Νοέμβριος
27, 2014.
Με της ευκαιρία της 95ης επετείου της Συνθήκης Νεϊγύ, ο Βούλγαρος
ιστορικός και αναπληρωτής καθηγητής πανεπιστημίου, Ντίμο Τσεσμεντζίεφ- Димо
Чешмеджиев, σε συνέντευξή του, στο βουλγαρικό ραδιόφωνο ‘Φόκους’,
επέκρινε την υπογραφή αυτής της Συνθήκης,
από την ‘αμφιλεγόμενη προσωπικότητα’ του Αλεξάνταρ Σταμπολίσκι.
«Η
Συνθήκη της Νεϊγύ υπεγράφη μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, κατά τον οποίο η
Βουλγαρία συμμετείχε με το μέρος των ηττημένων του πολέμου. Στην πραγματικότητα
η Συνθήκη της Νεϊγύ αποτελεί μέρος των
συμβάσεων που καθόρισαν οι νικητές προς τους χαμένους του πολέμου. Αυτές είναι
οι λεγόμενες ειρηνευτικές συνθήκες του Παρισιού, και η σύμβαση αυτή υπογράφηκε
στο προάστιο του Παρισιού που είχε την ονομασία Νεϊγύ.
Μετά την κατάρρευση των
κεντρικών δυνάμεων, υπεγράφη η Συνθήκη αυτή.
Φόκους:
Ποιες ήταν οι συνέπειες για τη Βουλγαρία:
Καθηγητής
Ντίμο Τσεσμεντζίεφ:
«Αυτή
ήταν η μεγαλύτερη καταστροφή στη σύγχρονη ιστορία της Βουλγαρίας. Η Βουλγαρία
δεν έλαβε τα εδάφη στα οποία κατοικούνταν από βουλγαρικό πληθυσμό και για τα
οποία είχε απαιτήσεις και για αυτό το λόγο συμμετείχε στον πόλεμο.
Επιπλέον, απογυμνωθήκαμε από τα εδάφη που έλαβαν οι
νικητές. Πήραν τη Θράκη που μας είχε δοθεί στο Β ‘ Βαλκανικό Πόλεμο και πέρασε
στην Ελλάδα. Δόθηκαν στην Ελλάδα, καθώς οι εν λόγω περιοχές κατοικούνταν από
Έλληνες που ήρθαν πρόσφυγες μετά τον ελληνοτουρκικό πόλεμο, αφού η Ελλάδα προσπάθησε
να εισβάλλει στη Μικρά Ασία, αλλά νικήθηκε.
Επίσης
απογυμνώθηκαν περιοχές με την ανταλλαγή πληθυσμών, μια πολιτική που προέβλεπε
στην «στρατηγική της προσαρμογής των συνόρων», έτσι χάσαμε το σύνολο της Δοβρουτσάς και λάβαμε το νότιο τμήμα της.
Η
Βουλγαρία, γενικά, εδαφικά έμεινε ανάπηρη. Υπήρχαν επίσης σοβαρές συνέπειες μια
καθαρά υλικής φύσεως, καθώς επιβλήθηκαν επαχθείς αποζημιώσεις του ποσού των 2,
25 δισεκατομμυρίων χρυσών φράγκων που η
Βουλγαρία έπρεπε να πληρώσει στους νικητές.
Για
πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία
επιβλήθηκαν τέτοιου είδους αποζημιώσεις. Διαλύθηκαν στην πράξη οι βουλγαρικές
ένοπλες δυνάμεις.
Ο βουλγαρικός στρατός είχε κλείσει, να το πω έτσι, αφού
επέτρεπαν στη Βουλγαρία να έχει μόνο 20 χιλιάδες στρατιώτες και έθεσαν την εθελοντική συνδρομή για πρόσθετες μονάδες
όπως η συνοριακή αστυνομία.
Η Βουλγαρία δεν είχε συνολικά πάνω από 33 χιλιάδες
ένοπλους άνδρες. Έχασε το δικαίωμα να έχει ναυτικό, πολεμική αεροπορία.
Έτσι,
αυτή ήταν η δεύτερη εθνική καταστροφή για τη Βουλγαρία. Πιστεύω ότι ο Αλεξάνταρ
Σταμπολίσκι, ήταν άσχετος με αυτήν την καταστροφή. Αυτός μόνο υπέγραψε τη
συνθήκη ειρήνης. Ήταν ο πρωθυπουργός της κυβέρνησης συνασπισμού, στην πραγματικότητα
υποχρεούνταν να υπογράψει τη Συνθήκη ειρήνης. Όχι δεν είχε ευθύνη για την
εθνική καταστροφή της Βουλγαρίας».
--
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνον με αναφορά της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης του ιστολογίου παραγωγής- http://www.echedoros-a.gr