
Στην πόλη μου, στο Γκότσε Ντέλτσεφ, υπάρχει το μνημείο του Γκότσε Ντέλτσεφ.
»Τι
πρέπει να γίνει τώρα;
» Τα
πορτρέτα των δύο αδελφών Μιλαντίνοφ που έχω στον τοίχο να τα κατεβάσω;
»Ή
να κατεδαφίσω το μνημείο του Γκότσε Ντέλτσεφ από την ιδιαίτερη πατρίδα μου, το
Γκότσε Ντέλτσεφ;
«Δηλαδή,
υποτίθεται ότι αυτό πρέπει να συμβεί; Όχι, αυτό δεν μπορεί να συμβεί!
» Είναι τόσο δύσκολο να καταλάβουμε ότι έχουμε
ένα κοινό παρελθόν. Αυτό το κοινό παρελθόν δεν πρέπει να μας χωρίζει, αλλά να μας
ενώνει. Όταν ομιλούμε για ευρωπαϊκή προσέγγιση- εδώ και εκατοντάδες χρόνια η
Ευρώπη αυτό ακριβώς κάνει- να γιορτάζει το κοινό παρελθόν της.
»Πρέπει
να το παραδεχθούμε ότι έχουμε μια κοινή ιστορία, τι λάθος υπάρχει σε αυτό; Οι
γιορτές πρέπει να μας ενώνουν, όχι να μας χωρίζουν.
»Όταν
διαχωρίζουμε το ένα από το άλλο, αυτό δεν είναι ευρωπαϊκό πνεύμα, αυτό δεν
είναι Ευρώπη», δήλωσε ο Βούλγαρος πρόεδρος Ρόζεν Πλεβνέλιεφ.
«Περιμένουμε
από την κυβέρνηση των Σκοπίων μια υπεύθυνη στάση και σύμφωνα με τις δεσμεύσεις
που ειπώθηκαν κατ’ επανάληψη. Το παρελθόν πρέπει να γιορτάζεται μαζί, και
μιλάμε για τον Γκότσε Ντέλτσεφ, τον Ντάμε, τους αδελφούς Μιλαντίνοφ κλπ.
«Και
εμείς μάθαμε να συμβιβαζόμαστε και αυτό είναι πολύ σημαντικό για τη Βουλγαρία,
στο πλαίσιο προσχώρησης της στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Και
εμείς είχαμε προβλήματα στα σύνορά μας, αλλά τα προβλήματά μας πριν τη
συμμετοχή μας λύθηκαν.
Η
Βουλγαρία είχε επί 51 χρόνια βίαιη διαφωνία με την Τουρκία για τον Ρέβζοκα
ποταμό. Πήραμε μια απόφαση.
Και με την Ελλάδα είχαμε όλων των ειδών τα
προβλήματα.
Η Βουλγαρία και το Βυζάντιο πόσες εκατοντάδες χρόνια είχε διαφορές; Τι συνέβη; Γίναμε οι καλύτεροι φίλοι με τους Έλληνες.
Όταν ήμουν στο στρατό κάθε
βράδυ είχαμε επιφυλακή ‘τρέξτε, μας επιτίθενται οι Τούρκοι’... Με συγχωρείτε,
έχουν περάσει είκοσι χρόνια και είμαστε
οι καλύτεροι φίλοι...
--
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνον με αναφορά της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης του ιστολογίου παραγωγής- http://www.echedoros-a.gr