 |
| Ο εκπρόσωπος του ΕΣΒΗ 1914 Ιωάννης Παππάς απευθύνει ερωτήσεις στους ομιλητές της ημερίδας |
Το Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου πραγματοποιήθηκε ημερίδα με θέμα: «Η Νομική Κατοχύρωση των Δικαιωμάτων των Μειονοτήτων», στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για την 61η επέτειο των Σεπτεμβριανών που διοργάνωσε η Οικουμενική Ομοσπονδία Κωνσταντινουπολιτών (Οι.Ομ.Κω) στην Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά.
Κεντρικοί ομιλητές ήταν η Καθηγήτρια και Πρόεδρος της Συμβουλευτικής Επιτροπής για τη Σύμβαση Πλαίσιο της Προστασίας των Εθνικών Μειονοτήτων του Συμβουλίου της Ευρώπης Petra Roter και ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ηνωμένων Ευρωπαϊκών Εθνοτήτων (FUEN) Loránt Vincze. Συντονιστής ήταν ο Πρόεδρος της Οι.Ομ.Κω. Νικόλαος Ουζούνογλου.
Μετά το πέρας των εισηγήσεων ακολούθησαν ερωτήσεις από τους παρευρισκόμενους προς τους κεντρικούς ομιλητές.
Μεταξύ άλλων ερώτηση προς την Πρόεδρο της Συμβουλευτικής Επιτροπής για τη Σύμβαση Πλαίσιο της Προστασίας των Εθνικών Μειονοτήτων του Συμβουλίου της Ευρώπης Petra Roter έθεσε και το μέλος του προεδρείου του Εθνικού Συλλόγου "Βόρειος Ήπειρος 1914" Ιωάννης Παππάς.
Η ερώτηση που κατατέθηκε και γραπτώς είχε ως εξής:
«Αξιότιμη κυρία Roter,
Ονομάζομαι Ιωάννης Παππάς και εκπροσωπώ τον Εθνικό Σύλλογο Βόρειος Ήπειρος 1914, φορέα της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας στην Αλβανία.
Η Ελληνική Μειονότητα αναγνωρίστηκε ουσιαστικά από το αλβανικό κράτος με το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας, το οποίο συνυπέγραψε με τις Μεγάλες Δυνάμεις (Μ. Βρετανία, Γαλλία, Ρωσία, Αυστρο-ουγγαρία, Γερμανία, Ιταλία) στις 17/05/1914 και την Συμφωνία της Καπεστίτσας που συνυπέγραψε με την Ελλάδα στις 20/05/1920.
Επίσης η Αλβανία υπέγραψε την Σύμβαση - Πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των Εθνικών Μειονοτήτων στις 29/06/1995, το επικύρωσε στις 28/09/1999 και ισχύει στο αλβανικό κράτος από την 01/01/2000.
Θα ήθελα να σας κάνω γνωστό ότι το πρωταρχικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου, δηλαδή της ιστορικής περιοχής που σήμερα αποτελεί το νότιο τμήμα της επικράτειας της Αλβανίας, είναι ότι το αλβανικό κράτος αναγνωρίζει την ιδιότητα της
Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας για τους κατοίκους των μόλις 99 χωριών που ανήκουν στο Δήμο Δρόπολης της Περιφέρειας Αργυροκάστρου και στον Δήμο Φοινίκης της Περιφέρειας Αυλώνας.
Με αυτόν τον τρόπο μένουν εκτός Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας περιοχές με αμιγή ή σημαντικό ελληνικό πληθυσμό, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι τους να μην δικαιούνται τα ανάλογα δικαιώματα.
Μεγαλύτερο παράδειγμα αποτελεί η πόλη των Αγίων Σαράντα, η οποία μέχρι το 1991, όταν και έπεσε το κομουνιστικό καθεστώς, είχε σαφή ελληνική πληθυσμιακή πλειοψηφία. Απόδειξη ήταν η ανάδειξη εκείνη τη χρονιά στις πρώτες δημοκρατικές εκλογές του Έλληνα υποψηφίου Λάμπη Γκιάτη ως Δημάρχου της πόλης. Στη συνέχεια όμως βάση μεθοδεύσεων των αλβανικών
κυβερνήσεων πραγματοποιήθηκε ένας ξέφρενος εποικισμός των Αγίων Σαράντα, με κατάληξη σήμερα οι Έλληνες να αποτελούν στην πόλη μειοψηφία.
Το ίδιο φαινόμενο παρατηρείται τα τελευταία χρόνια και σε μία άλλη μη αναγνωρισμένη μειονοτική περιοχή με ελληνικό πληθυσμό, τη Χιμάρα, όπου λαμβάνει χώρα υφαρπαγή ιδιοκτησιών, ενώ τις ημέρες που διανύουμε η αρπαγή των περιουσιών έχει και την στήριξη της αλβανικής κυβέρνησης με πρόσχημα κάποιο αυθαίρετο σχέδιο ανάπτυξης.
Όμως το Άρθρο 16, που απαγορεύει την εθνική πληθυσμιακή αλλοίωση, καταπατάται αδιάκοπα ακόμα και σε αναγνωρισμένα από το αλβανικό κράτος ελληνικά μειονοτικά χωριά κυρίως στην ευρύτερη περιοχή των Αγίων Σαράντα, τα οποία θεωρητικά προστατεύονται από τη Σύμβαση - Πλαίσιο.
Το πρόβλημα της μη αναγνώρισης κάποιων περιοχών επεκτείνεται και στην μη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας από δημόσια μειονοτικά σχολεία.
Επίσης η Αλβανία υπέγραψε την Σύμβαση - Πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των Εθνικών Μειονοτήτων στις 29/06/1995, το επικύρωσε στις 28/09/1999 και ισχύει στο αλβανικό κράτος από την 01/01/2000.
