Φεβρουάριος
9, 2014.
Του Ραβίνου
Τα
νοήματα που ο σύγχρονος άνθρωπος επενδύει στους Ολυμπιακούς Αγώνες, έχουν να
κάνουν με τον «ριμέικ» τους, το όνομα του ιδρυτή των σύγχρονων Ολυμπιακών
Αγώνων, του Pierre de
Coubertin, και όχι με τα μηνύματα των αρχαίων αγώνων στην Ολυμπία.
Γιατί οι
αρχαίοι αγώνες ήταν ριζωμένοι στην ειδωλολατρία, από κάθε άποψη, και στην
μετέπειτα εποχή είχαν απαγορευθεί από τη νίκη του μονοθεϊσμού.
Βέβαια, οι
σημερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες δεν
ξαναφέρνουν στο προσκήνιο το παλαιό Πάνθεον, δεν λατρεύεται η ιερή φλόγα της Ολυμπίας,
αλλά όπως λέει το παλιό ανέκδοτο, το ίζημα παρέμεινε.
Εκτός από
αυτό το ίζημα ήταν επίσης η ιερή λατρεία του σώματος, Ποιος θα πηδήξει
υψηλότερα, ποιος θα τρέξει γρηγορότερα, ποιος θα πετύχει το στόχο, όπως στην
Ολυμπία.
Πως
τοποθετούνται σε αυτήν την άποψη της ζωής, οι σοφοί του Ιουδαϊσμού;
Εδώ γράφει ο
εβραίος φιλόσοφος Μαϊμονίδης ή Ραμπάμ: «Ας
γίνεται κάθε προσπάθεια να είναι το σώμα υγιές και ισχυρό, έτσι για την ψυχή θα
είναι πιο εύκολο να γνωρίσει τον Παντοδύναμο, επειδή ο αδύναμος άνθρωπος ή ο
άρρωστος ή ο πονεμένος δεν μπορεί να αποκτήσει σοφία για να τον δει».
Ως εκ
τούτου, λοιπόν, ο αθλητισμός, η άσκηση, η απαραίτητη σωματική και συναισθηματική
υγεία είναι θεάρεστα.
Αυτό βέβαια,
δεν μπορεί να επεκταθεί στο «άθλημα των μεγάλων επιδόσεων», γιατί έτσι το
επαγγελματικό άθλημα μπορεί να βλάψει την ανθρώπινη υγεία, αντί να την
ενισχύσει.
Αξίζει να
τονίσουμε, ωστόσο, ότι η επιθυμία να βελτιώσουμε τον εαυτό μας, να αγωνιζόμαστε
για το καλύτερο, αυτό από την άποψη του εβραϊσμού είναι κάτι περισσότερο από
αξιέπαινο.
Αυτό είναι
στην πραγματικότητα το ανθρώπινο πεπρωμένο, να σηκωθούμε πάνω από τη φύση μας.
Και από αυτήν την άποψη, οι επαγγελματίες αθλητές είναι άξιοι κάθε σεβασμού.
Αλλά συγχρόνως να κοιτάζουμε και το γείτονά μας γιατί αυτή η άνοδος πάνω από τη
φύση μπορεί να μας κάνει εγωιστές και αδιάφορους!
Στους Ολυμπιακούς
Αγώνες, υπάρχουν δύο πλευρές που είναι σημαντικές για την κατανόηση της στάσης
του πιστού (Εβραίου).
Πρώτον, ο
αθλητισμός είναι ένα είδος εξάχνωσης της ανθρώπινης επιθετικότητας.
Δεύτερον, όπως
βλέπουμε πολύ καθαρά το παράδειγμα των
Ολυμπιακών Αγώνων στο Σότσι, είναι μια γιορτή που ενώνει τους ανθρώπους.
Αυτός είναι,
ίσως, ο κύριος λόγος που η ηγεσία της εβραϊκής κοινότητας της χώρας παίρνει
μέρος σε αυτή τη γιορτή. Είναι άλλωστε γραμμένο και από τον προφήτη Ιερεμία:
«Προσευχηθείτε
για την ευημερία της πόλης, και τότε θα βρείτε την ειρήνη».
Πηγή: 9TV- Israel
--
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνον με αναφορά της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης του ιστολογίου παραγωγής- http://www.echedoros-a.gr