Οκτώβριος 20, 2013.
Οφείλουμε να επισημάνουμε στους επικίνδυνους Τσολάκογλου που
σφετερίζονται την πολιτική εξουσία στη χώρα...
Πως ο Αλβανικός εθνικισμός
εξελίσσεται με ταχύτατους ρυθμούς σε αυτοαναφλεγόμενη πυριτιδαποθήκη,
αποθρασυνόμενος από την ανοχή της διεθνούς κοινότητας, και σπρωγμένος από τους εναγκαλισμούς
του με τον ισλαμικό φονταμενταλισμό, δείχνει αποφασισμένος να φτάσει στα άκρα.
Ο ποδοσφαιρικός αγώνας ήταν απλώς μια αφορμή, ή αν θέλετε
μια ευκαιρία για τα εκτεταμένα επεισόδια που διαδραματίστηκαν στο Βελιγράδι,
και τα οποία - όπως όλα δείχνουν - αποτελούν το πρόπλασμα εξελίξεων που θα
αναβιώσουν στα Βαλκάνια πολύ σκοτεινές εποχές.
Οι προσεγγίσεις στη γεωπολιτική όμως, δεν είναι δυνατόν να
αρκούνται στην καταγραφή περιστατικών, και δε μπορεί να εξαντλούνται στο
διπλωματικό ανάθεμα για την «απερισκεψία» των πρωταίτιων.
Οι χρήσιμοι ηλίθιοι άλλωστε θα υπάρχουν πάντα. Και ο λόγος της
ύπαρξής τους δεν είναι για να ταράσσουν ενίοτε τη ρουτίνα της διπλωματικής
ραστώνης, αλλά...
για να αποτελούν όχημα προώθησης γεωστρατηγικών σχεδιασμών από
εκείνους που τους διαθέτουν.
Αν μείνουμε λοιπόν στην απλή καταγραφή του περιστατικού, ως
εκδήλωση μιας ακραίας αντίδρασης απερίσκεπτων χουλιγκάνων (όπως εν πολλοίς
προσέγγισε το πρόβλημα ο «εθνοσωτήρας» Βενιζέλος, ο οποίος δυστυχώς κρατά στα
χέρια του και το τιμόνι της εξωτερικής μας πολιτικής), τότε θα έχουμε
αποστασιοποιηθεί από κυρίαρχα ερωτήματα, τις απαντήσεις των οποίων οφείλει να
εμπεδώσει επαρκώς η Ελληνική εξωτερική πολιτική, και η ολέθρια συνέπεια μιας
τέτοιας στάσης, θα οδηγήσει τη χώρα μας παντελώς αφοπλισμένη στο επίπεδο των
στρατηγικών σχεδιασμών, σε μια εποχή και σε μια διακεκαυμένη γεωγραφική
περιφέρεια, όπου η σύγκρουση στρατηγικών αποκτά πλέον πρωτοφανείς διαστάσεις.
Ας διατυπώσουμε πρώτα ορισμένα ερωτήματα...
Η συνέχεια στο Νέο Ελληνικό Φόρουμ: