Μάιος 24, 2016.
Άγκυρα.
Επιστολή έστειλαν οι συμπρόεδροι του φιλο-κουρδικού Κόμματος της Δημοκρατίας
των Λαών (HDP), η Figen
Yüksekdağ και ο Selahattin Demirtaş, στον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, Μπαν Κι Μουν με
την ευκαιρία της Πρώτης Παγκόσμιας Ανθρωπιστικής Συνόδου Κορυφής την Παρασκευή
στην Κωνσταντινούπολη, την ίδια ημέρα που ήρθη η ασυλία τους από το τουρκικό
κοινοβούλιο.
Στην επιστολή καταγγέλλεται η μιλιταριστική πολιτική της Άγκυρας
μέσα και έξω από τη χώρα, oι διώξεις σε όποιον έχει αντίθετη άποψη με αυτήν του
προέδρου της χώρας Ερντογάν, την καταδίωξη κάθε δημοκράτη, κάθε Κούρδου ή άλλης
μειονότητας και την εδραίωση στη χώρα,
του Ολοκληρωτισμού.
Η δραματική αυτή επιστολή
είναι στην αγγλική γλώσσα και έχει ως
εξής: (ακολουθεί στο τέλος μετάφραση της επιστολής στα ελληνικά μέσω του μεταφραστή της Google, για όσους δεν έχουν καλή γνώση της αγγλικής):
His Excellency
Mr. Ban Ki-moon
Secretary
General, United Nations
United Nations
Headquarters
New York City,
NY, USA
Dear Secretary
General,
We are closely
following preparations for the First World Humanitarian Summit called by his
Excellency to convene in Istanbul on 23-24 May 2016 for the adjustment of the
international humanitarian system to respond to new needs created by changing
forms of war, conflict, and human suffering at a global scale. This summit is
taking place at a time when the foundations of democracy and social peace are
heavily undermined by authoritarian state violence in Turkey; when the war and
humanitarian destruction in the country’s Kurdish region are extremely
aggravated; and when the country is witnessing in its southern borders one of
the most massive refugee crises in our time.
We could only
hope that this summit, which is to bring together the leaders of more than one
hundred countries, humanitarian organizations, NGOs and business circles with
the motto “One Humanity, Shared Responsibility,” would mobilize international
mechanisms to also respond to alarming violations of universal human rights and
humanitarian law within and around the borders of Turkey. However, we remain
deeply concerned about the possibility that hosting such a critical meeting
might serve the Erdoğan regime to cover up the gross rights violations and
crimes that it has been committing in Turkey with utter disregard of any
humanitarian or legal accountability. With this reservation, we take it as our
responsibility to share with you a brief account of the multifaceted political
and humanitarian crises that Erdoğan’s authoritarian rule has engineered in our
country.
Over the last
few years, the AKP government in Turkey, which was initially shown as a model
for the Middle East, has turned into a rogue force sabotaging the possibilities
of peaceful coexistence and stability in the country and in the region at
large.
Mr Erdoğan’s interventionist sectarian foreign policy aggravated the
Syrian crisis from the very beginning, gradually expanding the Syrian war into
Turkey’s territory and the conflict in Turkey into Syria. The regional conflict
the Erdoğan regime fomented took a dramatic turn in April 2015, when Mr Erdoğan
abruptly ended the peace process with the Kurdish movement that had been
initiated in March 2013 to develop a sustainable peaceful solution for the
Kurdish conflict in Turkey.
Since then,
the government has been using a relentless “national security” and
“anti-terror” discourse to criminalize and repress any opposition against its
militarist policies within and outside the country. The prosecution of 1128
Academics for Peace with the charge of “supporting terrorism”, who, after years
of supporting the government’s initiative of peaceful solution, criticized the
government’s war policies against the Kurds, is only one example of the
state-securitist witch-hunt that democratic peace activists are subjected to in
the country today.
The Erdoğan regime defines this familiar authoritarian state
security logic in which there are no checks and balances and politics is
replaced by “security operations” against the political parties, NGOs, media
corporations, universities and business enterprises as New Turkey.
In this
context, the Erdoğan regime punishes any reporting or criticism of the
escalation of war in the Kurdish region as “terrorist propaganda”, arbitrarily
and violently detaining and imprisoning activists and journalists, and
criminalizes criticisms of its Syrian policy as act of “treason” or “spying,”
as in the conviction of the journalists Can Dündar ve Erdem Gül for deciphering
the trucks load of weapons transferred by the Government to jihadist groups in
Syria, hiding this transfer as humanitarian transports.
The rise of
totalitarianism in Turkey along with an escalation of the armed conflict does
not only entail targeted attacks on human rights and freedoms but also massive
scale humanitarian crises that afflict both the Kurdish population in the
Southeast Region and the Syrian refugees.
As it is documented
in successive reports by local and international human rights organizations,
the military operations launched over the past year under the pretext of “war
on terror” have turned into a targeted persecution of Kurds and destruction of
their habitat. With the declaration of indefinite curfews and sieges in the
Kurdish-populated cities and towns since July 2015, in explicit violation of
both Turkey‘s Constitution and administrative law and the international
conventions on human rights and armed conflict, the Erdoğan regime has turned
the entire region into an open armed conflict zone.
Up to the
present, indefinite and round-the-clock curfews are announced sixty-five times,
which stretches from one day to a couple of months, in 7 cities and 22 towns whose
population is around 1.7 million, and these towns are among those recorded the
highest rate of vote for the HDP.
Continuous military and police operations
complement the curfews, which are executed without giving any notification to
the local people and who are deprived of basic goods and services, such as
food, shelter and medicine. These operations comprise arbitrary and
indiscriminate shelling of residential areas, which makes no distinction
between civilians and armed militants.
It is well documented that, during the
curfews, the special paramilitary forces systematically invaded and destroyed
private houses and declared their allegiance to Mr Erdoğan from the bedrooms of
Kurdish families, posting evidence of destruction and racial hate on the social
media.
As it is
highlighted in the observations of UN Committee against Torture on 13 May 2016,
widespread and systematic torture, arbitrary detention, and assaults on
property are at issue in the areas under the grip of “military operations.”
According to our records, more than 550 civilians, including local activists,
women, children and older men and women are killed by the special paramilitary
forces, 350 thousand people are displaced, and the cultural and commercials
centres in the region, namely Sur (Diyarbakır), Cizre, Nusaybin and Silopi, as
well as the surrounding residential areas are razed to the ground. It is also
documented that the evidence of human and property destruction is
systematically bulldozed and buried in areas where civilians are forbidden to
enter, barring the collection of evidence. Many human rights activists and
journalists have been attacked and detained in conflict zones.
Throughout the
military operations the Erdoğan regime not only deprives people of humanitarian
and medical aid, for which international law prescribes liability, but also
prevents and incriminates local governments and human rights organizations in
their attempts to assist civilians, including through mass detentions. 57
mayors and city council members are currently under arrest, while 28 mayors and
24 city council members have been suspended from duty by the Turkish Ministry
of Interior.
The grave
consequence of suspending the law and humanitarian responsibility is most
dramatically observed in the town of Cizre, where at least thirty thousand
people were displaced. During seventy-nine days of military siege of Cizre,
more than two hundred civilians were massacred in the basements of residential
buildings where they took shelter. Despite the continuous efforts of both the
Cizre municipality and the human rights organizations in Turkey, i.e.
Turkish
Medical Association, the Union of Chambers of Turkish Engineers and Architects,
and Human Right Foundation of Turkey, to reach people under the siege in order
to provide humanitarian and medical aid against the spread of epidemics and the
danger of famine and deprivation of water, they were stopped at military check
points and banned from entering the town.
As of now, the same procedure is in
effect in Şırnak, Nusaybin and Yüksekova where the military operations on the
ground complemented by aerial bombardments continue for more than sixty days.
Turkish human rights organizations reporting on the situation have been
personally attacked by Mr Erdoğan, who accused them of treason and terrorism.
The AKP
Government’s declaration of an “urban transformation project” and “emergency
expropriation” of the private property and heritage sites belonging to the
Armenian and Assyrian minorities in Sur, as well as similar measures in other
sieged towns, attest to the demographic engineering strategy of the Erdoğan
regime. These measures were taken without any consultations with the local
population or their representatives, and the local authorities elected by the
population were explicitly excluded from any contact with the central
government, as they were branded as terrorists by Mr Erdoğan himself. Internal
displacement and the resulting humanitarian crisis remain unaddressed, with the
affected population being left behind “with chronic needs and constant fear.”
The
Government’s humanitarian refugee record fares no better than in the Kurdish
region. Notwithstanding the effective role of the Erdoğan regime’s pro-Sunni
and anti-Kurdish interventionism in Syria, the significance of maintaining open
borders for the displaced Syrians cannot be underestimated. However, actual
practices with regards to the protection of Syrian refugees, in particular
minorities, women, children, refugees with disabilities and LGBTI refugees, are
extremely worrying. While Turkey has incorporated important principles of
refugee protection into the national law, there are very limited safeguards
practically against discriminatory practices and widespread exploitation of
refugees.
It is not a
secret that many refugees are deliberately kept in an extremely vulnerable
situation in Turkey. The international community observed how the vulnerability
of refugees has been manipulated by the Government in threatening the EU with
an influx of refugees. It is now common knowledge that the EU has agreed to
keep silent in the face of systematic human rights violations against the
Kurdish civilians in return for Erdoğan regime’s cooperation to take under
control the onward movement of refugees that the regime itself has unleashed,
with the humanitarian costs being paid by the refuge women and children washing
away on the Aegean beaches.
When we
examine what’s happening on the ground, we observe another opportunity that the
Erdoğan regime has found in this crisis. The Government’s plans to establish
refugee camps with EU support in Alevite districts has raised concerns among
the local populations that militant Sunnis are being implanted in their
habitats. Instead of entering in a dialogue with the local population and
addressing their concerns that are consistent with the Government’s demographic
engineering practices, the Government has responded with violence and arbitrary
detention of the local population. Given the record of the Erdoğan regime over
the last few years, we are alarmed by the plausibility of the concerns that
these projects could help import into Turkey the ethno-sectarian conflict in
Syria, the flaring of which itself is a result of the relentless policies of
the same regime.
Dear Mr
Secretary-General,
In the report
you have published on the occasion of the Istanbul Summit, you have declared
your vision to be of, inter alia, restoring trust in global order and showing
solidarity with millions of people “living in conflict with chronic needs and
constant fear”.
Presently,
millions of Kurdish citizens of Turkey and more than a million Syrian refugees
are living exactly under the conditions you have described without effective
protection. Every day, Kurdish civilians and Syrian refuges are being killed in
Turkey. The citizens in the bordering town of Kilis are being killed in rocket
attacks by the Jihadist armed groups who have access to “humanitarian aid” from
the Erdoğan regime.
As the
People’s Democratic Party, the fundamental principle that inspires us in our
struggle for democratization, justice and peace is to flourish potentialities
of life and existence in our home in keeping with universal human rights and
human dignity.
We firmly
believe that the primary homework of the First Humanitarian Summit held by his
Excellency in Istanbul is to reach an appropriate position with regards to the
alarming situation in our home, among others, and contribute to the development
of perspectives to resolve such humanitarian situations. Without addressing the
very real humanitarian crises, including the one in this very homeland of
peoples that we represent, the people experiencing the conditions described
above in Turkey and in the region will once again see the humanitarian agenda
being sacrificed to the geopolitical and economic calculations, deepening the
existing lack of trust, disappointment and the sense of abandonment.
Finally, given
the fact that the complex humanitarian crises in this ancient home of peoples
and civilizations, in Syria, Iraq, Turkey and Palestine, are direct results of
geopolitical and economic calculations and trade-offs between governments, we
believe that deepening democracy, embracing the principles of democratic
accountability and democratic autonomy at the local level, is central to
restoring future and preventing human-made humanitarian crises.
Sincerely
Yours,
Selahattin
Demirtaş & Figen Yüksekdağ
HDP Co-Chairs
May 20, 2016
Με μετάφραση Google:
Αυτού Εξοχότητα κ Ban Ki-moon
Γενικό Γραμματέα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών
Έδρα των Ηνωμένων Εθνών
Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη, Η.Π.Α.
Αγαπητέ Γενικέ Γραμματέα,
Παρακολουθούμε στενά τις προετοιμασίες για τον Πρώτο Παγκόσμιο ανθρωπιστική σύνοδο κορυφής που ονομάζεται από τον Εξοχότατο να συγκαλέσει στην Κωνσταντινούπολη στις 23 με 24 Μάιος 2016 για την προσαρμογή του διεθνούς ανθρωπιστικού συστήματος να ανταποκριθεί στις νέες ανάγκες που δημιουργούνται από την αλλαγή των μορφών πολέμου, συγκρούσεων και ανθρώπινου πόνου σε παγκόσμια κλίμακα. Αυτή η σύνοδος κορυφής λαμβάνει χώρα σε μια στιγμή που τα θεμέλια της δημοκρατίας και της κοινωνικής ειρήνης είναι σε μεγάλο βαθμό υπονομεύονται από την αυταρχική κρατική βία στην Τουρκία? όταν ο πόλεμος και η ανθρωπιστική καταστροφή στην κουρδική περιοχή της χώρας είναι εξαιρετικά επιδεινωθεί? και όταν η χώρα είναι μάρτυρες στη νότια σύνορά της μία από τις πιο μαζικές προσφυγικές κρίσεις στην εποχή μας.
Θα μπορούσαμε μόνο να ελπίζουμε ότι αυτή η σύνοδος κορυφής, η οποία είναι να φέρει σε επαφή τους ηγέτες των περισσότερων από εκατό χώρες, οι ανθρωπιστικές οργανώσεις, ΜΚΟ και επιχειρηματικούς κύκλους με το σύνθημα "Μια Ανθρωπότητα, Συνυπευθυνότητα," θα κινητοποιήσει διεθνείς μηχανισμούς για να ανταποκριθεί επίσης σε ανησυχητικές παραβιάσεις των οικουμενικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του ανθρωπιστικού δικαίου εντός και γύρω από τα σύνορα της Τουρκίας. Ωστόσο, εξακολουθούν να ανησυχούν σοβαρά για το ενδεχόμενο ότι φιλοξενεί μια τέτοια κρίσιμη συνάντηση θα μπορούσε να εξυπηρετήσει το καθεστώς Ερντογάν να καλύψει τις παραβιάσεις και εγκλήματα ακαθάριστο δικαιώματα που έχει διαπράττει στην Τουρκία με απόλυτη περιφρόνηση κάθε ανθρωπιστική ή νομική υποχρέωση. Με την επιφύλαξη αυτή, μπορούμε να το πάρετε ως δική μας ευθύνη να μοιραστώ μαζί σας μια σύντομη υπόψη τις πολύπλευρες πολιτικές και ανθρωπιστικές κρίσεις που αυταρχική διακυβέρνηση Ερντογάν έχει κατασκευαστεί στη χώρα μας.
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, η κυβέρνηση του ΑΚΡ στην Τουρκία, η οποία αρχικά εμφανίζεται ως μοντέλο για τη Μέση Ανατολή, έχει μετατραπεί σε ένα σάπιο δύναμη σαμποτάρουν τις δυνατότητες της ειρηνικής συνύπαρξης και της σταθερότητας στη χώρα και στην περιοχή γενικότερα.
παρεμβατική θρησκευτική εξωτερικής πολιτικής κ Ερντογάν επιδείνωσε τη συριακή κρίση από την αρχή, βαθμιαία επέκταση του Συριακού πολέμου στο έδαφος της Τουρκίας και της σύγκρουσης στην Τουρκία, στη Συρία. Η περιφερειακή σύγκρουση το καθεστώς Ερντογάν άνοιξε το δρόμο πήρε μια δραματική σειρά του, τον Απρίλιο του 2015, όταν ο κ Ερντογάν τελείωσε απότομα την ειρηνευτική διαδικασία με το κουρδικό κίνημα που είχε κινήθηκε τον Μάρτιο του 2013 για να αναπτύξουν μια βιώσιμη ειρηνική λύση για το κουρδικό σύγκρουσης στην Τουρκία.
Από τότε, η κυβέρνηση έχει χρησιμοποιήσει μια αμείλικτη «εθνικής ασφάλειας» και «αντι-τρομοκρατίας» συζήτηση για την ποινικοποίηση και καταστολή κάθε αντιπολίτευση εναντίον μιλιταριστικές πολιτικές της εντός και εκτός της χώρας. Η δίωξη του 1128 Ακαδημαϊκοί για την Ειρήνη με την κατηγορία της «υποστήριξη της τρομοκρατίας», ο οποίος, μετά από χρόνια την υποστήριξη της πρωτοβουλίας της ειρηνικής λύσης της κυβέρνησης, επέκρινε τις πολιτικές πόλεμο της κυβέρνησης κατά των Κούρδων, είναι μόνο ένα παράδειγμα του κράτους-securitist κυνήγι μαγισσών ότι οι δημοκρατικές ακτιβιστές της ειρήνης υποβάλλεται στη χώρα σήμερα.
Το καθεστώς Ερντογάν ορίζει αυτό το γνωστό αυταρχικό λογική κατάσταση ασφαλείας στην οποία δεν υπάρχουν έλεγχοι και ισορροπίες και την πολιτική αντικαθίσταται από τον όρο «ασφάλεια» έναντι των πολιτικών κομμάτων, ΜΚΟ, εταιρείες μέσων μαζικής ενημέρωσης, των πανεπιστημίων και των επιχειρήσεων όπως η Νέα Τουρκία.
Σε αυτό το πλαίσιο, το καθεστώς Ερντογάν τιμωρεί οποιαδήποτε αναφορά ή κριτική της κλιμάκωσης του πολέμου στην κουρδική περιοχή ως «τρομοκρατική προπαγάνδα», αυθαίρετα και βίαια κράτηση και φυλάκιση ακτιβιστών και δημοσιογράφων, και ποινικοποιεί τις επικρίσεις της Συρίας την πολιτική της ως πράξη "προδοσία" ή «κατασκοπεία», όπως και στην καταδίκη των δημοσιογράφων Μπορεί Dündar ve Erdem Gül για την αποκρυπτογράφηση του φορτίου φορτηγά όπλων μεταφέρεται από την κυβέρνηση να τζιχάντ ομάδων στη Συρία, κρύβοντας τη μεταφορά αυτή ως ανθρωπιστική μεταφορές.
Η άνοδος του ολοκληρωτισμού στην Τουρκία μαζί με μια κλιμάκωση της ένοπλης σύγκρουσης δεν αφορά μόνο συνεπάγεται στοχευμένες επιθέσεις κατά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών, αλλά και μαζική ανθρωπιστικές κρίσεις κλίμακας που ταλαιπωρούν τόσο του κουρδικού πληθυσμού στην περιοχή της Νοτιοανατολικής και τους πρόσφυγες από τη Συρία.
Όπως τεκμηριώνεται σε διαδοχικές εκθέσεις από τις τοπικές και διεθνείς οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι στρατιωτικές επιχειρήσεις που ξεκίνησε κατά το παρελθόν έτος, με το πρόσχημα του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας» έχουν μετατραπεί σε μια στοχευμένη διώξεις των Κούρδων και η καταστροφή των οικοτόπων τους. Με την κήρυξη της επ 'αόριστον απαγόρευση της κυκλοφορίας και πολιορκίες στους Κούρδους πόλεις και κωμοπόλεις από τον Ιούλιο του 2015, σε ρητή παραβίαση του Συντάγματος και της Τουρκίας και διοικητικού δικαίου και των διεθνών συμβάσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ένοπλες συγκρούσεις, το καθεστώς Ερντογάν έχει μετατρέψει το σύνολο της περιοχή σε μια ανοιχτή ένοπλη εμπόλεμη ζώνη.
Μέχρι σήμερα, επ 'αόριστον και όλο το εικοσιτετράωρο απαγόρευση κυκλοφορίας έχουν ανακοινωθεί εξήντα πέντε φορές, η οποία εκτείνεται από τη μια μέρα σε μια-δυο μήνες, σε 7 πόλεις και 22 πόλεις των οποίων ο πληθυσμός είναι περίπου 1,7 εκατομμύρια, και αυτές οι πόλεις είναι μεταξύ εκείνων καταγράφεται το υψηλότερο ποσοστό της ψηφοφορίας για το HDP.
Συνεχής στρατιωτικές και αστυνομικές επιχειρήσεις συμπληρώνουν τις απαγορεύσεις κυκλοφορίας, οι οποίες εκτελούνται χωρίς να δώσει οποιαδήποτε γνωστοποίηση προς τους κατοίκους της περιοχής και οι οποίοι στερούνται των βασικών αγαθών και υπηρεσιών, όπως τρόφιμα, στέγη και ιατρική. Οι ενέργειες αυτές περιλαμβάνουν αυθαίρετη και αδιάκριτη βομβαρδισμό των κατοικημένων περιοχών, η οποία δεν κάνει καμία διάκριση μεταξύ αμάχων και ενόπλων μαχητών.
Είναι καλά τεκμηριωμένο ότι, κατά τη διάρκεια της κατ 'οίκον περιορισμούς, οι ειδικές παραστρατιωτικές δυνάμεις συστηματικά εισέβαλαν και κατέστρεψαν ιδιωτικές κατοικίες και δήλωσε υποταγή τους προς τον κ Ερντογάν από τα υπνοδωμάτια του κουρδικού οικογένειες, σημειώνοντας απόδειξη της καταστροφής και των φυλετικών μίσος για την κοινωνική μέσων μαζικής ενημέρωσης.
