Σπόντες και κατά Ουάσιγκτον,
Βρυξέλλες
Μάιος 16, 2014.
Σκόπια.
«Ο λαός μας έχει κουραστεί από τα εμπόδια, τους εκβιασμούς,
τα τελεσίγραφα, τις απειλές και τις πιέσεις... Ωστόσο, ενώ ο λαός ονειρεύεται τη
δημοκρατία, κάποιοι προσπαθούν να επιβάλλουν τον αποικισμό σε όλον τον κόσμο.
Το κίνημα πολιτών ‘Μακεντόνσκι Μανιφέστ’ έχει επανειλημμένα
προειδοποιήσει ότι πλησιάζει η τελική παραμόρφωση του ‘μακεντόσκιοτ’ λαού μέσα
από τη σταύρωση της χώρας.
Μετά από πολλές δημόσιες εκκλήσεις μας, σε όλα τα θεσμικά
όργανα του κράτους και στο εξωτερικό, ακόμη πάνω από τη χώρα μας εξακολουθεί να
κρέμεται η γκιλοτίνα.
Τα Σκόπια έχουν κάνει πολλές παραχωρήσεις σε βάρος των
δικών τους συμφερόντων για να ικανοποιήσουν τους γείτονες τους, την Ουάσιγκτον
και τις Βρυξέλλες. Μας επέβαλαν και κατάπιαμε την ταπεινωτική αναφορά «Πρώην
Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας», αλλάξαμε τη σημαία του κράτους,
υπογράψαμε την Ενδιάμεση Συμφωνία, που μας υπαγόρευσαν οι ΗΠΑ, οι οποίες μας ανάγκασαν
σε μια σειρά παραχωρήσεις, ενώ η άλλη πλευρά παραμελεί να συμμορφωθεί, αφού
καταδικάστηκε από το Διεθνές Δικαστήριο Δικαιοσύνης της Χάγης το 2011.
Υπογράψαμε με τη Βουλγαρία μια επαίσχυντη δήλωση που
επιτρέπει την υποβάθμιση της σλαβικής γλώσσας και , κυριολεκτικά, την ακύρωση της
μειονότητάς μας στη Βουλγαρία.
Κατά τη διάρκεια της κρίσης στο Κοσσυφοπέδιο, ήταν
ανοιχτά τα σύνορα και δεχθήκαμε πάνω από 350 χιλιάδες πρόσφυγες, οι οποίοι
αντιπροσωπεύουν το 18 τοις εκατό του συνολικού πληθυσμού της χώρας (στις Ηνωμένες
Πολιτείες θα αντιστοιχούσαν 54 εκατομμύρια πρόσφυγες!)
Μετά από τον πόλεμο, για να μην διαιρεθεί η χώρα, το
2001, υπογράψαμε μια ταπεινωτική συνθήκη-πλαίσιο που στο Σύνταγμα της χώρας οι «Μακεντόνσιτε»
[Σλάβοι] αναφέρονται μία από τις ‘εθνικές κοινότητες’.
Σύμφωνα, επίσης, με ξένες πιέσεις το 2004, έγινε μια
εσωτερική εδαφική διαίρεση...
Όλες αυτές οι στρατηγικές και απατηλές υποχωρήσεις έγιναν σε μια εποχή που η Ελλάδα
δεν αναγνώρισε το όνομα της χώρας και μαζί με τη Βουλγαρία δεν αναγνωρίζουν τη ‘μακεδονική’
εθνική ταυτότητα (των Σλάβων ) και τη γλώσσα (τους) ως ‘μακεδονική’.
Και οι δύο αυτοί γείτονες υποστηρίζονται από την
Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες και έχουν καταδικάσει επανειλημμένα τα Σκόπια ως
κακό γείτονα! Αυτό είναι το κλασικό
παράδειγμα της θεωρίας που λέει ότι το θύμα είναι ένοχος.
Παρόλα αυτά, εμείς εξακολουθούμε και προσπαθούμε να
πλησιάσουμε εκείνους που θέλουν να μας διαλύσουν.
Η προσφορά του προέδρου της χώρας μας, Γκέοργκι Ίβανοφ, προς
τον Βούλγαρο ομόλογό του, να υπογράψει
συνθήκη καλής γειτονίας με τη Βουλγαρία,
καθώς και την πράξη για κοινό εορτασμό των σλάβων* Αγίων αδελφών Κυρίλλου και
Μεθοδίου, εκφράζει την καλή θέληση και την προθυμία για διάλογο.
Αλλά εμείς, οι πολίτες λέμε ΑΡΚΕΤΑ!
Μέχρι πότε οι «Μακεντόνσιτε» θα παίρνουν ως αντάλλαγμα
την ταπείνωση, την άρνηση και τις συμφωνίες
αυτοκαταστροφής; Μέχρι πότε θα γίνεται το πείραμα με το ‘μακεντόνσκατα’
κράτος και έθνος;
Δεν πρέπει να υπογραφεί η δήλωση καλής γειτονίας με τη
Βουλγαρία, έως ότου η κυβέρνηση της Σόφιας αποδεχθεί δημόσια το ‘μακεντόσκιοτ’
έθνος και γλώσσα.
Τα Σκόπια δεν πρέπει να ανταλλάξουν ούτε μία λέξη, στους αιώνες,
για το όνομα με την Ελλάδα που ασκεί πιέσεις
με τη φασιστική πολιτική της.
Ζητούμε κατηγορηματικά, μια για πάντα, να σταματήσουν τα
πειράματα με το ‘μακεντόνσκατα’ κράτος και έθνος.
*[σημ. Βαλκανικού
Περισκόπιου: Είναι περίεργο που τους Έλληνες Θεσσαλονικείς Αγίους τους ονομάζει
‘Σεσλοβένσκιτε’- Σλάβους, και όχι «Μακεντόνσιτε»- κάτι άλλαξε φαίνεται... ]
--
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνον με αναφορά της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης του ιστολογίου παραγωγής- http://www.echedoros-a.gr