Μάρτιος 16, 2015.
Η ιστορική
ερμηνεία που έχει αποδοθεί στην Ελλάδα- ότι αποτελεί μέρος μια αρχαίας
κληρονομιάς, βρισκόμενη μεταξύ της Ρώμης
και της Ιερουσαλήμ- σημαίνει ότι για τους Έλληνες, ήταν μια ανταμοιβή, αλλά
συγχρόνως και μια τιμωρία.
Ο αρθρογράφος Akim Emre, δίδει μια σημειολογική
ανάλυση για ποια η σημερινή θέση της Ελλάδας
στην Ευρώπη και πως τα λόγια της, αντηχούν
ως παρόμοια των αυταρχικών εξουσιών της Μέσης Ανατολής.
Η Ελλάδα ήταν η χώρα σύμβολο του ευρωπαϊκού πολιτισμού.
Υπήρξε ο γεωγραφικός κληρονόμος από τον
οποίο σχηματίσθηκαν τα πνευματικά θεμέλια της ιδέας της Ευρώπης.
Για την πραγματοποίηση αυτής της φαντασίωσης, τους χώρισαν
(οι Ευρωπαίοι) από τους Οθωμανούς, που αποτέλεσε ένα ιμπεριαλιστικό σχέδιο των
Ευρωπαίων, και κέρδισαν (οι Έλληνες) την
πολιτική τους ύπαρξη.
Η έννοια της Ελλάδας,
ήταν μία από τις αρχαίες ρίζες μεταξύ των τριών κύριων ιστορικών πρωτευουσών,
Αθήναι, Ρώμη και Ιερουσαλήμ, και η
Ελλάδα ήταν η ιδέα της δημιουργίας του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού και έτσι αναδύθηκε
η ΕΕ.
Αυτή η ιστορική αποστολή αποδόθηκε στην Ελλάδα και ήταν η
ανταμοιβή, αλλά και η τιμωρία της, συγχρόνως.
Περιστασιακά χρησιμοποίησαν το πλεονέκτημα ότι είναι το
κακομαθημένο παιδί της Ευρώπης. Αυτό δεν ήταν λογικό γιατί αγνόησαν την
πραγματικότητα και οι Ευρωπαίοι πληρώνουν ακόμη για αυτό.
Δεν είναι εύκολο να φέρει κανείς το βάρος της ιστορίας.
Οι κοινότητες ενδέχεται να
συντριφτούν κάτω από το βάρος της ιστορικής διαδρομής τους, όπως και οι
ίδιοι οι άνθρωποι… και η Ελλάδα έχει βιώσει ένα τέτοιο συγκλονιστικό τραύμα.
Σήμερα, είναι αποδέκτης μια ειδικής μεταχείρισης στη θέση
της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία διέρχεται μια σοβαρή κρίση.
Ήταν η χώρα που επωφελήθηκε από τις πολιτικές διεύρυνσης της
Ευρωπαϊκής Ένωσης, η πιο ευνοημένη… Το
συμβολικό νόημα της Ελλάδας,
ισοδυναμούσε, περισσότερο από την ίδια την ύπαρξή της για τους αρχιτέκτονες, οι οποίοι ήθελαν
να αναστήσουν τη Ρώμη ως ιδανικό τους μέσα στην ιδέα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι Έλληνες γνώριζαν την κατάσταση αυτή, έτσι δεν απείχαν
από τη χρήση των ευκαιριών που τους παρέχονταν στην ΕΕ, τόσο σε οικονομικό, όσο
και σε πολιτικό επίπεδο, μέχρι τέλους.
Η Ελλάδα βιώνει τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση στην
ιστορία της. Η χώρα έχει χρεοκοπήσει, παρά την οικονομική υποστήριξη της Ευρωπαϊκής
Ένωσης.
Η Γερμανία ήταν στην πρώτη θέση για την ενίσχυση της Ελλάδας
και η Ευρωπαϊκή Ένωση ανάγκασε την Ελλάδα να ακολουθήσει πολιτικές λιτότητας, στις
οποίες οι Έλληνες δεν είχαν μάθει, προκειμένου να ρυθμίσουν την οικονομία τους.
Με άλλα λόγια, ζητούν, τώρα, εγγύηση στην επιστροφή της οικονομικής
ενίσχυσής τους.
Η ανεργία, οι πολιτικές λιτότητας και αλλαγή των προτύπων
της ζωής, είχε ως αποτέλεσμα οι Έλληνες να αντιμετωπίσουν γρήγορα την άσχημη
αλήθεια.
Σε αυτήν τη διαδικασία, ίσως για πρώτη φορά, η Ελλάδα
δημιούργησε μια εύχρηστη αντίθεση με το
κίνημα του ΣΥΡΙΖΑ που αντέδρασε κατά της Δυτικής Ευρώπης.
Παρά το γεγονός ότι ευνοήθηκε όλο αυτό το διάστημα, η
απογοήτευση βρέθηκε ότι είναι η απάντηση
στη ριζοσπαστική πολιτική που μετατράπηκε σε εχθρότητα προς την ΕΕ και
στερεοποιήθηκε επάνω στη Γερμανία.
Χωρίς αμφιβολία, αυτή η εχθρότητα είναι μια δυτική
εχθρότητα, όχι προς τον καπιταλισμό, παρά τις ριζοσπαστικές ιδέες του ΣΥΡΙΖΑ.
Άλλωστε, παιδαριώδεις είναι οι συμπεριφορές των Ελλήνων, που
μοιάζουν με ενός παιδιού που του έφυγε το παιχνίδι από τα χέρια του, έτσι
εμφανίζονται οι πρόσφατες συναντήσεις μεταξύ ΕΕ και Ελλάδας.
Σαφώς η Ελλάδα έχει μια ευνοϊκή μεταχείριση.
--
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνον με αναφορά της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης του ιστολογίου παραγωγής- http://www.echedoros-a.gr