Όπως τονίζεται στις παρατηρήσεις της Επιτροπής του ΟΗΕ κατά των βασανιστηρίων στις 13 Μαΐου 2016 διαδεδομένη και συστηματική βασανιστήρια, αυθαίρετες κρατήσεις, και επιθέσεις σε ακίνητα είναι επίμαχες στις περιοχές κάτω από τη λαβή του «στρατιωτικές επιχειρήσεις».
Σύμφωνα με τα αρχεία μας, πάνω από 550 άμαχοι, συμπεριλαμβανομένων των τοπικών ακτιβιστές, γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένους άνδρες και γυναίκες που σκοτώθηκαν από τις ειδικές παραστρατιωτικές δυνάμεις, οι 350 χιλιάδες εκτοπισμένους, και τα πολιτιστικά και εμπορικά κέντρα της περιοχής, δηλαδή Sur (Diyarbakır ), Cizre, Nusaybin και Silopi, καθώς και τις γύρω κατοικημένες περιοχές ισοπεδώθηκαν. Είναι επίσης τεκμηριωμένο ότι η απόδειξη της ανθρώπινης και της ιδιοκτησίας καταστροφή συστηματικά μπουλντόζες και θάφτηκε σε περιοχές όπου οι πολίτες απαγορεύεται να εισέλθουν, φραγής τη συλλογή αποδεικτικών στοιχείων. Πολλοί ακτιβιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δημοσιογράφοι έχουν δεχθεί επιθέσεις και κρατούνται σε ζώνες συγκρούσεων.
Κατά τη διάρκεια των στρατιωτικών επιχειρήσεων το καθεστώς Ερντογάν δεν στερεί από τους ανθρώπους της ανθρωπιστικής και ιατρικής βοήθειας, για τον οποίο το διεθνές δίκαιο προβλέπει την ευθύνη, αλλά και αποτρέπει και ενοχοποιεί τις τοπικές κυβερνήσεις και τις οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην προσπάθειά τους να βοηθήσουν τους πολίτες, συμπεριλαμβανομένων μέσω μαζικών κρατήσεων μόνο. 57 δήμαρχοι και τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου είναι επί του παρόντος υπό κράτηση, ενώ οι 28 δήμαρχοι και 24 μέλη του δημοτικού συμβουλίου έχει ανασταλεί από τον φόρο από το Υπουργείο Εσωτερικών τουρκικά.
Ο τάφος συνέπεια της αναστολής του νόμου και της ανθρωπιστικής ευθύνης είναι η πιο δραματικά παρατηρείται στην πόλη της Cizre, όπου τουλάχιστον τριάντα χιλιάδες άνθρωποι εκτοπίστηκαν. Κατά τη διάρκεια εβδομήντα εννέα ημέρες της στρατιωτικής πολιορκίας της Cizre, περισσότερα από διακόσια άμαχοι σφαγιάστηκαν στα υπόγεια των κτιρίων κατοικιών όπου πήραν καταφύγιο. Παρά τις συνεχείς προσπάθειες τόσο του δήμου Cizre και τις οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία, δηλαδή
Τουρκική Ιατρικός Σύλλογος, η Ένωση των Επιμελητηρίων των Τούρκων Μηχανικών και Αρχιτεκτόνων, και Δικαίωμα Ίδρυμα Ανθρωπίνων της Τουρκίας, για να φτάσει τους ανθρώπους κάτω από την πολιορκία, προκειμένου να παράσχει ανθρωπιστική και ιατρική βοήθεια κατά της εξάπλωσης των επιδημιών και τον κίνδυνο της πείνας και της στέρησης του νερού, τους σταμάτησαν στα στρατιωτικά σημεία ελέγχου και απαγόρευσε την είσοδο στην πόλη.
Όσο για σήμερα, η ίδια διαδικασία είναι σε ισχύ στο Σιρνάκ, Nusaybin και Yüksekova όπου οι στρατιωτικές επιχειρήσεις στο έδαφος συμπληρώνεται από αεροπορικούς βομβαρδισμούς συνεχιστεί για περισσότερο από εξήντα ημέρες. Τουρκικές οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα την υποβολή εκθέσεων σχετικά με την κατάσταση έχουν προσωπικά επίθεση από τον κ Ερντογάν, ο οποίος τους κατηγόρησε για προδοσία και της τρομοκρατίας.
Η δήλωση της κυβέρνησης του ΑΚΡ ενός "έργου αστικής ανάπλασης» και «απαλλοτρίωση έκτακτης ανάγκης" των ιδιωτικών χώρων ιδιοκτησίας και κληρονομιάς που ανήκουν στις Αρμενίων και Ασσυρίων μειονοτήτων στη Sur, καθώς και παρόμοια μέτρα σε άλλες πολιόρκησε πόλεις, μαρτυρούν τη δημογραφική στρατηγική της μηχανικής των το καθεστώς Ερντογάν. Τα μέτρα αυτά ελήφθησαν χωρίς καμία διαβούλευση με τον τοπικό πληθυσμό ή τους εκπροσώπους τους, καθώς και οι τοπικές αρχές που εκλέγονται από τον πληθυσμό εξαιρέθηκαν ρητά από κάθε επαφή με την κεντρική κυβέρνηση, όπως ήταν επώνυμα ως τρομοκράτες από τον ίδιο τον κ Ερντογάν. Εσωτερική μετατόπιση και η προκύπτουσα ανθρωπιστική κρίση παραμένουν άλυτα, με πληγέντα πληθυσμό να μείνει πίσω "με χρόνιες ανάγκες και συνεχή φόβο."
ανθρωπιστική τιμές ρεκόρ των προσφύγων της κυβέρνησης δεν είναι καλύτερη από ό, τι στην κουρδική περιοχή. Παρά την αποτελεσματική ρόλο της προ-σουνιτών και αντι-κουρδική παρεμβατισμό του καθεστώτος Ερντογάν στη Συρία, η σημασία της διατήρησης ανοιχτών συνόρων για τους εκτοπισμένους Σύριους δεν μπορεί να υποτιμηθεί. Ωστόσο, οι πραγματικές πρακτικές όσον αφορά την προστασία των προσφύγων από τη Συρία, ιδίως των μειονοτήτων, των γυναικών, των παιδιών, των προσφύγων με αναπηρίες και LGBTI πρόσφυγες, είναι εξαιρετικά ανησυχητικές. Ενώ η Τουρκία έχει ενσωματώσει σημαντικές αρχές της προστασίας των προσφύγων στο εθνικό δίκαιο, υπάρχουν πολύ περιορισμένες εγγυήσεις ουσιαστικά κατά των πρακτικών που εισάγουν διακρίσεις και την ευρεία αξιοποίηση των προσφύγων.
