Ανάλυση
Ιούνιος 21,
2013.
Επί τρεις εβδομάδες πολλές τουρκικές πόλεις έχουν
κλονισθεί από διαδηλώσεις και οδομαχίες
μεταξύ αστυνομικών και αντικυβερνητικών διαδηλωτών.
Αυτό οδηγεί αναπόφευκτα στο ερώτημα εάν η Τουρκία πρέπει
να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Πριν, η απάντηση θα ήταν ένα ηχηρό «ναι», γιατί η Τουρκία
είναι ζωτικής σημασίας για την Ευρώπη. Γεωγραφικά, στρατηγικά, πολιτιστικά,
οικονομικά, και τελευταίο, αλλά όχι
λιγότερο, σημαντικό από πολιτική άποψη, είναι ότι αποτελεί την πιο σημαντική
γέφυρα της Ευρώπης με τον Ισλαμικό Κόσμο, την Ασία και τη Βόρεια Αφρική.
Αλλά τώρα η κατάσταση είναι εντελώς διαφορετική. Οπωσδήποτε,
η τουρκική οικονομία είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση, από ό, τι πριν.
Αλλά το ουσιώδες θέμα, της θρησκείας στη χώρα, έχει
αλλάξει δραματικά. Και θα αλλάξει ακόμη περισσότερο. Αυτό σημαίνει ότι θα γίνει
ακόμα πιο ακραία, από ό, τι είναι σήμερα.
Η Ισλαμική Πολιτική του Ερντογάν δε αποτελεί πλέον, όπως ισχυρίζονται
οι παρατηρητές ένα μουσουλμανικό ισοδύναμο της Χριστιανικής Δημοκρατίας, που
έτσι και αλλιώς αυτό έχει πάψει να υπάρχει.
Ο Ερντογάν είναι ο εισαγωγέας και επιδιώκει να γίνει ο
θεμελιωτής του εξισλαμισμού της τουρκικής κοινωνίας. Τα αποτελέσματα, ήδη,
φαίνονται στον ορίζοντα.
Θύματα θα γίνουν, όπως και στις αραβικές επαναστάσεις που
ξεκίνησαν τον Ιανουάριο του 2011, η πολιτιστική, δυτική, κοσμική, κοσμοπολίτικη
αστική κοινωνία των πολιτών στην Τουρκία.
Αυτή η κοινωνία ζητά δημοκρατική επανάσταση. Προϋπόθεση
για αυτήν είναι η αντίδραση στην ηθική που προωθείται.
Η επικεφαλής του γερμανικού κόμματος των Πρασίνων, Claudia Roth, η οποία εξοργίστηκε
από τα δημοκρατικά ελλείμματα και τη συντριβή των διαδηλωτών από την κυβέρνηση
του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, κάλεσε την ΕΕ να στηρίξει την τουρκική κοινωνία.
Τι θα γίνει στη συνέχεια; Υπάρχει η δυνατότητα
παρέμβασης;
Οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία, δεδομένου
ότι βρίσκονται εν εξελίξει στην ΕΕ, θα πρέπει να διακοπούν αμέσως και να
επιβληθούν κυρώσεις.
Κατ’ αρχήν ήπια και κατόπιν πιο δραστικά εάν ο Ερντογάν
και οι συνεργάτες του δεν αλλάξουν πορεία.
Αυτό, ίσως, προκαλέσει θράσος και τόλμη στην τουρκική
δημαγωγία, αλλά μακροπρόθεσμα θα αποτύχει.
Οι διαδηλωτές της σύγχρονης Τουρκίας έχουν από καιρό
αντιληφθεί ότι ο εξισλαμισμός της τουρκικής κοινωνίας θα τους ρίξει πίσω στο
Μεσαίωνα και στη συνέχεια θα τους αποκόψει από τη διεθνή κοινότητα.
Επιζητούν το διαχωρισμό της θρησκείας από την πολιτική, όπως
ήταν πριν από τον Ερντογάν. Δυστυχώς τις απόψεις αυτές δεν συμμερίζεται η
πλειοψηφία των συμπατριωτών τους...
Η πλειοψηφία των Τούρκων τάσσεται με τον Ερντογάν επί
μεγάλο χρονικό διάστημα και είναι παρόμοια με την κατάσταση του Ιράν- όπου η κοινωνική
μάζα υποστηρίζει τους θρησκευτικούς ηγέτες.
Η Ιρανική Κοινωνία των Πολιτών (υπάρχει και δεν είναι
μικρή) γνωρίζει ότι η πορεία τους θα οδηγήσει τη χώρα στην καταστροφή. Μόνο
όταν στο Ιράν επιβλήθηκαν κυρώσεις τότε άνοιξαν τα μάτια της πλειοψηφίας των
πολιτών. Συνειδητοποίησαν ότι δεν πρέπει η χώρα τους να είναι ο Σατανάς της Δύσης,
προωθώντας το Ισλάμ, αυτό θα προκαλέσει τη δυστυχία τους.
Τώρα ψηφίζουν για μεταρρυθμίσεις, σε αντίθεση με το 2009.
Τώρα κάνουν στροφή στην πολιτική της απομόνωσης που στοίχισε ποταμούς αίματος.
--
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνον με αναφορά της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης του ιστολογίου παραγωγής- http://www.echedoros-a.gr