«Παραίτηση- Η Βουλγαρία δεν είναι αυτή που πρέπει να είναι», γράφει το σύνθημα των διαμαρτυρομένων Βουλγάρων στη φωτό
Σεπτέμβριος 8,
2020. 18:11
Η Βουλγαρία έχει
πρόβλημα με τη διαφθορά. Αυτό δεν είναι καινούργιο. Το 2007, όταν
προσχώρησε στην ΕΕ, η χώρα έπρεπε να συμφωνήσει σε μια «διαδικασία ελέγχου και
συνεργασίας» των Βρυξελλών, η οποία προωθούσε το κράτος δικαίου και την
καταπολέμηση της διαφθοράς. Ωστόσο, 13 χρόνια αργότερα έγινε γνωστό ότι
αυτό ήταν πολύ χρήσιμο. Αυτό γράφει η ελβετική εφημερίδα Neue Zürcher
Zeitung.
Πάνω από δύο
μήνες, πολλοί Βούλγαροι βγήκαν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν για την
«κλίκα» που βρίσκεται γύρω από τον
πρωθυπουργό Μπόικο Μπορίσοφ, ο οποίος «κατέλαβε» τη χώρα.
Ο Γενικός
Εισαγγελέας βρίσκεται, επίσης, στο στόχαστρο των δυσαρεστημένων και η εξουσία του
παραλύει την ανεξαρτησία του δικαστικού σώματος. Ο θεσμός δεν έχει
μεταρρυθμιστεί από την κομμουνιστική εποχή και εργάζεται για την υποστήριξη του
εκτελεστικού κλάδου.
Οι οικονομικές και
κοινωνικές συνέπειες αυτής της συγκέντρωσης εξουσίας είναι προφανείς: σπάνιες
οι ξένες επενδύσεις, άθλιοι μέσοι μισθοί, ρεκόρ μετανάστευσης εργαζομένων και, αμφισβητούμενο
το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν, υψηλές πληρωμές από τις Βρυξέλλες - που δεν έχουν
ακόμη αποτέλεσμα.
«Τα κονδύλια της
ΕΕ δεν μας φέρνουν τίποτα, αλλά τροφοδοτούν ένα διεφθαρμένο σύστημα από το
οποίο μια μικρή ελίτ έχει γίνει λιπαρή».
Με άλλα λόγια, η ΕΕ δεν είναι μόνο μέρος της
λύσης, αλλά είναι μέρος του προβλήματος!
Ο Μπορίσοφ
αντέδρασε ότι η αντίσταση εναντίον του ήταν κυρίως ένας αγώνας με την
ΕΕ. Αλλά αυτό είναι ανοησία. Η διαμαρτυρία στρέφεται εναντίον μιας
διεφθαρμένης ελίτ και κατά της ΕΕ, την οποία θεωρούν υπεύθυνη, προσθέτει το
δημοσίευμα.
Τι μπορεί να κάνει η ΕΕ;
Η διεθνής
κοινότητα έχει σίγουρα εργαλεία για την τιμωρία των καταχρήσεων. Υπάρχει η
Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης (Olaf), η οποία διερευνά την υπεξαίρεση εις
βάρος του προϋπολογισμού της ΕΕ.
Ίδρυσε επίσης
την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, η οποία στοχεύει στην καταπολέμηση των «εγκλημάτων
κατά του προϋπολογισμού της ΕΕ».
Διευθύνεται
από τη Ρουμάνα Laura Coveschi, η οποία έχει αποδειχθεί ότι είναι κυνηγός
διαφθοράς. Μεγάλες ελπίδες στηρίζονται σε αυτήν.
Ωστόσο, ο πυρήνας του προβλήματος είναι - όπως συμβαίνει συχνά στην ΕΕ - όχι θεσμικού αλλά πολιτικού χαρακτήρα.
Το κόμμα GERB του
Μπόικο Μπορίσοφ ανήκει στην οικογένεια του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ) και
επομένως έχει ισχυρούς υπερασπιστές όχι μόνο στις Βρυξέλλες αλλά και στο
Βερολίνο.
11 από τα 27
κράτη μέλη - εκτός από τη Γερμανία και την Αυστρία, όλες οι χώρες της
Ανατολικής και Νοτιοανατολικής Ευρώπης - διέπονται από μέλη του ΕΛΚ.
Όποτε είναι
θέλει, το Βερολίνο διατηρεί αυτό το σύνολο ψήφων.
Μπορεί μια νομική υπηρεσία να ελέγχει τα ευρωπαϊκά κονδύλια;
Η ΕΕ θα μπορούσε εύκολα να δημιουργήσει τα μέσα για την αντιμετώπιση παραβιάσεων του κράτους δικαίου (όχι μόνο στη Βουλγαρία).
Η δεξαμενή σκέψης
ESI του Βερολίνου προτείνει τη σύνδεση των ταμειακών ροών με τις αποφάσεις του
Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.
Η οικονομική
αλληλεγγύη πρέπει να ωφελεί μόνο εκείνους που διέπονται από το κράτος δικαίου.
Εάν μια χώρα
δεν συμμορφώνεται με τις σχετικές αποφάσεις του Δικαστηρίου, θα υπάρξει
αυτόματα μείωση της χρηματοδότησης. Τότε θα ήταν ένας «μηχανισμός που δεν
μπορεί να πολιτικοποιηθεί», γράφουν οι συντάκτες.
Υπάρχει όμως
μια παγίδα: η πορεία προς τον απολιτικό μηχανισμό είναι πολιτική. Η
πρόταση έγινε δεκτή από την Επιτροπή και το Κοινοβούλιο. Αλλά σήμερα,
φαίνεται αδιανόητο ότι οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων θα συμφωνούσαν ποτέ να
μεταβιβάσουν την εξουσία τους στα δικαστήρια, καταλήγει η εφημερίδα.
--
© Βαλκανικό Περισκόπιο
-Γιῶργος
Ἐχέδωρος
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνον με αναφορά της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης του ιστολογίου παραγωγής- http://www.echedoros-a.gr