Δεν αποτελεί μυστικό ότι πολλοί πρόσφυγες έχουν σκόπιμα διατηρείται σε εξαιρετικά ευάλωτη κατάσταση στην Τουρκία. Η διεθνής κοινότητα παρατήρησε πώς η ευπάθεια των προσφύγων έχει χειραγωγείται από την κυβέρνηση απειλεί την ΕΕ με την εισροή των προσφύγων. Είναι πλέον κοινή γνώση ότι η ΕΕ συμφώνησε να σιωπά απέναντι σε συστηματικές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε βάρος των Κούρδων αμάχων σε αντάλλαγμα για τη συνεργασία καθεστώτος Ερντογάν να πάρει υπό τον έλεγχό του τα εμπρός κίνηση των προσφύγων που το ίδιο το καθεστώς έχει εξαπολύσει, με την ανθρωπιστική δαπάνες που καταβάλλονται από τις γυναίκες το καταφύγιο και τα παιδιά πλύσιμο μακριά στο Αιγαίο παραλίες.
Όταν εξετάζουμε το τι συμβαίνει στο έδαφος, παρατηρούμε μια άλλη ευκαιρία ότι το καθεστώς Ερντογάν έχει βρεθεί σε αυτή την κρίση. Τα σχέδια της κυβέρνησης για δημιουργία στρατοπέδων προσφύγων με την υποστήριξη της ΕΕ στην Alevite περιοχές έχει προκαλέσει ανησυχίες μεταξύ των τοπικών πληθυσμών που μαχητική Σουνίτες είναι να εμφυτεύονται στο βιοτόπων τους. Αντί για την είσοδο σε ένα διάλογο με τον τοπικό πληθυσμό και την αντιμετώπιση των προβλημάτων τους, που είναι σύμφωνες με τις δημογραφικές μηχανολογικές πρακτικές της κυβέρνησης, η κυβέρνηση απάντησε με βία και αυθαίρετη κράτηση του τοπικού πληθυσμού. Με δεδομένο το ρεκόρ του καθεστώτος Ερντογάν κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, έχουμε θορυβηθεί από την αληθοφάνεια των ανησυχιών ότι τα έργα αυτά θα μπορούσαν να βοηθήσουν την εισαγωγή στην Τουρκία την εθνο-θρησκευτικές συγκρούσεις στη Συρία, η καύση των οποίων η ίδια είναι αποτέλεσμα της αμείλικτη πολιτικών του ίδιου καθεστώτος.
Αξιότιμε Κύριε Γενικέ Γραμματέα,
Στην έκθεση που έχετε δημοσιεύτηκε με την ευκαιρία της Συνόδου Κορυφής της Κωνσταντινούπολης, που έχουν δηλώσει το όραμά σας να είναι, μεταξύ άλλων, την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στην παγκόσμια τάξη και να δείχνει αλληλεγγύη με εκατομμύρια ανθρώπους "που ζουν σε σύγκρουση με χρόνιες ανάγκες και διαρκή φόβο".
Επί του παρόντος, τα εκατομμύρια των Κούρδων πολιτών της Τουρκίας και πάνω από ένα εκατομμύριο πρόσφυγες από τη Συρία που ζουν ακριβώς κάτω από τις συνθήκες που έχουν περιγραφεί χωρίς αποτελεσματική προστασία. Κάθε μέρα, Κούρδοι άμαχοι και της Συρίας καταφύγια σκοτώνονται στην Τουρκία. Οι πολίτες της που συνορεύουν με την πόλη της Kilis που σκοτώθηκαν σε επιθέσεις με ρουκέτες από τη τζιχάντ ένοπλες ομάδες που έχουν πρόσβαση σε «ανθρωπιστική βοήθεια» από το καθεστώς Ερντογάν.
Καθώς το Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα, η θεμελιώδης αρχή που μας εμπνέει στον αγώνα μας για τον εκδημοκρατισμό, τη δικαιοσύνη και την ειρήνη είναι να ανθίσει δυνατότητες της ζωής και της ύπαρξης στο σπίτι μας σύμφωνα με τα οικουμενικά ανθρώπινα δικαιώματα και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Πιστεύουμε ακράδαντα ότι η κύρια εργασία του Πρώτου ανθρωπιστική σύνοδο κορυφής που πραγματοποιήθηκε από την εξοχότητά του στην Κωνσταντινούπολη είναι να επιτευχθεί μια κατάλληλη θέση σε σχέση με την ανησυχητική κατάσταση στο σπίτι μας, μεταξύ άλλων, και να συμβάλει στην ανάπτυξη των προοπτικών για την επίλυση τέτοιων ανθρωπιστικές καταστάσεις. Χωρίς την αντιμετώπιση των πολύ πραγματικές ανθρωπιστικές κρίσεις, μεταξύ των οποίων και σε αυτή την πολύ πατρίδα των λαών που αντιπροσωπεύουμε, οι άνθρωποι που βιώνουν τις συνθήκες που περιγράφονται παραπάνω στην Τουρκία και στην περιοχή θα δείτε και πάλι την ανθρωπιστική της ημερήσιας διάταξης που θυσιάστηκαν για τις γεωπολιτικές και οικονομικές υπολογισμούς, εμβάθυνση του υπάρχοντος έλλειψη εμπιστοσύνης, η απογοήτευση και το αίσθημα της εγκατάλειψης.
Τέλος, με δεδομένο το γεγονός ότι οι πολύπλοκες ανθρωπιστικές κρίσεις σε αυτήν την αρχαία σπίτι των λαών και των πολιτισμών, στη Συρία, το Ιράκ, την Τουρκία και την Παλαιστίνη, είναι το άμεσο αποτέλεσμα των γεωπολιτικών και οικονομικών υπολογισμών και συμβιβασμούς μεταξύ των κυβερνήσεων, πιστεύουμε ότι η εμβάθυνση της δημοκρατίας, αγκαλιάζοντας οι αρχές της δημοκρατικής λογοδοσίας και της δημοκρατικής αυτονομίας σε τοπικό επίπεδο, είναι κεντρικής σημασίας για την αποκατάσταση μέλλον και την πρόληψη των ανθρωπιστικών κρίσεων ανθρωπογενείς.
Ειλικρινά δικοί σας,
Selahattin Demirtaş & Figen Yüksekdağ
HDP συμπροέδροι
May 20, 2016
Γενικό Γραμματέα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών
Έδρα των Ηνωμένων Εθνών
Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη, Η.Π.Α.
Αγαπητέ Γενικέ Γραμματέα,
Παρακολουθούμε στενά τις προετοιμασίες για τον Πρώτο Παγκόσμιο ανθρωπιστική σύνοδο κορυφής που ονομάζεται από τον Εξοχότατο να συγκαλέσει στην Κωνσταντινούπολη στις 23 με 24 Μάιος 2016 για την προσαρμογή του διεθνούς ανθρωπιστικού συστήματος να ανταποκριθεί στις νέες ανάγκες που δημιουργούνται από την αλλαγή των μορφών πολέμου, συγκρούσεων και ανθρώπινου πόνου σε παγκόσμια κλίμακα. Αυτή η σύνοδος κορυφής λαμβάνει χώρα σε μια στιγμή που τα θεμέλια της δημοκρατίας και της κοινωνικής ειρήνης είναι σε μεγάλο βαθμό υπονομεύονται από την αυταρχική κρατική βία στην Τουρκία? όταν ο πόλεμος και η ανθρωπιστική καταστροφή στην κουρδική περιοχή της χώρας είναι εξαιρετικά επιδεινωθεί? και όταν η χώρα είναι μάρτυρες στη νότια σύνορά της μία από τις πιο μαζικές προσφυγικές κρίσεις στην εποχή μας.
