Ιανουάριος 22, 2018. 10:22
Ήλθον:
Από την Παρασκευή στις 15:00 η ώρα ήρθε ο Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας στην
Κορυτσά για συνομιλίες με τον αλβανό ομόλογο του.
Για τρεις μέρες η Κορυτσά αποτελούσε φρούριο. Ο κόσμος ήταν όμως
ήρεμος όπως πάντοτες και οι συνομιλίες από τι φαίνεται πήγαν καλά.
«Είδον»-
Ο κ Κοτζιάς μαζί με ξεναγούς τους αλβανούς κυβερνητικούς
υπαλλήλους είδε την Κορυτσά επιφανειακά. Δεν είδε τα σωθικά της που είναι : οι
ορθόδοξοι, οι έλληνες, οι ελληνική εκπαίδευση.
Ξεναγήθηκε από τους αλβανούς, είδε και άκουσε αυτά που ήθελαν
αυτοί, αλλά δεν άκουσε κανέναν μέλος της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας ή
εκπρόσωπό της. Δεν συνάντησε ούτε τον Μητροπολίτη, ούτε κάποιον άλλον ορθόδοξο
εκπρόσωπο. Δεν πρόλαβε να πάει να δει ούτε το Ελληνοαλβανικό Σχολείο στην
Κορυτσά που αποτελεί ό, τι καλύτερο έχει η Ελλάδα αυτή την στιγμή στην περιοχή.
Δεν μπόρεσε έτσι να εκφράσει την στήριξή του και το άφησε στα μάτια πολλών
εκτεθειμένο και πολλά ερωτηματικά.
Δίκαια πολλοί φίλοι της ιστοσελίδας μας στέλνουν παράπονα.
Πώς-μας λένε- δεν μας είδε; Πώς δεν έμαθε για μας; Πώς μας άφησε εκτεθειμένους,
όπως το 1914, το 1916, 1940 και πάλι τώρα; Εμείς δεν υπάρχουμε για κανέναν;
Ήρθε σπίτι μας και τον συνόδευαν αυτοί που μας μαυρίζουν καθημερινά την ζωή;
Δηλαδή, ήλθε, αλλά δεν «είδε» γιατί η Κορυτσά είμαστε εμείς και όχι ο
καθένας εντεταλμένος της κυβέρνησης. Δεν «είδε» πως στο δρόμο που περπάτησε,
παρέλασε ο ελληνικός στρατός το 40, και οι κάτοικοι φιλούσαν και τα μουλάρια
για να εκφράσουν την αγάπη τους. Πως εκεί στο δρόμο του υπήρχε ο Άγιος Γεώργιος
που ο Ε. Χότζα το έκανε κομμάτια, και εκεί κοντά εκτελέστηκε, όπως πολλοί άλλοι
ένα διάκονος, που ήθελε την Κορυτσά να ανήκει στην πατρίδα του.
Δεν είδε την δεδιωγμένη και ταλαιπωρημένη ελληνορθόδοξη
κοινότητα που ζει και αναπνέει ακόμα.
Ούτε το Καθεδρικό δεν μπόρεσε να δει.
Απήλθον:
Έφυγε συνοπτικά και γρήγορα, χωρίς λεπτομέρειες,
χωρίς δηλώσεις.
 |
| Η Χιμάρα καταλαμβάνεται από Αλβανούς |
Δεν ξέρουμε αν ανέφερε τίποτα για μας; Δεν νομίζουμε.
Ίσως να έλυσαν πολλά προβλήματα , ίσως όμως να
δημιούργησαν άλλα.
Εμείς τελικά ούτε υπήρχαμε, ούτε υπάρχουμε για την πατρίδα μας.
Μάλλον είμαστε εντελώς μόνοι και όταν αισθάνεται κανείς μοναξιά είναι πιο
εύκολο να περάσει απέναντι και να ξεχάσει και ο ίδιος πως υπάρχει. Αυτό έγινε
αυτά τα 100 χρόνια και πολλοί έχασαν την συνείδησή τους.
Μόνο ο Θεός στέκεται δίπλα μας τελικά και δεν μας αφήνει να
εξαφανιστούμε. Ίσως κάτι να ξέρει παραπάνω από τους ανθρώπους. Ίσως κάτι να
αξίζουμε.
Το άρθρο αυτό δεν αποτελεί επίθεση προς τον αξιότιμο κ Υπουργό
τον κ Κοτζιά που τον σεβόμαστε. Αποτελεί έκφραση της ανάγκης μας για
αγάπη και στήριξη έστω και τυπικά. Της ανάγκης μας για να αισθανθούμε την
μέριμνα της πατρίδας μας, όχι υλικά, αλλά πνευματικά για να αισθανθούμε πως και
εμείς αξίζουμε, πως η πατρίδα μας δεν μας έχει ξεχάσει, δεν μας πουλάει στα διάφορα
τραπέζια .
Αξιότιμε κ Κοτζιά, καλύτερα το συνέδριο να μην γινόταν στην
Κορυτσά γιατί η ιστορία θα καταγράψει και αυτά που δεν έγιναν, ιδιαίτερα,
εις βάρος των συμπατριωτών σας.
Με εκτίμηση Πελασγός Κορυτσάς.
(Στοιχεία από pelasgoskoritsas.gr, smarkos.blogspot.gr)