Στη φωτό το λιμάνι της Ταρτούς
Σεπτέμβριος 16, 2015.
«Παρά την ενόχληση των αξιωματούχων
στην Ουάσιγκτον, η ρωσική συμμετοχή στη Συρία, θα μπορούσε να λειτουργήσει υπέρ
των εθνικών συμφερόντων των ΗΠΑ, με την προσθήκη της εμπειρίας των δυνάμεων της,
στην αντιμετώπιση των ισλαμιστών
εξτρεμιστών και έχει την ικανότητα να επιβάλει κάποια σταθερότητα, με την
προϋπόθεση για μια πολιτική διευθέτηση», γράφει ο πρώην αξιωματούχος της CIA Γκράχαμ Ε. Φούλερ.
Η Ουάσιγκτον βρίσκεται περικυκλωμένη
από σύγχυση και αναποφασιστικότητα, εδώ και χρόνια, σε μια προσπάθεια που δεν
έχει διευκρινισθεί ποιοι είναι οι πραγματικοί στόχοι της για τη Συρία.
Η αρχική εμμονή της, στην άρνηση να έχει λόγο το
Ιράν και να επηρεάζει τη Μέση Ανατολή, απέτυχε και έχει υποχωρήσει εντελώς,
κυρίως μετά, με την αξιοθαύμαστη
επιτυχία του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα με τη συμφωνία με το Ιράν για το πυρηνικό
ζήτημα και τη σταδιακή εξομάλυνση της θέσης του Ιράν στον κόσμο.
Αφού απέτυχε το λόμπι του Ισραήλ και
οι σύμμαχοί του στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, να αποκλείσουν την επίπονη εργασία
του Ομπάμα στην επίτευξη αυτής της συμφωνίας, τώρα η κυβέρνηση Ομπάμα φαίνεται
αποφασισμένη να εφαρμόσει αυτήν τη
συμφωνία με κάθε τρόπο.
Αυτή έχει και τα αρνητικά της, δεν θα
μπορεί να εμποδίσει την επανεμφάνιση του Ιράν που φαίνεται αποφασισμένο να
αρνηθεί ορισμένα βασικά σημεία της συμφωνίας, αλλά η συνεργασία με το Ιράν έχει
επιλεκτικούς σημαντικούς κοινούς στρατηγικούς στόχους:
Την απομόνωση και την ήττα του ‘ισλαμικού
κράτους’, διευθέτηση στη Συρία που θα αρνείται οποιαδήποτε μορφή της Τζιχάντ, επαναφορά του σεχταρισμού
στην περιοχή ως κινητήρια δύναμη και
ειρηνική διευθέτηση με το γείτονα του Ιράν, το Αφγανιστάν και απελευθέρωση των ενεργειακών
επιλογών/ αγωγών σε όλη την Ασία.
Η Ρωσική κάρτα
Η Μόσχα είχε ήδη παρέμβει άμεσα και
αποφασιστικά το 2013 για να αποτρέψει μια προγραμματισμένη αεροπορική επιδρομή
των ΗΠΑ στη Δαμασκό για να καταστρέψει τα χημικά όπλα και η Ρώσοι πέτυχαν να πείσουν τους Σύριους
να παραδώσουν τα όπλα αυτά. Ήταν μια επιτυχημένη ρωσική παρέμβαση.
Το γεγονός αυτό βοήθησε να ξεπεραστεί η απροθυμία του Ομπάμα στην
αναγνώριση των πιθανών οφελών από τη ρωσική επιρροή στη Μέση Ανατολή, ώστε να
εξυπηρετηθούν ευρύτερα τα δυτικά συμφέροντα στην περιοχή.
Η Ρωσία δεν εμφανίζεται τώρα στην
περιοχή της Μέσης Ανατολής, οι Ρώσοι τσάροι από τον δέκατο ένατο αιώνα
εμφανίζονται ως προστάτες της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στη Μέση Ανατολή
και υπήρχαν Ρώσοι παίκτες πολύ πριν τη
δημιουργία της Σοβιετικής Ένωσης.
Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, της
Δύσης με τη Σοβιετική Ένωση, τα δύο στρατόπεδα υποστήριξαν συχνά αντίθετες
πλευρές στις περιφερειακές συγκρούσεις.
Η Μόσχα υποστήριζε τους επαναστατημένους
Άραβες δικτάτορες, ενώ η Δύση υποστήριζε τους φιλοδυτικούς δικτάτορες.
Η Ρωσία έχει κυρίαρχη στρατιωτική
επιρροή στη Συρία πάνω από πέντε δεκαετίες μέσω των πωλήσεων ρωσικών όπλων,
μέσω της διπλωματικής υποστήριξης και λόγω, βεβαίως, της ναυτικής βάσης στην
Ταρτούς.
…Η Ρωσία δεν θα δεχθεί στη Μέση
Ανατολή άλλη μία μονομερή Αμερικανική ή ναοτοϊκή επέμβαση, τετελεσμένου
γεγονότος, για «αλλαγή καθεστώτος» που δεν θα έχει την πλήρη υποστήριξη των
Ηνωμένων Εθνών.
Μπαίνουμε σε μια εποχή στην οποία οι
ΗΠΑ όλο και περισσότερο απομακρύνονται από τη λογική της αιματηρής
επέμβασης για τη διεθνή τάξη.
Σήμερα η Ρωσία είναι πιθανόν σε
καλύτερη θέση από ό, τι οποιαδήποτε άλλη παγκόσμια δύναμη να ασκήσει επιρροή
στον Άσαντ.
Οι ΗΠΑ πρέπει να είναι σε θέση να
ζήσουν άνετα, ακόμη, και σε μια πλήρη κυριαρχία της Ρωσίας στη Συρία, που
μπορεί να φέρει το τέλος της σύγκρουσης, ιδίως όταν η Ουάσιγκτον, εν τω μεταξύ
έχει συμμαχήσει με σχεδόν όλους τους γείτονες
της Συρίας.
Και για το πόσο θα παραμείνει ο Άσαντ στην εξουσία θα
αποτελέσει σημείο διαπραγμάτευσης.
--
(περίληψη από το αμερικανικό Consortiumnews)
--
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνον με αναφορά της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης του ιστολογίου παραγωγής- http://www.echedoros-a.gr
ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ πηγών των δημοσιευμάτων,
καθώς και τα πρωτότυπα κείμενα,
παραχωρούνται σε κάθε ζήτηση των υποστηρικτών-δωρητών του ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΥ
ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟΥ