Οκτώβριος 7, 2018. 20:04
Σκόπια.
Η ΕΕ και οι ΗΠΑ είναι ικανοποιημένοι με τα
αποτελέσματα του δημοψηφίσματος στην πΓΔΜ.
Η διατύπωση
στο δημοψήφισμα ήταν «εάν συμφωνούν να ενταχθούν στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, αναγνωρίζοντας
τη συμφωνία μεταξύ της πΓΔΜ και της Ελλάδας, γράφει ο Σελ Μάγκνουσον, ένας ειδικός για τα Βαλκάνια, στην εφημερίδα της Σουηδίας «Dagbladet Svenska». Επισημαίνει
ότι οι ψηφοφόροι δεν είχαν λάβει μια
σαφή εναλλακτική πρόταση στην ένταξη στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Εκτός από αυτά όλοι οι
παράγοντες στο εξωτερικό κάνουν τα στραβά μάτια στην εσωτερική πολιτική κρίση
στην πΓΔΜ.
Δεν υπήρχαν εναλλακτικές
λύσεις στους ψηφοφόρους
Στο δημοψήφισμα στην πΓΔΜ δεν είχαν δοθεί σαφείς
εναλλακτικές λύσεις. Οι κάτοικοι της χώρας έπρεπε να έχουν την ευκαιρία να
καθορίσουν τη στάση τους για ένταξη στην ΕΕ, ή σε κάτι άλλο εκτός από αυτήν.
Μετά το δημοψήφισμα, οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ένωση
εξέφρασαν την ικανοποίησή τους για την συντριπτική
προτίμηση στο ‘ναι’ των ψηφοφόρων.
Η Σουηδία υποστηρίζει επίσης την ένταξη της πΓΔΜ
στην ΕΕ. Την ίδια στιγμή, ο πρόεδρος της Κρατικής Εκλογικής Επιτροπής στα Σκόπια
κήρυξε την ψηφοφορία άκυρη διότι η προσέλευση ήταν μικρότερη από το 50%.
Από δημοκρατική άποψη, ο κόσμος γύρω μας επικροτεί
το θέμα αλλά κλείνει τα μάτια του στο γεγονός ότι οι ψηφοφόροι του
δημοψηφίσματος έπρεπε να έχουν την ευκαιρία να επιλέξουν μία από σαφώς
καθορισμένες εναλλακτικές λύσεις. Αντί να ενοχλεί η ΕΕ τους πολίτες της χώρας αυτής , έπρεπε να
δώσει αυτή την ευκαιρία.
Τρία πράγματα σε μία
ερώτηση
Δεν έπρεπε ποτέ να υιοθετηθεί η διατύπωση: «Συμφωνείτε
με την ιδιότητα του μέλους της ΕΕ και του ΝΑΤΟ αναγνωρίζοντας τη συμφωνία
μεταξύ της ‘Μακεδονίας’ και της Ελλάδας».
Εδώ υπάρχουν τρία διαφορετικά πράγματα, το όνομα της
κρατικής οντότητας, η προσχώρηση στην ΕΕ και η ένταξη στο ΝΑΤΟ.
Από την άλλη
πλευρά, η διατύπωση καταδεικνύει, επίσης, ότι η ένταξη των Βαλκανίων στην ΕΕ
καθορίζεται από τους ξένους ως ‘ευρω-ατλαντική
ενσωμάτωση’ και αυτό σημαίνει de
facto
ένταξη στο ΝΑΤΟ.
Ποιοι ψήφισαν «ναι»,
ποιοι «όχι» ή μποϋκοτάρισαν
Η σύγκρουση της Ελλάδας με την πΓΔΜ ήταν πάντα, βέβαια, στο επίκεντρο της
προσοχής. Αλλά, υπάρχει μια πτυχή του δημοψηφίσματος που δεν έχει ακόμη ληφθεί
υπόψη και μπορεί να μαρτυρά την κρυμμένη κρίση, τόσο στην πΓΔΜ όσο και στην
Ευρώπη. Εάν γίνει μια ανάλυση των αποτελεσμάτων της ψηφοφορίας, ένα απλό σχέδιο
μπορεί απλά αν περιγραφεί ως εξής: Οι
Αλβανοί ψήφισαν «Ναι», οι σλαβικής καταγωγής «όχι» ή μποϋκοτάρισαν.
Το ένα τέταρτο του πληθυσμού της πΓΔΜ είναι Αλβανοί.
Το 2001, η χώρα δέχθηκε επίθεση από τον Απελευθερωτικό Στρατό του Κοσσυφοπεδίου
(UCK).
Κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης οι Αλβανοί ηγέτες στην πΓΔΜ ισχυρίσθηκαν ότι
δεν υπάρχει μακεδονικό έθνος και ότι αυτή η περιοχή είναι αλβανικά εδάφη.
Η επέκταση της σύγκρουσης σε έναν ευρύτερο πόλεμο
αποφεύχθηκε με τη δημιουργία ενός διεθνικού κράτους.
Μπορούμε επίσης να μιλάμε
για ένα είδος ομοσπονδίας όπου ζουν δύο λαοί μαζί.
Στο δημοψήφισμα συμμετείχε περίπου το 36% των
εγγεγραμμένων ψηφοφόρων και ‘κατά’ ψήφισε περίπου το 6%.
Αν κοιτάξουμε την εθνοτική σύνθεση θα παρατηρήσουμε
δύο τάσεις:
Το «ναι» ήταν υψηλότερο σε δήμους που η συντριπτική
πλειοψηφία του πληθυσμού είναι Αλβανοί και εκεί
οι ψήφοι ‘εναντίον’ ήταν ελάχιστοι.
Σε δήμους που ζει κυρίως σλαβικός πληθυσμός, οι
ψηφοφόροι ψήφισαν λιγότερο ενεργά και υπάρχουν περισσότερες ψήφοι ‘εναντίον’.
Στα Σκόπια, υπάρχει σαφής διαφορά των δήμων όπου ζει
ο σλαβικός και ο αλβανικός πληθυσμός. Η πρώτη ομάδα ψήφισε κατά 33% και η
τελευταία έφθασε το 60%. Το ποσοστό των ψηφοφόρων που ψήφισαν ‘κατά’ ήταν στο
7% και 0,4% αντίστοιχα.
Αυτό σημαίνει ότι ο σλαβικός πληθυσμός δεν πήγε να ψηφίσει εξαιτίας της αλλαγής του
ονόματος της χώρας και όχι για να εγκαταλείψει την ένταξη στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ.
Οι Αλβανοί δεν θεωρούν σημαντικό θέμα του ονόματος,
αφού αυτοί θεωρούν τους ‘Μακεδόνες’ ότι μιλούν μια γλώσσα που σχετίζεται με τη
βουλγαρική και τη σερβική και ότι είχαν, ήδη, χαρακτηρισθεί ως ‘Νοτιοσλάβοι’
από την εποχή του Τίτο στην τότε Γιουγκοσλαβία.
Η Μακεδονία
Το πρόβλημα είναι ότι η γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας
καλύπτει, επίσης, μέρη της Βουλγαρίας
και της Ελλάδας, έτσι όταν μιλάμε για τους κατοίκους της Μακεδονίας δεν
μιλάμε μόνο για τους πολίτες αυτής της χώρας.
Οι Έλληνες έχουν δίκιο, για αυτούς η Μακεδονία είναι
προφανώς μια πολυεθνική περιοχή.
Από την άποψη αυτή το όνομα «Βόρεια Μακεδονία»
είναι λογικό, αλλά πως θα ονομασθούν οι άνθρωποι και η γλώσσα; Και σε ποιο
πατριαρχείο πρέπει να υπακούει η μη αναγνωρισμένη εκκλησία τους;
Άλλωστε ‘βορειομακεδονική’
γλώσσα δεν υπάρχει.
Η ταυτότητα της πΓΔΜ είναι πλέον σαφής, αλλά τα
προβλήματα προκύπτουν και πάλι όταν τα εθνικά και πολιτικά σύνορα που δεν
συμπίπτουν για ιστορικούς λόγους. Εάν η ΕΕ θέλει να κάνει κάτι, χρειάζεται
κάποια δράση, κάποιο σχέδιο Μάρσαλ για
τα Βαλκάνια.
‘Фокус’
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνον με αναφορά της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης του ιστολογίου παραγωγής- https://www.echedoros-a.gr