Θα ήθελα να σας κάνω γνωστό ότι το πρωταρχικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου, δηλαδή της ιστορικής περιοχής που σήμερα αποτελεί το νότιο τμήμα της επικράτειας της Αλβανίας, είναι ότι το αλβανικό κράτος αναγνωρίζει την ιδιότητα της
Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας για τους κατοίκους των μόλις 99 χωριών που ανήκουν στο Δήμο Δρόπολης της Περιφέρειας Αργυροκάστρου και στον Δήμο Φοινίκης της Περιφέρειας Αυλώνας.
Με αυτόν τον τρόπο μένουν εκτός Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας περιοχές με αμιγή ή σημαντικό ελληνικό πληθυσμό, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι τους να μην δικαιούνται τα ανάλογα δικαιώματα.
Μεγαλύτερο παράδειγμα αποτελεί η πόλη των Αγίων Σαράντα, η οποία μέχρι το 1991, όταν και έπεσε το κομουνιστικό καθεστώς, είχε σαφή ελληνική πληθυσμιακή πλειοψηφία. Απόδειξη ήταν η ανάδειξη εκείνη τη χρονιά στις πρώτες δημοκρατικές εκλογές του Έλληνα υποψηφίου Λάμπη Γκιάτη ως Δημάρχου της πόλης. Στη συνέχεια όμως βάση μεθοδεύσεων των αλβανικών
κυβερνήσεων πραγματοποιήθηκε ένας ξέφρενος εποικισμός των Αγίων Σαράντα, με κατάληξη σήμερα οι Έλληνες να αποτελούν στην πόλη μειοψηφία.
Το ίδιο φαινόμενο παρατηρείται τα τελευταία χρόνια και σε μία άλλη μη αναγνωρισμένη μειονοτική περιοχή με ελληνικό πληθυσμό, τη Χιμάρα, όπου λαμβάνει χώρα υφαρπαγή ιδιοκτησιών, ενώ τις ημέρες που διανύουμε η αρπαγή των περιουσιών έχει και την στήριξη της αλβανικής κυβέρνησης με πρόσχημα κάποιο αυθαίρετο σχέδιο ανάπτυξης.
Όμως το Άρθρο 16, που απαγορεύει την εθνική πληθυσμιακή αλλοίωση, καταπατάται αδιάκοπα ακόμα και σε αναγνωρισμένα από το αλβανικό κράτος ελληνικά μειονοτικά χωριά κυρίως στην ευρύτερη περιοχή των Αγίων Σαράντα, τα οποία θεωρητικά προστατεύονται από τη Σύμβαση - Πλαίσιο.
Το πρόβλημα της μη αναγνώρισης κάποιων περιοχών επεκτείνεται και στην μη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας από δημόσια μειονοτικά σχολεία.
Θα ήθελα να σας ρωτήσω κυρία πρόεδρε:
1ον) Πως μπορούμε σε περιοχές με ελληνική πλειοψηφία ή με σημαντικό ποσοστό ελληνικό πληθυσμού, τις οποίες δεν αναγνωρίζει το αλβανικό κράτος ως μειονοτικές, να εξασφαλίσουμε τα ανάλογα δικαιώματα που απορρέουν από τη Σύμβαση - Πλαίσιο;
2ον) Εφόσον ένα κράτος, ακόμα και σε περιοχές που αναγνωρίζει ως μειονοτικές, παραβιάζει αποδεδειγμένα τη Σύμβαση – Πλαίσιο, προχωρώντας σε εθνική πληθυσμιακή αλλοίωση, σε ποιες ενέργειες πρέπει να καταφύγουν τα μέλη των εθνικών μειονοτήτων και που πρέπει να
απευθυνθούν ώστε να αποδοθεί δικαιοσύνη;»
Η απάντηση της εκπροσώπου του Συμβουλίου της Ευρώπης Petra Roter:
«Είναι μία καλή ευκαιρία τώρα. Η Αλβανία έχει υπογράψει και έχει υιοθετήσει τη Σύμβαση - Πλαίσιο, επομένως είναι ο πλέον κατάλληλος χρόνος να κάνετε τις παρεμβάσεις σας στην Γραμματεία της Σύμβασης - Πλαίσιο και να ενημερώσετε για το τι συμβαίνει.
Όταν εμείς θα επισκεφθούμε την Αλβανία θα πάμε να δούμε και τα μέλη της Ελληνικής Μειονότητας, όπου θα εξετάσουμε και θα διαπιστώσουμε αυτά τα οποία αναφέρετε.
Βεβαίως η αλλοίωση πληθυσμού είναι παραβίαση της Συνθήκης. Υπάρχουν σοβαρές εξελίξεις στην Αλβανία με αναπτυξιακά προγράμματα τα οποία πρέπει να λάβουμε υπόψιν όπως επίσης θα λάβουμε υπόψιν με πολύ προσοχή αυτά τα οποία θα μας αναφέρετε».
Όσον αφορά την πρώτη ερώτηση η κυρία Roter απάντησε και σε συνδυασμό και με άλλη ερώτηση ότι η Σύμβαση - Πλαίσιο δεν καθορίζει τι αποτελεί και τι δεν αποτελεί μειονότητα, όσον αφορά τις περιοχές, δίνοντας ένα ευέλικτο ορισμό στον χαρακτηρισμό.
Όπως και να έχει ο Εθνικός Σύλλογος Βόρειος Ήπειρος 1914 άνοιξε άλλον έναν δίαυλο επικοινωνίας με τους διεθνείς οργανισμούς.
 |
| Από αριστερά Petra Roter, Lorant Vincze, Νικόλαος Ουζούνογλου |
