Αύγουστος
29, 2014.
Στην
επερχόμενη Σύνοδο Κορυφής του Οργανισμού της Βόρειο-Ατλαντικής Συμμαχίας (NATO) στην Ουαλία στις 5 και 6 Σεπτεμβρίου
οι ηγέτες της Δύσης αναμένεται να προσδώσουν ζωή στην παλιά συμμαχία.
Ο
στόχος είναι σαφής, να αντισταθεί στη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.
Όμως, οι Σύμμαχοι φαίνεται να μην έχουν τις ίδιες
απόψεις και θέσεις και επικρατεί μια διαίρεση, σημειώνει η Think Tank του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων - Council of Foreign Relations- στην ηλεκτρονική έκδοσή του.
Μετά την ίδρυση του, το 1949, το NATO, είχε προφανή αποστολή ‘την συγκράτηση
των Ρώσων, την εδραίωση των Αμερικανών και το γονάτισμα των Γερμανών’, αυτή
είναι η αποστολή από τον τότε Γενικό Γραμματέα Λόρδο Hastings Ismay.
Από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου το 1989, οι σκεπτικιστές άρχισαν να
προβλέπουν ότι το NATO θα εξαφανισθεί.
Αντί να γίνει αυτό, η Συμμαχία προσαρμόστηκε στα νέα δεδομένα και απέκτησε
12 νέα μέλη που ήταν πρώην μέλη του Συμφώνου της Βαρσοβίας.
Ο αριθμός των Συμμάχων διαμορφώθηκε στις 28 χώρες.
Εισήλθαν νέα αντικείμενα στην πολιτική της Συμμαχίας, όπως είναι οι
ανθρωπιστικές παρεμβάσεις, η θεσμική ανασυγκρότηση και η καταπολέμηση της τρομοκρατίας
και οι επεμβάσεις της, σε μέρη που ποτέ
δεν είχε διανοηθεί. Όπως η Εσθονία, το
Κοσσυφοπέδιο, η Σερβία και το Αφγανιστάν.
Ακόμη η Συμμαχία δεν έχει αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τη δραματική
συζήτηση που αντιστοιχεί με τη λογική της στρατηγικής του 21ου αιώνα
και συχνά οι εμφανίσεις της σε ‘απειλές’ είναι αντιφατικές.
Τα κράτη διαφοροποιούνται σε διάφορες σκέψεις ή αποφάσεις της Συμμαχίας και
οι χώρες μέλη δεν δείχνουν προθυμία να διαθέσουν κονδύλια από τους προϋπολογισμούς
τους και διακινδυνεύουν με τον τρόπο αυτόν τη στρατιωτική δυναμική και τον
υποστηρικτικό της ρόλο.
"Фокус"
--
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνον με αναφορά της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης του ιστολογίου παραγωγής- http://www.echedoros-a.gr