Δεκέμβριος 14, 2013.
Είπε, ότι η Τουρκία δεν θέλει τίποτε περισσότερο ούτε
λιγότερο, την επανεμφάνιση της Τουρκικής Δημοκρατίας της Θράκης που θα πρέπει
να ενσωματωθούν σε αυτήν, εδάφη της Ελλάδας και της Βουλγαρίας, ακόμη και η
Θεσσαλονίκη, η περιοχή του Βαρδάρη, το Κοσσυφοπέδιο κ.ά.
Στην πράξη, ο Ερντογάν δεν θέλει μια τουρκική
δημοκρατία της Θράκης, αλλά επανασύσταση τη πάλαι ποτε Ρωμυλίας, μιας περιοχής
που περιλάμβανε από τον δέκατο πέμπτο έως τις αρχές του δέκατου ένατου αιώνα, όλες τις ευρωπαϊκές
κτήσεις της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Η εν λόγω θέση, του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, δεν αποτελεί
έκπληξη για μένα. Ταιριάζει απόλυτα στο δόγμα του νέο-Οθωμανισμού, που
επικαλείται ο υπουργός Εξωτερικών, Αχμέτ Νταβούτογλου, σύμφωνα με τον οποίο η
Τουρκία πρέπει να επιστρέψει στις πρώην κτήσεις της στην Ευρώπη.
Ως έμπειρος διπλωμάτης ο ίδιος, βέβαια, δήλωσε ότι
λαμβάνει υπόψη μόνο την οικονομική και την πολιτιστική άποψη.
Ο Ερντογάν είπε ξεκάθαρα τι ακριβώς να κάνει αυτό το
δόγμα της Άγκυρας. Υπάρχει κάτι που δεν πρέπει να ανησυχούμε;
Η δήλωση δεν έγινε από τον επικεφαλής μιας μικρής,
τρεμάμενης από κόμπλεξ κατωτερότητας χώρας, όπως είναι η Πρώην Γιουγκοσλαβική
Δημοκρατία της Μακεδονίας, αλλά από μια
περιφερειακή υπερδύναμη με 75 εκατομμύρια κατοίκους, 650 χιλιάδες στρατού, με
τη δέκατη θέση στην παγκόσμια κατάταξη ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος.
Δεν υπάρχει κανείς για να στηριχτούμε. Στην Ευρωπαϊκή
Ένωση πάσχει το 40% της επικράτειας από τα κράτη μέλη της, όπως είναι η Κύπρος
που κατέχεται από την Τουρκία και έχει ανακηρύξει εκεί, κάποια τουρκική
δημοκρατία.
Ο στρατός μας δεν μπορεί να σταματήσει την εισβολή, ακόμη
και σε ένα τουρκικό σώμα. Για αεροπορία και στόλο δεν μιλάμε.
Ας μην παρηγορούμαστε με ιστορίες που λένε στις
προεκλογικές συγκεντρώσεις. Που λένε ότι θα σας χτίσουμε γέφυρες και αν δεν
υπάρχουν ποτάμια ή θα σας φτιάξουμε σχολεία, εκεί που δεν υπάρχουνε παιδιά.
Τα λόγια του Ερντογάν ήρθαν από την καρδιά και την ψυχή
του, όπως λένε. Ο στόχος ήταν στην
εξωτερική πολιτική, να ενθαρρύνει τους ομόθρησκους στη Βουλγαρία, την Ελλάδα,
τα Σκόπια και το Κοσσυφοπέδιο. Ακόμη και στην Αλβανία.
Έτσι, ας εξετάσουμε εκείνους που θέλουν μια
ευρωπεριφέρεια της Θράκης, ίσως έχουν πιο καθαρές σκέψεις. Ο δρόμος για την
κόλαση είναι πάντα στρωμένος με καλές προθέσεις. Χαμένοι μέσα στους εσωτερικούς
μας καυγάδες, όπως κατά τον 17ο αιώνα, δεν θα καταλάβουμε πως μια
ευρωπεριφέρεια Θράκης θα γίνει τουρκική δημοκρατία της Θράκης.
--
* Άρθρο του Βούλγαρου ιστορικού Μπότζινταρ Ντιμιτρόφ στην εφημερίδα
«24 Часа»
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνον με αναφορά της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης του ιστολογίου παραγωγής- http://www.echedoros-a.gr