Θα μπορούσαμε μόνο να ελπίζουμε ότι αυτή η σύνοδος κορυφής, η οποία είναι να φέρει σε επαφή τους ηγέτες των περισσότερων από εκατό χώρες, οι ανθρωπιστικές οργανώσεις, ΜΚΟ και επιχειρηματικούς κύκλους με το σύνθημα "Μια Ανθρωπότητα, Συνυπευθυνότητα," θα κινητοποιήσει διεθνείς μηχανισμούς για να ανταποκριθεί επίσης σε ανησυχητικές παραβιάσεις των οικουμενικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του ανθρωπιστικού δικαίου εντός και γύρω από τα σύνορα της Τουρκίας. Ωστόσο, εξακολουθούν να ανησυχούν σοβαρά για το ενδεχόμενο ότι φιλοξενεί μια τέτοια κρίσιμη συνάντηση θα μπορούσε να εξυπηρετήσει το καθεστώς Ερντογάν να καλύψει τις παραβιάσεις και εγκλήματα ακαθάριστο δικαιώματα που έχει διαπράττει στην Τουρκία με απόλυτη περιφρόνηση κάθε ανθρωπιστική ή νομική υποχρέωση. Με την επιφύλαξη αυτή, μπορούμε να το πάρετε ως δική μας ευθύνη να μοιραστώ μαζί σας μια σύντομη υπόψη τις πολύπλευρες πολιτικές και ανθρωπιστικές κρίσεις που αυταρχική διακυβέρνηση Ερντογάν έχει κατασκευαστεί στη χώρα μας.
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, η κυβέρνηση του ΑΚΡ στην Τουρκία, η οποία αρχικά εμφανίζεται ως μοντέλο για τη Μέση Ανατολή, έχει μετατραπεί σε ένα σάπιο δύναμη σαμποτάρουν τις δυνατότητες της ειρηνικής συνύπαρξης και της σταθερότητας στη χώρα και στην περιοχή γενικότερα.
παρεμβατική θρησκευτική εξωτερικής πολιτικής κ Ερντογάν επιδείνωσε τη συριακή κρίση από την αρχή, βαθμιαία επέκταση του Συριακού πολέμου στο έδαφος της Τουρκίας και της σύγκρουσης στην Τουρκία, στη Συρία. Η περιφερειακή σύγκρουση το καθεστώς Ερντογάν άνοιξε το δρόμο πήρε μια δραματική σειρά του, τον Απρίλιο του 2015, όταν ο κ Ερντογάν τελείωσε απότομα την ειρηνευτική διαδικασία με το κουρδικό κίνημα που είχε κινήθηκε τον Μάρτιο του 2013 για να αναπτύξουν μια βιώσιμη ειρηνική λύση για το κουρδικό σύγκρουσης στην Τουρκία.
Από τότε, η κυβέρνηση έχει χρησιμοποιήσει μια αμείλικτη «εθνικής ασφάλειας» και «αντι-τρομοκρατίας» συζήτηση για την ποινικοποίηση και καταστολή κάθε αντιπολίτευση εναντίον μιλιταριστικές πολιτικές της εντός και εκτός της χώρας. Η δίωξη του 1128 Ακαδημαϊκοί για την Ειρήνη με την κατηγορία της «υποστήριξη της τρομοκρατίας», ο οποίος, μετά από χρόνια την υποστήριξη της πρωτοβουλίας της ειρηνικής λύσης της κυβέρνησης, επέκρινε τις πολιτικές πόλεμο της κυβέρνησης κατά των Κούρδων, είναι μόνο ένα παράδειγμα του κράτους-securitist κυνήγι μαγισσών ότι οι δημοκρατικές ακτιβιστές της ειρήνης υποβάλλεται στη χώρα σήμερα.
Το καθεστώς Ερντογάν ορίζει αυτό το γνωστό αυταρχικό λογική κατάσταση ασφαλείας στην οποία δεν υπάρχουν έλεγχοι και ισορροπίες και την πολιτική αντικαθίσταται από τον όρο «ασφάλεια» έναντι των πολιτικών κομμάτων, ΜΚΟ, εταιρείες μέσων μαζικής ενημέρωσης, των πανεπιστημίων και των επιχειρήσεων όπως η Νέα Τουρκία.
Σε αυτό το πλαίσιο, το καθεστώς Ερντογάν τιμωρεί οποιαδήποτε αναφορά ή κριτική της κλιμάκωσης του πολέμου στην κουρδική περιοχή ως «τρομοκρατική προπαγάνδα», αυθαίρετα και βίαια κράτηση και φυλάκιση ακτιβιστών και δημοσιογράφων, και ποινικοποιεί τις επικρίσεις της Συρίας την πολιτική της ως πράξη "προδοσία" ή «κατασκοπεία», όπως και στην καταδίκη των δημοσιογράφων Μπορεί Dündar ve Erdem Gül για την αποκρυπτογράφηση του φορτίου φορτηγά όπλων μεταφέρεται από την κυβέρνηση να τζιχάντ ομάδων στη Συρία, κρύβοντας τη μεταφορά αυτή ως ανθρωπιστική μεταφορές.
Η άνοδος του ολοκληρωτισμού στην Τουρκία μαζί με μια κλιμάκωση της ένοπλης σύγκρουσης δεν αφορά μόνο συνεπάγεται στοχευμένες επιθέσεις κατά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών, αλλά και μαζική ανθρωπιστικές κρίσεις κλίμακας που ταλαιπωρούν τόσο του κουρδικού πληθυσμού στην περιοχή της Νοτιοανατολικής και τους πρόσφυγες από τη Συρία.
Όπως τεκμηριώνεται σε διαδοχικές εκθέσεις από τις τοπικές και διεθνείς οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι στρατιωτικές επιχειρήσεις που ξεκίνησε κατά το παρελθόν έτος, με το πρόσχημα του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας» έχουν μετατραπεί σε μια στοχευμένη διώξεις των Κούρδων και η καταστροφή των οικοτόπων τους. Με την κήρυξη της επ 'αόριστον απαγόρευση της κυκλοφορίας και πολιορκίες στους Κούρδους πόλεις και κωμοπόλεις από τον Ιούλιο του 2015, σε ρητή παραβίαση του Συντάγματος και της Τουρκίας και διοικητικού δικαίου και των διεθνών συμβάσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ένοπλες συγκρούσεις, το καθεστώς Ερντογάν έχει μετατρέψει το σύνολο της περιοχή σε μια ανοιχτή ένοπλη εμπόλεμη ζώνη.
Μέχρι σήμερα, επ 'αόριστον και όλο το εικοσιτετράωρο απαγόρευση κυκλοφορίας έχουν ανακοινωθεί εξήντα πέντε φορές, η οποία εκτείνεται από τη μια μέρα σε μια-δυο μήνες, σε 7 πόλεις και 22 πόλεις των οποίων ο πληθυσμός είναι περίπου 1,7 εκατομμύρια, και αυτές οι πόλεις είναι μεταξύ εκείνων καταγράφεται το υψηλότερο ποσοστό της ψηφοφορίας για το HDP.
