Νοέμβριος
25, 2014.
«Βούλγαροι
από τη Μακεδονία, διατήρησαν 111 χρόνια τη σημαία των Βουλγάρων επαναστατών της
Εξέγερσης του Ίλιντεν στην Γιαννιτσά (Енидже Вардар), γράφει το βουλγαρικό ‘Φόκους’.
Η σημαία θα
παραδοθεί στην πρόεδρο της Βουλγαρικής Βουλής, Τσέτσκα Τσάτζεβα που θα
προεδρεύει στο Κοινοβούλιο την 26η Νοεμβρίου.
Τη σημαία θα την
παραδώσει η αναπληρωτής καθηγήτρια Σόνια Πένκοβα, διευθύντρια του Εθνικού
Μουσείου Στρατιωτικής Ιστορίας, όπου και θα διατηρηθεί.
Το εν λόγω μουσείο
διατηρούνται οι περισσότερες σημαίες των Βουλγάρων ανταρτών από την Οχρίδα,
Στρούγκα, Στράντζα και Ροδόπη
(Αχατσέλεμπι).
Η πρωτοβουλία αυτή
υποστηρίζεται από το πρακτορείο ειδήσεων ‘Φόκους’ και η σημαία έχει
δημιουργηθεί (είναι ραμμένη) από την καθηγήτρια Μαρία Καπιτάντσεβα, σύμφωνα με τις
ρητές εντολές του θρυλικού ηγέτη Αποστόλ Πέτκοφ Τερζίεφ του ‘Ενιτζέβαρνάρσκι’,
ονομασία που έλαβε επειδή καταγόταν από χωριό της περιοχής των Γιαννιτσών.
Ο ίδιος, ως
κομιτατζής, δρούσε 13 χιλιόμετρα βόρεια των Γιαννιτσών και ηγούνταν μιας ομάδας
250 ανταρτών από το «Ενιτζέ βαρντάρ» και μέλη του τμήματος της βουλγαρικής «Εσωτερικής Μακεδονικής Επαναστατικής
Οργάνωσης»- ΕΜΕΟ- VMRO, του Αποστόλου
Τερζίεφ, Ιβάν Ορντζάνοφ, που δρούσε
στην περιοχή του Καρασουλίου και του Κουκούς (Πολυκάστρου και Κιλκίς).
Οι αντάρτες –συνεχίζει
το βουλγαρικό πρακτορείο Φόκους- συνέχισαν τον αγώνα τους στη Γουμένισσα στις 28
Ιουλίου του 1903, στο Πάικο, στη Ράμνα
και σε όλη την οροσειρά του Πάικου το Σεπτέμβριο του 1903.
Η καθηγήτρια Μαρία Καπιτάντσεβα ήταν απόφοιτος
του Κολεγίου της Θεσσαλονίκης. Τη σημαία την παρέλαβε από τον πατέρα της, παπά
Δημήτρη Γιούτεφ, που ήταν εφημέριος στην εκκλησία των «Αγίων Κυρίλλου και
Μεθοδίου» στα Γιαννιτσά, όπου διασώθηκε με τα τρία παιδιά της, σημειώνει το
δημοσίευμα.
--
[Σημ. Το
βουλγαρικό δημοσίευμα, προφανώς, δεν απευθύνεται στην Ελλάδα, αλλά στο
νοτιοσλαβικό κράτος των Σκοπίων-FYROM, που προσπαθεί να καπηλευθεί την ιστορία των Βουλγάρων, και την διεκδίκηση από αυτούς της
λεγόμενης επανάστασης του Ίλιντεν στη Μακεδονία
και των γεγονότων από τα τέλη του 19ου αιώνα και αρχές του 20ου αιώνα].
--
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνον με αναφορά της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης του ιστολογίου παραγωγής- http://www.echedoros-a.gr