«Ινστιτούτο
Κρίστε Μισρίρκοφ: Krste Misirkov: Η μακεδονική γλώσσα είναι πραγματικότητα, όχι
νοτιοδυτική γραπτή-περιφερειακή μορφή της βουλγαρικής γλώσσας»
Μάιος 10, 2020. 17:50
«Το κοινό μέλλον πρέπει να οικοδομηθεί με αμοιβαία
εμπιστοσύνη και φιλία. Αυτό θα επιτευχθεί μόνο εάν γίνουμε δεκτοί και
πραγματικά σεβαστοί, και όποιος φιλοδοξεί να αντιμετωπίζεται ως επιστήμονας
πρέπει να είναι σύμφωνος με την εποχή. Βασικό ανθρώπινο δικαίωμα είναι το
δικαίωμα χρήσης της μητρικής γλώσσας και της αυτοδιάθεσης. Οποιαδήποτε
προσπάθεια να επιτευχθεί αυτό με βία ή εκβιασμό θα αποτύχει».
Αυτό ανακοίνωσε το Ινστιτούτο Μακεδονικής Γλώσσας «Κρίστε
Μισίρκοφ» από τα Σκόπια, σε απάντηση στα μέσα ενημέρωσης στο τελευταίο πόνημα της
Βουλγαρικής Ακαδημίας Επιστημών (ΒΑΕ) με τίτλο «Για την επίσημη γλώσσα της
Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας», υπογεγραμμένο από 12 συγγραφείς και έξι
εξωτερικούς συμβούλους του καθηγητή Δρ Βασίλ Νικόλοφ, αντιπροέδρου της ΒΑΕ,
που εκδόθηκε στις 7 Μαΐου του τρέχοντος έτους, στο οποίο εμπεριέχονται απόψεις
των συγγραφέων οι οποίες όμως δεν είναι
επιστημονικά βάσιμες.
«Αυτό που μπορεί να συναχθεί από την πρώτη ανάγνωση αυτού
του πονήματος είναι ότι οι απόψεις των συγγραφέων δεν έχουν επιστημονικές
βάσεις.
Η μακεδονική γλώσσα λειτουργεί ως βασική γλώσσα επί 75
χρόνια, ίση μεταξύ των άλλων στα Ηνωμένα Έθνη, με χιλιάδες σελίδες γραμμένες σε
όλα τα λειτουργικά στυλ.
Τεχνητές γλώσσες, είναι εκείνες που δεν έχουν ζωντανή
βάση, έχουν αποτύχει στη δοκιμασία του χρόνου. Αυτό συνέβη για παράδειγμα
με την Εσπεράντο.
Η μακεδονική γλώσσα που κωδικοποιείται σε εθνική βάση
δεν έχει αυτό το πρόβλημα…
Οι (Σλαβο)μακεδόνες δεν μπορούν να αισθάνονται ως Βούλγαροι,
ούτε μπορούν να θεωρήσουν τη βουλγαρική γλώσσα ως τη μητρική τους γλώσσα.
Στην πραγματικότητα, τα τελευταία 100 χρόνια, μόνο κατά τη
διάρκεια της κατοχής από το 1941 έως το 1944, η βουλγαρική γλώσσα ήταν επίσημη
στην πλειονότητα της Μακεδονίας, έτσι ώστε οι δύο γλώσσες να αναπτυχθούν
ξεχωριστά και ταυτόχρονα να απομακρυνθούν.
Οι κύριες διατριβές αυτού του πονήματος, αντιπροσωπεύουν την
επίσημη θέση της βουλγαρικής γλωσσικής επιστήμης σχετικά με την υποτιθέμενη
«ανυπαρξία» της μακεδονικής γλώσσας.
Η θέση αυτή έχει
επανειλημμένα αμφισβητηθεί με επιστημονικά επιχειρήματα (παρατίθενται εκδόσεις
του 1978, 1986 και του 1998).
«Μετά μια γρήγορη ανάγνωση (πρόκειται για ένα φυλλάδιο 68
σελίδων με πολλές φωτογραφίες), μπορεί να παρατηρηθεί ότι οι πληροφορίες είναι
ως επί το πλείστον οριζόντιες και παρατεταμένες, χωρίς να αναφέρεται η απαραίτητη
βιβλιογραφία, έχει γίνει μια επιλογή «επιλεγμένων» ατόμων από τη Βόρεια
Μακεδονία, τα οποία άτομα κατηγορούν τους γνωστούς γλωσσολόγους της Βόρειας Μακεδονίας
για λογοκλοπή και μη επιστημονικές ερμηνείες χωρίς κατάλληλη υποστήριξη.
Επίσης
οι συγγραφείς που παρουσιάζονται στο πόνημα είναι γνωστοί για τις
φιλοβουλγαρικές απόψεις τους, προσπαθούν ακόμη, να δώσουν οδηγίες στους
επιστήμονες της Βόρειας Μακεδονίας για το πώς να γράφουν και πώς πρέπει να
είναι η μακεδονική γλώσσα στο μέλλον.
Επιπλέον, προωθείται (από αυτούς) ένα νέο όνομα για τη
μακεδονική γλώσσα, και αυτή είναι η «βόρεια μακεδονική-βουλγαρική γλώσσα»,
τονίζει το Μακεδονικό Ινστιτούτο Γλωσσών, επικρίνοντας το βουλγαρικό πόνημα.
--
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνον με αναφορά της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης του ιστολογίου παραγωγής- http://www.echedoros-a.gr