Δεκέμβριος
29, 2013.
Ο
καθηγητής, Γιασίμ Αντζάκ, δημοσίευσε ένα μακροσκελές άρθρο στη εφημερίδα του
Λιβάνου, Αλ Τζουμχουρία, αφιερωμένο στις ζοφερές προοπτικές για την έρευνα στην
Ανατολική Μεσόγειο αποθεμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Ο Αντζάκ
προοιωνίζει ότι η υπογραφή της σημαντικής συμφωνίας για το συριακό πετρέλαιο με
τη ρωσική εταιρεία «Soyuzneftegaz»
μπορεί να επιφέρει μια περιφερειακή σύγκρουση.
Μεταξύ της Συρίας και του Λιβάνου από τη μία πλευρά και της Συρίας
με την Τουρκία από την άλλη, αφού δεν έχει γίνει οριοθέτηση των θαλάσσιων
συνόρων και αυτό ενδέχεται να προκαλέσει μελλοντικές συγκρούσεις.
Επίσης, όπως στην περίπτωση του Λιβάνου και του Ισραήλ, τα
θαλάσσια σύνορα μεταξύ του Λιβάνου και της Συρίας δεν είναι οριοθετημένα. Η
όποια κλιμάκωση θα αναπτυχθεί από εσωτερικούς λόγους και στις δύο πλευρές των
συνόρων.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα παρουσιάζεται στα σύνορα της Συρίας και της
Τουρκίας. Η τουρκική εχθρότητα προς το συριακό καθεστώς και η υποστήριξη προς την
ένοπλη αντιπολίτευση, επιδεινώνει την κατάσταση.
Η Τουρκία, που ανήκει στο ΝΑΤΟ, δεν θα ανεχθεί τα πλούσια
κοιτάσματα πετρελαίου να πάνε στο εχθρικό καθεστώς της Συρίας, μπροστά στο
κατώφλι της.
Η Συρία από την άλλη, υποστηριζόμενη από τη Ρωσία, μπορεί να
προκαλέσει αντιπαράθεση στην προσπάθεια της Τουρκίας να παρέμβει στα συριακά
ύδατα.
Ακριβείς πληροφορίες σχετικά με τον εικαζόμενο πλούτο στα
ανοικτά της Συρίας δεν υπάρχουν. Η Γεωλογική Επισκόπηση των ΗΠΑ, υπολογίζει τον
όγκο των μη ανακαλυφθέντων αποθεμάτων στη περιοχή να καλύπτει 83.000
τετραγωνικά χιλιόμετρα κατά μήκος των ακτών της Κύπρου, του Λιβάνου και του
Ισραήλ με 1689 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου και 3.465 δισεκατομμύρια κυβικά
μέτρα φυσικού αερίου.
Η επανεξέταση αυτή δεν περιλαμβάνει τις ακτές της Συρίας,
της Τουρκίας και της Ελλάδας.
Για να αποφευχθεί μια στρατιωτική αντιπαράθεση, σχετικά με τα
θαλάσσια σύνορα, πρέπει από τώρα να συμφωνήσουν με τη διαίρεση του πετρελαίου
στη Μεσόγειο, όπου θα απαιτηθούν λύσεις σύνθετων τεχνικών, νομικών και
οικονομικών ζητημάτων. Στη συνέχεια θα απαιτηθεί ένα κοινό σχέδιο για την
επίτευξη του τελικού στόχου- την εγκατάσταση άντλησης πετρελαίου.
Η κύρια πρόκληση είναι να επιλυθεί το νομικό καθεστώς των
συνόρων μεταξύ Λιβάνου, Ισραήλ, Τουρκίας, Συρίας, Κύπρου.
Όμως, οι ελπίδες για μια συνολική λύση σε αυτά τα προβλήματα δεν
είναι εφικτή, διότι στην πράξη υπάρχουν οξείες αντιφάσεις που προκύπτουν από
τον πόλεμο στη Συρία (μεταξύ Συρίας- Τουρκίας), καθώς και η ιστορική εχθρότητα
Τουρκίας –Κύπρου.
Έτσι, μπορούμε να αναμένουμε ότι την καθυστέρηση στην έναρξη
ανάπτυξης των τομέων της Συρίας και του Λιβάνου θα την επωφεληθούν το Ισραήλ
και η Κύπρος, που έχουν, ήδη, αρχίσει από κοινού την εκμετάλλευση, σημειώνει η
πηγή.
--
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνον με αναφορά της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης του ιστολογίου παραγωγής- http://www.echedoros-a.gr