Συνεχής στρατιωτικές και αστυνομικές επιχειρήσεις συμπληρώνουν τις απαγορεύσεις κυκλοφορίας, οι οποίες εκτελούνται χωρίς να δώσει οποιαδήποτε γνωστοποίηση προς τους κατοίκους της περιοχής και οι οποίοι στερούνται των βασικών αγαθών και υπηρεσιών, όπως τρόφιμα, στέγη και ιατρική. Οι ενέργειες αυτές περιλαμβάνουν αυθαίρετη και αδιάκριτη βομβαρδισμό των κατοικημένων περιοχών, η οποία δεν κάνει καμία διάκριση μεταξύ αμάχων και ενόπλων μαχητών.
Είναι καλά τεκμηριωμένο ότι, κατά τη διάρκεια της κατ 'οίκον περιορισμούς, οι ειδικές παραστρατιωτικές δυνάμεις συστηματικά εισέβαλαν και κατέστρεψαν ιδιωτικές κατοικίες και δήλωσε υποταγή τους προς τον κ Ερντογάν από τα υπνοδωμάτια του κουρδικού οικογένειες, σημειώνοντας απόδειξη της καταστροφής και των φυλετικών μίσος για την κοινωνική μέσων μαζικής ενημέρωσης.
Όπως τονίζεται στις παρατηρήσεις της Επιτροπής του ΟΗΕ κατά των βασανιστηρίων στις 13 Μαΐου 2016 διαδεδομένη και συστηματική βασανιστήρια, αυθαίρετες κρατήσεις, και επιθέσεις σε ακίνητα είναι επίμαχες στις περιοχές κάτω από τη λαβή του «στρατιωτικές επιχειρήσεις».
Σύμφωνα με τα αρχεία μας, πάνω από 550 άμαχοι, συμπεριλαμβανομένων των τοπικών ακτιβιστές, γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένους άνδρες και γυναίκες που σκοτώθηκαν από τις ειδικές παραστρατιωτικές δυνάμεις, οι 350 χιλιάδες εκτοπισμένους, και τα πολιτιστικά και εμπορικά κέντρα της περιοχής, δηλαδή Sur (Diyarbakır ), Cizre, Nusaybin και Silopi, καθώς και τις γύρω κατοικημένες περιοχές ισοπεδώθηκαν. Είναι επίσης τεκμηριωμένο ότι η απόδειξη της ανθρώπινης και της ιδιοκτησίας καταστροφή συστηματικά μπουλντόζες και θάφτηκε σε περιοχές όπου οι πολίτες απαγορεύεται να εισέλθουν, φραγής τη συλλογή αποδεικτικών στοιχείων. Πολλοί ακτιβιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δημοσιογράφοι έχουν δεχθεί επιθέσεις και κρατούνται σε ζώνες συγκρούσεων.
Κατά τη διάρκεια των στρατιωτικών επιχειρήσεων το καθεστώς Ερντογάν δεν στερεί από τους ανθρώπους της ανθρωπιστικής και ιατρικής βοήθειας, για τον οποίο το διεθνές δίκαιο προβλέπει την ευθύνη, αλλά και αποτρέπει και ενοχοποιεί τις τοπικές κυβερνήσεις και τις οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην προσπάθειά τους να βοηθήσουν τους πολίτες, συμπεριλαμβανομένων μέσω μαζικών κρατήσεων μόνο. 57 δήμαρχοι και τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου είναι επί του παρόντος υπό κράτηση, ενώ οι 28 δήμαρχοι και 24 μέλη του δημοτικού συμβουλίου έχει ανασταλεί από τον φόρο από το Υπουργείο Εσωτερικών τουρκικά.
Ο τάφος συνέπεια της αναστολής του νόμου και της ανθρωπιστικής ευθύνης είναι η πιο δραματικά παρατηρείται στην πόλη της Cizre, όπου τουλάχιστον τριάντα χιλιάδες άνθρωποι εκτοπίστηκαν. Κατά τη διάρκεια εβδομήντα εννέα ημέρες της στρατιωτικής πολιορκίας της Cizre, περισσότερα από διακόσια άμαχοι σφαγιάστηκαν στα υπόγεια των κτιρίων κατοικιών όπου πήραν καταφύγιο. Παρά τις συνεχείς προσπάθειες τόσο του δήμου Cizre και τις οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία, δηλαδή
Τουρκική Ιατρικός Σύλλογος, η Ένωση των Επιμελητηρίων των Τούρκων Μηχανικών και Αρχιτεκτόνων, και Δικαίωμα Ίδρυμα Ανθρωπίνων της Τουρκίας, για να φτάσει τους ανθρώπους κάτω από την πολιορκία, προκειμένου να παράσχει ανθρωπιστική και ιατρική βοήθεια κατά της εξάπλωσης των επιδημιών και τον κίνδυνο της πείνας και της στέρησης του νερού, τους σταμάτησαν στα στρατιωτικά σημεία ελέγχου και απαγόρευσε την είσοδο στην πόλη.
Όσο για σήμερα, η ίδια διαδικασία είναι σε ισχύ στο Σιρνάκ, Nusaybin και Yüksekova όπου οι στρατιωτικές επιχειρήσεις στο έδαφος συμπληρώνεται από αεροπορικούς βομβαρδισμούς συνεχιστεί για περισσότερο από εξήντα ημέρες. Τουρκικές οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα την υποβολή εκθέσεων σχετικά με την κατάσταση έχουν προσωπικά επίθεση από τον κ Ερντογάν, ο οποίος τους κατηγόρησε για προδοσία και της τρομοκρατίας.
Η δήλωση της κυβέρνησης του ΑΚΡ ενός "έργου αστικής ανάπλασης» και «απαλλοτρίωση έκτακτης ανάγκης" των ιδιωτικών χώρων ιδιοκτησίας και κληρονομιάς που ανήκουν στις Αρμενίων και Ασσυρίων μειονοτήτων στη Sur, καθώς και παρόμοια μέτρα σε άλλες πολιόρκησε πόλεις, μαρτυρούν τη δημογραφική στρατηγική της μηχανικής των το καθεστώς Ερντογάν. Τα μέτρα αυτά ελήφθησαν χωρίς καμία διαβούλευση με τον τοπικό πληθυσμό ή τους εκπροσώπους τους, καθώς και οι τοπικές αρχές που εκλέγονται από τον πληθυσμό εξαιρέθηκαν ρητά από κάθε επαφή με την κεντρική κυβέρνηση, όπως ήταν επώνυμα ως τρομοκράτες από τον ίδιο τον κ Ερντογάν. Εσωτερική μετατόπιση και η προκύπτουσα ανθρωπιστική κρίση παραμένουν άλυτα, με πληγέντα πληθυσμό να μείνει πίσω "με χρόνιες ανάγκες και συνεχή φόβο."
ανθρωπιστική τιμές ρεκόρ των προσφύγων της κυβέρνησης δεν είναι καλύτερη από ό, τι στην κουρδική περιοχή. Παρά την αποτελεσματική ρόλο της προ-σουνιτών και αντι-κουρδική παρεμβατισμό του καθεστώτος Ερντογάν στη Συρία, η σημασία της διατήρησης ανοιχτών συνόρων για τους εκτοπισμένους Σύριους δεν μπορεί να υποτιμηθεί. Ωστόσο, οι πραγματικές πρακτικές όσον αφορά την προστασία των προσφύγων από τη Συρία, ιδίως των μειονοτήτων, των γυναικών, των παιδιών, των προσφύγων με αναπηρίες και LGBTI πρόσφυγες, είναι εξαιρετικά ανησυχητικές. Ενώ η Τουρκία έχει ενσωματώσει σημαντικές αρχές της προστασίας των προσφύγων στο εθνικό δίκαιο, υπάρχουν πολύ περιορισμένες εγγυήσεις ουσιαστικά κατά των πρακτικών που εισάγουν διακρίσεις και την ευρεία αξιοποίηση των προσφύγων.
Δεν αποτελεί μυστικό ότι πολλοί πρόσφυγες έχουν σκόπιμα διατηρείται σε εξαιρετικά ευάλωτη κατάσταση στην Τουρκία. Η διεθνής κοινότητα παρατήρησε πώς η ευπάθεια των προσφύγων έχει χειραγωγείται από την κυβέρνηση απειλεί την ΕΕ με την εισροή των προσφύγων. Είναι πλέον κοινή γνώση ότι η ΕΕ συμφώνησε να σιωπά απέναντι σε συστηματικές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε βάρος των Κούρδων αμάχων σε αντάλλαγμα για τη συνεργασία καθεστώτος Ερντογάν να πάρει υπό τον έλεγχό του τα εμπρός κίνηση των προσφύγων που το ίδιο το καθεστώς έχει εξαπολύσει, με την ανθρωπιστική δαπάνες που καταβάλλονται από τις γυναίκες το καταφύγιο και τα παιδιά πλύσιμο μακριά στο Αιγαίο παραλίες.
Όταν εξετάζουμε το τι συμβαίνει στο έδαφος, παρατηρούμε μια άλλη ευκαιρία ότι το καθεστώς Ερντογάν έχει βρεθεί σε αυτή την κρίση. Τα σχέδια της κυβέρνησης για δημιουργία στρατοπέδων προσφύγων με την υποστήριξη της ΕΕ στην Alevite περιοχές έχει προκαλέσει ανησυχίες μεταξύ των τοπικών πληθυσμών που μαχητική Σουνίτες είναι να εμφυτεύονται στο βιοτόπων τους. Αντί για την είσοδο σε ένα διάλογο με τον τοπικό πληθυσμό και την αντιμετώπιση των προβλημάτων τους, που είναι σύμφωνες με τις δημογραφικές μηχανολογικές πρακτικές της κυβέρνησης, η κυβέρνηση απάντησε με βία και αυθαίρετη κράτηση του τοπικού πληθυσμού. Με δεδομένο το ρεκόρ του καθεστώτος Ερντογάν κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, έχουμε θορυβηθεί από την αληθοφάνεια των ανησυχιών ότι τα έργα αυτά θα μπορούσαν να βοηθήσουν την εισαγωγή στην Τουρκία την εθνο-θρησκευτικές συγκρούσεις στη Συρία, η καύση των οποίων η ίδια είναι αποτέλεσμα της αμείλικτη πολιτικών του ίδιου καθεστώτος.
Αξιότιμε Κύριε Γενικέ Γραμματέα,
Στην έκθεση που έχετε δημοσιεύτηκε με την ευκαιρία της Συνόδου Κορυφής της Κωνσταντινούπολης, που έχουν δηλώσει το όραμά σας να είναι, μεταξύ άλλων, την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στην παγκόσμια τάξη και να δείχνει αλληλεγγύη με εκατομμύρια ανθρώπους "που ζουν σε σύγκρουση με χρόνιες ανάγκες και διαρκή φόβο".
Επί του παρόντος, τα εκατομμύρια των Κούρδων πολιτών της Τουρκίας και πάνω από ένα εκατομμύριο πρόσφυγες από τη Συρία που ζουν ακριβώς κάτω από τις συνθήκες που έχουν περιγραφεί χωρίς αποτελεσματική προστασία. Κάθε μέρα, Κούρδοι άμαχοι και της Συρίας καταφύγια σκοτώνονται στην Τουρκία. Οι πολίτες της που συνορεύουν με την πόλη της Kilis που σκοτώθηκαν σε επιθέσεις με ρουκέτες από τη τζιχάντ ένοπλες ομάδες που έχουν πρόσβαση σε «ανθρωπιστική βοήθεια» από το καθεστώς Ερντογάν.
Καθώς το Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα, η θεμελιώδης αρχή που μας εμπνέει στον αγώνα μας για τον εκδημοκρατισμό, τη δικαιοσύνη και την ειρήνη είναι να ανθίσει δυνατότητες της ζωής και της ύπαρξης στο σπίτι μας σύμφωνα με τα οικουμενικά ανθρώπινα δικαιώματα και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Πιστεύουμε ακράδαντα ότι η κύρια εργασία του Πρώτου ανθρωπιστική σύνοδο κορυφής που πραγματοποιήθηκε από την εξοχότητά του στην Κωνσταντινούπολη είναι να επιτευχθεί μια κατάλληλη θέση σε σχέση με την ανησυχητική κατάσταση στο σπίτι μας, μεταξύ άλλων, και να συμβάλει στην ανάπτυξη των προοπτικών για την επίλυση τέτοιων ανθρωπιστικές καταστάσεις. Χωρίς την αντιμετώπιση των πολύ πραγματικές ανθρωπιστικές κρίσεις, μεταξύ των οποίων και σε αυτή την πολύ πατρίδα των λαών που αντιπροσωπεύουμε, οι άνθρωποι που βιώνουν τις συνθήκες που περιγράφονται παραπάνω στην Τουρκία και στην περιοχή θα δείτε και πάλι την ανθρωπιστική της ημερήσιας διάταξης που θυσιάστηκαν για τις γεωπολιτικές και οικονομικές υπολογισμούς, εμβάθυνση του υπάρχοντος έλλειψη εμπιστοσύνης, η απογοήτευση και το αίσθημα της εγκατάλειψης.
Τέλος, με δεδομένο το γεγονός ότι οι πολύπλοκες ανθρωπιστικές κρίσεις σε αυτήν την αρχαία σπίτι των λαών και των πολιτισμών, στη Συρία, το Ιράκ, την Τουρκία και την Παλαιστίνη, είναι το άμεσο αποτέλεσμα των γεωπολιτικών και οικονομικών υπολογισμών και συμβιβασμούς μεταξύ των κυβερνήσεων, πιστεύουμε ότι η εμβάθυνση της δημοκρατίας, αγκαλιάζοντας οι αρχές της δημοκρατικής λογοδοσίας και της δημοκρατικής αυτονομίας σε τοπικό επίπεδο, είναι κεντρικής σημασίας για την αποκατάσταση μέλλον και την πρόληψη των ανθρωπιστικών κρίσεων ανθρωπογενείς.
Ειλικρινά δικοί σας,
Selahattin Demirtaş & Figen Yüksekdağ
HDP συμπροέδροι
May 20, 2016
Πηγή: Ekurd Daily
--
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνον με αναφορά της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης του ιστολογίου παραγωγής- http://www.echedoros-a.gr
ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ πηγών των
δημοσιευμάτων, καθώς και τα πρωτότυπα κείμενα,
παραχωρούνται σε κάθε ζήτηση των υποστηρικτών-δωρητών του ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΥ
ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟΥ