Ιούνιος
13, 2015.
Γνωστή
αμερικανική ιστοσελίδα που πραγματεύεται τα μεγάλα παγκόσμια θέματα που
απασχολούν τον κόσμο, σε εντυπωσιακό άρθρο της προβαίνει στη σύγκριση της τρομοκρατίας
με την αστυνομοκρατία στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.
«Εάν
πιστεύετε ότι είναι παράλογο να συγκρίνουμε τους άνδρες και τις γυναίκες που
φορούν τις μπλε στολές με τους τρομοκράτες, διαβάστε απλώς τον ορισμό της τρομοκρατίας»,
γράφει.
Τρομοκρατία: Η χρήση βίας και εκφοβισμού για
την επιδίωξη πολιτικών στόχων.
Έχουν
συνταχθεί επτά παραδείγματα που δείχνουν γιατί η σύγκριση της αστυνομίας και
του ‘Ισλαμικού Κράτους’ δεν είναι τόσο τρελή.
Στην
πραγματικότητα, αυτό αποδεικνύει ότι η αστυνομία είναι πολύ πιο επικίνδυνη για τους
Αμερικανούς, και τις ελευθερίες τους, από οποιαδήποτε τρομοκρατική ομάδα στη
γη.
Πρώτον.
Η δημιουργία του ‘Ισλαμικού κράτους’ από τις
ΗΠΑ
Το
γεγονός ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ χρηματοδότησε και ουσιαστικά δημιούργησε το ‘Ισλαμικό
Κράτος’, συγχρόνως, η αστυνομία είναι
ανίκανη να φυλακίσει εκείνους που ήταν υπεύθυνοι.
Ενώ
υπάρχουν πάνω από 3 χιλιάδες άτομα που υπηρετούν κάθειρξη χωρίς αναστολή στην
Αμερική για μη βίαιες πράξεις, χωρίς θύματα εγκλημάτων, οι άνθρωποι που έδωσαν
στον Σαντάμ όπλα μαζικής καταστροφής και ορισμένοι μουτζαχεντίν οδηγήθηκαν στη
δημιουργία της Αλ Κάιντα, δημιούργησαν και το ‘Ισλαμικό κράτος’, αυτοί είναι
ελεύθεροι και απαλλαγμένοι να συνεχίζουν τους εγκληματικούς πολέμους και να
καταστρέφουν μια ολόκληρη περιοχή στον πλανήτη.
Αυτοί
οι άνθρωποι είναι το επιστέγασμα των πολιτικών, των πολυεθνικών εταιρειών, των
οπαδών της Τάξης και ζουν εδώ στην Αμερική. Ωστόσο, ο αμερικανικός λαός δεν
βλέπει καθόλου πως αυτοί θα ενταχθούν στις
τάξεις διόγκωσης του αμερικανικού πληθυσμού των φυλακών, γιατί η αστυνομία
είναι ανίκανη να συλλαμβάνει τον καθένα που κατέχει ένα είδος πολιτικής
εξουσίας και να τον αναγκάσει να λογοδοτήσει.
Δεύτερον.
Ο πόλεμος των ναρκωτικών
Είναι
ευρέως γνωστό ότι ο πόλεμος των ΗΠΑ κατά των ναρκωτικών είναι μια πλήρης
αποτυχία και πιο ανήθικη από την ίδια τη χρήση των ναρκωτικών.
Στην
πραγματικότητα, οι μεγαλύτεροι κερδοσκόποι του πολέμου κατά των ναρκωτικών στο
εσωτερικό της Αμερικής είναι οι τράπεζες που ξεπλένουν δισεκατομμύρια δολάρια
για τα καρτέλ των ναρκωτικών.
Οι
τραπεζίτες έχουν στοχοποιηθεί, αλλά κανένα άτομο δεν έχει συλληφθεί, πόσο μάλλον
να πάει στη φυλακή και σύμφωνα με τον Everett Stern της
HSBCεξακολουθούν να βρίσκονται σε ατιμωρησία.
Ποιος
άλλος ωφελείται από την σταυροφορία των αρχών του νόμου που είναι ο πόλεμος
κατά των ναρκωτικών; Τα καρτέλ ναρκωτικών και οι συμμορίες.
…Ο
πόλεμος κατά των ναρκωτικών είναι ουσιαστικά ένας πόλεμος κατά των ανθρώπων και κατά της ελευθερίας. Υπάρχει πόλεμος του Ισλαμικού Κράτους που να
διαρκεί 40 χρόνια για τους Αμερικανούς;
Τρίτον.
Σε
αντίθεση με την αστυνομία του Σικάγου, το Ισλαμικό κράτος δεν έχει μια μυστική
μαύρη πλευρά όπου κάνει απαγωγές και κατόπιν κρατεί Αμερικανούς κατηγορώντας τους χωρίς ούτε ένα στοιχείο (σημ. ο αρθρογράφος
αναφέρεται σε πρακτική που ακολουθείται στο Σικάγο, έκθεση σε ηρωίνη και
πρωκτικούς βιασμούς)
Τέταρτον.
Το
ισλαμικό κράτος δεν λειτουργεί όπως οι μπράβοι στο μεγαλύτερο πληθυσμό των φυλακών,
στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Επιβάλλοντας
κάθε αυθαίρετο διάταγμα στη χώρα για να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη οι λίγες ιδιωτικές εταιρείες φυλακών που πληρώνονται από
κλεμμένα χρήματα (φόροι), κάνουν αυτή τη δουλειά, της επιβολής του νόμου, στη χώρα της
ελευθερίας.
Επειδή
δεν ανέχονται καμία αμφισβήτηση στις διαταγές τους έχουν οδηγήσει 65
εκατομμύρια Αμερικανών (περίπου το 22% του πληθυσμού) να έχει ποινικό μητρώο.
Τα
πιο πολλά είναι λόγω απλής κατοχής ναρκωτικών. Και ένα τέτοιο άτομο είναι εξαιρετικά
δύσκολο να βρει μια θέση εργασίας για να ζήσει. Απελπισμένοι καταφεύγουν στις κλοπές ή στη μαύρη πώληση ναρκωτικών. Ένας
φαύλος κύκλος που συνεχώς υποτροπιάζει.
Το
ισλαμικό κράτος δεν έχει σχέση με αυτήν την υποτροπή, αλλά η αστυνομία θα
μπορούσε να αλλάξει με τη χρησιμοποίηση ισχυρών συνδικάτων και εκπροσώπους που
θα υποστηρίξουν λύσεις σε αυτήν την επιδημία που μαστίζει την Αμερική.
Πέμπτον.
Έχετε
58 φορές περισσότερες πιθανότητες να
σκοτωθείτε από έναν αστυνομικό από ό, τι σε τρομοκρατική επίθεση.
Η
αμερικανική αστυνομία σκότωσε πάνω από 1.000 άτομα το 2014 και έχει σκοτώσει
μέχρι στιγμής (12 Ιουνίου) το 2015, πάνω από 500.
Έκτον.
Εάν
το Ισλαμικό κράτος, διαπράξει μια τρομοκρατική ενέργεια στην Αμερική, είναι
πιθανόν ότι θα πρέπει να λογοδοτήσουν τα μέλη για τα εγκλήματά τους.
Η
αστυνομία από την άλλη πλευρά, έχει ένα εντελώς διαφορετικό σύνολο κανόνων που
ακολουθεί. Συνήθως με το πρόσχημα «κάνουν τη δουλειά τους» βρίσκονται πάνω από τους
νόμους που πρέπει να ακολουθούν οι πολίτες.
Έβδομον.
Το μονοπώλιο στη βία
Το ‘ισλαμικό
κράτος’ θέλει το μονοπώλιο στη βία και κυριολεκτικά θα πέθαναν για να το έχουν,
μήπως το έχει η αστυνομία στην Αμερική;
Η
αστυνομία στην Αμερική και σε όλον τον κόσμο, έχει εμπλακεί σε μερικές από τις πιο
αποτρόπαιες πράξεις παραβάσεων των δικαιωμάτων και εγκλημάτων κατά των ανθρώπων
που «υπηρετούν».
Βέβαια,
Μια εναλλακτική
λύση για όλα αυτά θα ήταν η μίσθωση ιδιωτικών επιχειρήσεων παροχής υπηρεσιών
ασφαλείας που δεν θα πληρώνονται από τα χρήματα των φορολογουμένων, αλλά,
μάλλον, θα καταβάλλονται εθελοντικά και θα ανατίθενται σε κοινότητες που επιθυμούν να τους έχουν
στην υπηρεσία τους.
Αν
αυτό ακούγεται πάρα πολύ τρελό, σκέφτεστε «ιδιωτικές αστυνομικές δυνάμεις», όπως
η Blackwater
ή άλλες φασιστικές επιχειρήσεις ασφαλείας; Όχι, όχι τέτοιες.
Ένα καλό
παράδειγμα είναι η λειτουργία «Dale Brown’s security» στο Ντιτρόιτ, ως ‘ιδιωτική’
εταιρεία ασφαλείας που προσφέρει υπηρεσίες στην πόλη αυτή. Στο κάτω κάτω εάν
δεν τους αρέσει η υπηρεσία που κάνουν, μπορούν να προσλάβουν άλλη εταιρεία που να
ταιριάζει καλύτερα στις ανάγκες.
Το
μονοπώλιο στη βία, απαγορεύει όλες τις πιθανές λύσεις που θα μπορούσαν να
προσφέρουν στην καταναλωτή μια αληθινή ασφάλεια από τις εταιρείες ασφαλείας.
--
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνον με αναφορά της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης του ιστολογίου παραγωγής- http://www.echedoros-a.gr
ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ
πηγών των δημοσιευμάτων, καθώς και τα πρωτότυπα κείμενα, παραχωρούνται σε κάθε ζήτηση των
υποστηρικτών-δωρητών του ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΥ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟΥ