Ιανουάριος 30, 2014.
«Το χάος που επικρατεί στην Ουκρανία, έχει εγείρει
ερωτήματα σχετικά με την κατάσταση της χερσονήσου της Κριμαίας, που βρίσκεται
στη νότια ακτή της Ουκρανίας, στη Μαύρη Θάλασσα», γράφει το δημοσίευμα του Dunay Bulteni και συνεχίζει:
Η χερσόνησος, που είναι πατρίδα των Τατάρων της Κριμαίας,
ήταν ένα καυτό αμφισβητούμενο ζήτημα μεταξύ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και της
Ρωσίας, κατά τη διάρκεια των
τουρκο-ρωσικών πολέμων των 18ου και του 19ου αιώνων.
Υπάρχουν, ήδη, ορισμένοι αναλυτές- συνεχίζει το
δημοσίευμα- που λένε ότι στην περίπτωση διάλυσης της Ουκρανίας, η Κριμαία θα
παραχωρούνταν στη Ρωσία.
Ωστόσο, γιατί να συμβεί αυτό, αφού η Τουρκία έχει μια
κάρτα στο μανίκι της, τη Συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζή του 1774, η οποία
ορίζει ότι η Κριμαία, η οποία ήταν οθωμανική επικράτεια εκείνη την εποχή, αν θα
γίνει ανεξάρτητη δεν πρέπει να επισυναφθεί σε μια άλλη χώρα.
Αντίθετα, ο Ρώσος δημοσιογράφος και μέλος του Διεθνούς
Οργανισμού Ναυτικού Δικαίου, Σεργκέι Απρέλεφ, δήλωσε ότι η Κριμαία, η οποία
προσαρτήθηκε από την Ουκρανία το 1954, θα πρέπει να δοθεί πίσω στη Ρωσία, εάν η
Ουκρανία διαιρεθεί.
Ο Απρέλεφ σημειώνει, επίσης, ότι εκτός από την κυβέρνηση
του Κίεβου, το μόνο άλλο εμπόδιο για την ανάκτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία θα
είναι η Τουρκία.
Το 1991 η Σοβιετική Ένωση κατέρρευσε, ανοίγοντας το
δρόμο για μια ανεξάρτητη Ουκρανία, η Τουρκία παρουσίασε τη Συνθήκη του Κιουτσούκ
Καϊναρτζή και ισχυρίστηκε ότι είχε το δικαίωμα να ζητήσει την Κριμαία να δοθεί
πίσω σε αυτήν.
Ωστόσο, εκείνη τη στιγμή, η Τουρκία ήταν ικανοποιημένη
από μια απλή εκστρατεία για να διασφαλίσει τα δικαιώματα των ανθρώπων της, των
Τούρκων αδελφών της, των Τατάρων της Κριμαίας, που αποτελούσαν εγγύηση στο
πλαίσιο του νέου κράτους, σημειώνει το τούρκικο δημοσίευμα.
--
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνον με αναφορά της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης του ιστολογίου παραγωγής- http://www.echedoros-a.gr