Ιούλιος 4, 2019. 18:14
Ο πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, έχει αμφισβητήσει πολλές φορές το δικαίωμα της Ουάσιγκτον
να αναλαμβάνει ενεργό ρόλο στο εμφύλιο πόλεμο της Συρίας, μια σύγκρουση που
λαμβάνει χώρα στα σύνορα της Τουρκίας και της οποίας οι επιπτώσεις είναι ανεπαίσθητες στις μακρινές Ηνωμένες
Πολιτείες.
Αλλά, μετά από τις νέες αποκαλύψεις σχετικά με την αύξηση της
στρατιωτικής υποστήριξης της Άγκυρας στην Τρίπολη, στην κυβέρνηση της Εθνικής
Συμφωνίας, τα ίδια ερωτήματα διατυπώνονται σχετικά με τη εμπλοκή της Τουρκίας
στο λιβυκό εμφύλιο πόλεμο.
Η υποστήριξη της Τουρκίας, που γίνεται με μεταφορά
τεθωρακισμένων οχημάτων και στρατιωτικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών, βοηθούν τη
σωτηρία της Κυβέρνησης Εθνικής Συμφιλίωσης
από τις επιθέσεις του αντιπάλου της, του Εθνικού Στρατού της Λιβύης με
επικεφαλής τον Χαλίφα Χαφτάρ που απειλεί να καταλάβει την πρωτεύουσα της χώρας από τις αρχές
Απριλίου.
Η υποστήριξη της Άγκυρας στην – ισλαμικών καταβολών-
Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας, είναι μία από τις αποφάσεις της εξωτερικής
πολιτικής που έρχεται σε αντίθεση
με την Αίγυπτο και των
συμμάχων της στον Περσικό Κόλπο, που οδήγησε ορισμένους αναλυτές να περιγράψουν
τη Λιβυκή Σύγκρουση ως έναν σημαντικό περιφερειακό πόλεμο συμφερόντων.
Όταν ξεκίνησε η εξέγερση κατά του προέδρου Μουαμάρ Καντάφι
το 2011, ο Ερντογάν είχε αρχικά αντιταχθεί στην επέμβαση του ΝΑΤΟ στη χώρα,
εντούτοις είχε αποστείλει πολεμικά πλοία για την υποστήριξη της στρατιωτικής
επιχείρησης κατά του ισχυρού άνδρας της Λιβύης.
Η χώρα μαστίζεται από μια σειρά πολιτικών κρίσεων μετά την
πτώση του Καντάφι. Η εμπλοκή της Τουρκίας στη Λιβύη ήρθε στο προσκήνιο –
ιδιαίτερα- μετά το 2014, όταν τα ισλαμιστικά στοιχεία που απαρτίζουν την
Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας, αρνήθηκαν
να παραδεχθούν την ήττα τους στις εκλογές, οδηγώντας στον σχηματισμό μιας αντίπαλης κυβέρνησης στο
Τομπρούκ υποστηριζόμενης από το στρατό του Χαφτάρ.
Οι λόγοι για την υποστήριξη της Τουρκίας, στην Κυβέρνηση
Εθνικής Συμφιλίωσης, είναι περίπλοκη, αλλά ξεχωρίζουν μια σειρά από σενάρια και
εξηγήσεις.
Μία από τις πιο ευρέως διαδεδομένες θεωρίες που η Τουρκία έχει συνταχθεί στη σύγκρουση
οφείλεται στην ιδεολογική εγγύτητά της με τα σημαντικά στοιχεία της Μουσουλμανικής
Αδελφότητας στο πλαίσιο της Κυβέρνησης Εθνικής Συμφιλίωσης.
Ο ρόλος της Τουρκίας
με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα και τις σχέσεις που έχει με χώρες όπου υπάρχει
αυτή, όπως στη Συρία, στο Σουδάν, την Παλαιστίνη και την Αίγυπτο, δεν μπορεί να
αμφισβητηθεί.
Η Αίγυπτος και τα Κράτη του Κόλπου καθορίζουν την Ομάδα αυτή των
Ισλαμιστών ως τρομοκρατική οργάνωση, και έχουν καταδικάσει την υποστήριξη της Άγκυρας σε αυτήν.
Η συνεχής υποστήριξη της Τουρκίας προς την Κυβέρνηση Εθνικής
Συμφιλίωσης και της πολιτοφυλακής της, έχει έρθει σε ένα σημείο αμοιβαίας
εξάρτησης: οι Ισλαμιστές χρειάζονται υποστήριξη της Άγκυρας για να αμυνθούν
εναντίον του Εθνικού Στρατού της Λιβύης, ενώ η Τουρκία χρειάζεται τους Ισλαμιστές,
αν έχει κάποια ελπίδα να έχει μέλλον στη χώρα αυτή, όπως λένε.
Στενά συνδεδεμένη με την Τουρκία είναι η χώρα του Κόλπου, το
Κατάρ, όπου το μικρό αυτό κράτος έχει βαθιά επίδραση στην τουρκική εξωτερική
πολιτική.
Η Τουρκία ήταν αυτή που έσωσε το Κατάρ από τις χειρότερες συνέπειες ενός
αποκλεισμού από τη Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, την Αίγυπτο και
το Μπαχρέιν το 2017, όταν το αραβικό κουαρτέτο κατηγόρησε την κυβέρνηση του
Κατάρ για υποβοήθηση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας.
Ενώ η Άγκυρα έχει τη στρατιωτική ισχύ για να δίνει την
παρουσία της, το Κατάρ είναι ο πιστός προμηθευτής κεφαλαίων στην κυβέρνηση της Τουρκίας
στην πρόσφατη οικονομική ύφεση της και το ζευγάρι ενήργησε από κοινού
προκειμένου να συνεχίσει τα αμοιβαία συμφέροντα στην περιοχή.
Ένα από αυτά
είναι η Λιβύη, όπου και πάλι το Κατάρ θεωρείται ο χρηματοδότης της Κυβέρνησης
Εθνικής Συμφιλίωσης, ενώ η Τουρκία παρέχει στρατιωτική βοήθεια.
Ο πρόεδρος της Τουρκίας δεν έχει κρύψει την αντίθεσή του προς
τον Αιγύπτιο πρόεδρο, Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι, δεδομένου ότι ο στρατηγός ανέτρεψε
τον προκάτοχό του, Μοχάμεντ Μόρσι με στρατιωτικό πραξικόπημα το 2013.
Η λιβυκή περιπέτεια θα μπορούσε έτσι να είναι μέρος ενός σχεδίου
από τον Τούρκο πρόεδρο, για να υπονομεύσει τον Σίσι, ο οποίος μαζί με τους συμμάχους
του Κόλπου υποστηρίζει τον Χαφτάρ και τον Εθνικό Στρατό της Λιβύης.
Από την άλλη πλευρά
υπάρχουν σαφή οικονομικά οφέλη στη Λιβύη, μια χώρα που διαθέτει ορισμένες από τις
πιο πλούσιες πηγές υδρογονανθράκων στην Αφρική και, με μικρό πληθυσμό, έχει τη
δυνατότητα να εξάγει σχεδόν όλη την ποσότητα.
Ο Ερντογάν εκμεταλλευόμενος
τη φυλετική δομή της χώρας και την έλλειψη δημοκρατικών θεσμών,
προσπαθεί να εδραιώσει την ηγεμονία του σχετικά εύκολα με το καθεστώς αυτό στην
Τρίπολη, προσβλέποντας στην πρόσβαση των
αποθεμάτων υδρογονανθράκων.
Ομοίως, η Άγκυρα προσβλέπει
στην Τρίπολη ως μια πιθανή λύση για την απομόνωσή της στην Ανατολική Μεσόγειο.
Η ανακάλυψη των δυνητικά τεράστιων αποθεμάτων υδρογονανθράκων
στη θάλασσα, οδήγησε σε έναν αγώνα δρόμου τις περιφερειακές χώρες που έχουν
πρόσβαση στον πλούτο.
Η Αίγυπτος, η Κύπρος, η Ελλάδα, το Ισραήλ και άλλες χώρες
έχουν έρθει σε επικοινωνία για το σχηματισμό συμφωνιών για το θέμα, η αντίθεση
της Τουρκίας με τα σχέδια της κυπριακής κυβέρνησης για γεωτρήσεις γύρω από το
νησί την έχουν απομονώσει.
Τα μέσα ενημέρωσης της Τουρκίας, αναφέρουν, εξάλλου, ότι ένας
τουρκικός θρίαμβος στη Λιβύη θα δώσει μια ζωτικής σημασίας σύμμαχο στην
περιφερειακή διαμάχη.
AhvalNews
--
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνον με αναφορά της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης του ιστολογίου παραγωγής- https://www.echedoros-a.gr