Οκτώβριος 6, 2017. 20:30
Του Ιλίρ Καλεμάι- Ilir Kalemaj,- Gazeta Shqiptare
Σήμερα το ΝΑΤΟ αντιμετωπίζει κρίσεις οι οποίες κυμαίνονται
από επιθέσεις στον κυβερνοχώρο, τους κινδύνους της τρέλας του Κιμ Γιονγκ Ουν, ο οποίος
σε αντίθεση με τους αδελφούς του, «Άξονες
του Κακού», έχει περίπου 70 ατομικές βόμβες και δοκιμάζει βόμβες υδρογόνου ενώ
εικάζεται ότι έχει δυνατότητες εκτόξευσης
πέρα από την κορεατική χερσόνησο, στην αμερικανική στρατιωτική βάση του
Γκουάμ στον Ειρηνικό ή την Ιαπωνία.
Το 5ο άρθρο του ΝΑΤΟ «Ένας για όλους, όλοι για
έναν» έχει μόνο μια εφαρμογή στην πράξη που έλαβε χώρα μετά την 11η
Σεπτεμβρίου, τις τρομοκρατικές επιθέσεις στους δίδυμους πύργους στη Νέα Υόρκη,
ανοίγοντας το δρόμο για μια ευρεία παρέμβαση στο Αφγανιστάν για να χτυπήσει την
Αλ Κάιντα και το καθεστώς των Ταλιμπάν που την στήριζαν.
Εάν και το ISIS αποτελεί απειλή που
υποχωρεί, τουλάχιστον στον μετωπικό ή αντάρτικο πόλεμο στη Μέση Ανατολή, μια
νέα απειλή προέκυψε εδώ και χρόνια, υπό την μορφή των ασταθών κρατών και
ευρισκόμενων σε συνολικό χάος, όπως η Λιβύη, όπου διάφορες τρομοκρατικές ομάδες
έχουν πάρει τον έλεγχο της ακτής και της εμπορίας ανθρώπων στην Ιταλία, την
Ελλάδα ή την Ισπανία και στη συνέχεια στα υπόλοιπα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής
Ένωσης.
Μια αυξανόμενη απειλή που όχι μόνο φέρνει απρόσμενη εισροή
ανθρώπων από τη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή στις πόρτες της Ευρώπης, ως ένας πόλεμο προσφύγων, ο οποίος προκαλεί μια δημογραφική αλλά και πολιτική κρίση, αλλά
από την άλλη πλευρά, σε αυτήν την εισροή συνακόλουθος είναι ο κίνδυνος της διείσδυσης
της τρομοκρατίας, η οποία παρουσιάστηκε με τη μορφή των «μοναχικών λύκων» ή δράση σε κλειστά κύτταρα, προκαλώντας δεκάδες τρομοκρατικές επιθέεις
στην Ευρώπη μόνο τα τελευταία χρόνια.
Η Ουκρανία είναι ένα άλλο επικίνδυνο θέατρο, όπου υπάρχει
αλληλεπίδραση μεταξύ του ΝΑΤΟ και της Ρωσίας, όπου οι σχέσεις τους τελευταία
έχει κλιμακωθεί, μετά τη Σύνοδο Κορυφής της Βαρσοβίας τον Ιούλιο, όπου μια από τις
προτεραιότητες του ΝΑΤΟ στο εγγύς μέλλον ήταν «η αποκατάσταση του διαλόγου ΝΑΤΟ
– Ρωσίας για την αύξηση της διαφάνειας και την προώθηση της ευρωπαϊκής
ασφάλειας».
Φαίνεται ότι η κατάσταση έχει πλέον κλιμακωθεί με τις ρωσικές
στρατιωτικές ασκήσεις που προσομοιώνουν έναν πραγματικό πόλεμο στη Λευκορωσία, τις
ρωσικές απειλές για τις χώρες της Βαλτικής και τους αυξανόμενους τόνους με την
Πολωνία.
Τα Δυτικά Βαλκάνια είναι μια άλλη ανησυχητική πτυχή των
γεωπολιτικών συγκρούσεων μεταξύ του ΝΑΤΟ και των στρατηγικών συμφερόντων των
ευρωατλαντικών χωρών και της Ρωσίας, όπου βλέπουμε ένα χάσμα ανάμεσα στις παλιές
γραμμές των συνόρων μεταξύ των πολιτισμών.
Από τη μια πλευρά, η συμμαχία του πανσλαβισμού με επικεφαλής τη Ρωσία και με ισχυρή επιρροή στη Σερβία, τη
Δημοκρατία Σέρπσκα, το βόρειο τμήμα του Μαυροβουνίου και το ανατολικό τμήμα της
FYROM, και από την άλλη
πλευρά μια ισχυρή ευρωατλαντική επιρροή στην Αλβανία, το Κοσσυφοπέδιο, το
Μαυροβούνιο και φυσικά την Κροατία και
πέραν αυτής.
(Στοιχεία από Gazeta Shqiptare (gsh.al)
--
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνον με αναφορά της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης του ιστολογίου παραγωγής- http://www.echedoros-a.gr