Δεκέμβριος 12, 2022. Ελλάδα.
Αν και ήταν μόνο περιθωριακές πόλεις πριν από τη συριακή επανάσταση, το Άιν αλ Αράμπ (Κομπάνι), η Ταλ Ριφάατ και το Μανμπίτζ στη βόρεια Συρία έχουν γίνει γνωστά τα τελευταία χρόνια σε όλους, ειδικά τον τελευταίο καιρό, με την Τουρκία να εστιάζει σε αυτές ως στόχοι της καθώς αναμένεται να επεκταθεί η χερσαία επιχείρηση μετά τις τουρκικές αεροπορικές επιδρομές.
Τι κρύβεται λοιπόν πίσω από την εστίαση της Άγκυρας
συγκεκριμένα σε αυτές τις 3 περιοχές;
Αυτές οι τρεις πόλεις βρίσκονται στη βόρεια και
βορειοανατολική ύπαιθρο του Χαλεπίου και η κουρδική πολιτοφυλακή Ομάδα Λαϊκής
Άμυνας «YPG» ελέγχει το Ταλ Ριφάατ, ενώ οι γνωστές ως Συριακές Δημοκρατικές
Δυνάμεις (SDF) ελέγχουν τη Μανμπίτζ το Άιν αλ Αράμπ Την ραχοκοκαλιά των SDF , η
Άγκυρα θεωρεί επέκταση του PKK, που βρίσκεται στη λίστα της τρομοκρατίας της
χώρας.
Αφού αυτές οι τρεις περιοχές αποτελούν προτεραιότητα για τον
Τούρκο υπεύθυνο λήψης αποφάσεων, ποιοι είναι οι λόγοι που τις εντάσσουν σε
αυτήν;
Είναι η απαίτηση να αφαιρεθεί το «YPG/PKK» από
αυτήν την οροφή των τουρκικών απαιτήσεων ασφαλείας ή είναι ένα πρώτο στάδιο που
θα ακολουθήσουν παρόμοιες απαιτήσεις στις υπόλοιπες περιοχές που ελέγχονται από
τις «SDF»;
Η Άγκυρα καλεί τους δυτικούς συμμάχους της - με επικεφαλής
την Ουάσιγκτον - να σταματήσουν να υποστηρίζουν τις λεγόμενες Συριακές
Δημοκρατικές Δυνάμεις ως προέκταση του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK),
το οποίο διεξάγει αυτονομιστικό πόλεμο στην Τουρκία εδώ και δεκαετίες και
περιλαμβάνεται στο καταλόγους τρομοκρατών στην Τουρκία, την Ευρωπαϊκή Ένωση και
τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά οι τελευταίες δικαιολογούν την υποστήριξή τους με
την αναγκαιότητα αντιμετώπισης των τοπικών δυνάμεων για την καταπολέμηση του
Ισλαμικού Κράτους, και λέει ότι το "SDF" αντιπροσωπεύει μια
ποικιλόμορφη ομπρέλα Κούρδων και Αράβων μαχητών και άλλων, σύμφωνα με
δημοσίευμα του «Al-Jazeera Net».
Τι συνέβη
στο Ταλ Ριφάατ;
Το 2018, η Τουρκία ξεκίνησε τις δεύτερες χερσαίες
επιχειρήσεις της εντός του συριακού εδάφους και η πρώτη με στόχο το «YPG/PKK»
στο Αφρίν, και κατάφερε να τους εκδιώξει και να ελέγξει την πόλη σε συνεργασία
με τις φατρίες της συριακής αντιπολίτευσης.
Εκείνη την εποχή, οι Κούρδοι του YPG τάχθηκαν στο πλευρό της περιοχής Ταλ
Ριφάατ, την οποία είχε καταλάβει από τις φατρίες της αντιπολίτευσης το 2016,
εκμεταλλευόμενη τις ρωσικές αεροπορικές επιδρομές που την στόχευαν εκείνο το
έτος.
Παρά τον έλεγχο των τουρκικών δυνάμεων στο Αφρίν στην
Επιχείρηση Κλάδος Ελιάς, σε μια εκδήλωση που λέγεται ότι ήταν αποτέλεσμα του
ρωσικού πράσινου φωτός, το Ταλ Ριφάατ παρέμεινε θύλακας στην περιοχή αφού η
Ρωσία εκκένωσε το Αφρίν από τους στρατιώτες της που είχαν αναπτυχθεί εκεί πριν
από την τουρκική επιχείρηση και τους συγκέντρωσε στο Ταλ Ριφάατ, το οποίο
αποτελούσε καταφύγιο για τις κουρδικές ομάδες.
Η Τουρκία ζήτησε επανειλημμένα από τη Ρωσία να εκκενώσει το
Ταλ Ριφάατ και να το επιστρέψει στην (φιλότουρκη) συριακή αντιπολίτευση, ώστε
οι κάτοικοί της που αναζήτησαν καταφύγιο στην Τουρκία να επιστρέψουν σε αυτήν,
αλλά η Μόσχα δεν έκανε καμία κίνηση.
Τι συνέβη
στο Μανμπίτζ και στο Κομπάνι;
Ενώ το Αφρίν δεν περιλάμβανε Αμερικανούς στρατιώτες πριν από
την Επιχείρηση «Κλάδος Ελιάς», το Ταλ Αμπιάντ και Ρας αλ Άιν, ανατολικά του
ποταμού Ευφράτη, που στοχοποιήθηκαν από την τουρκική επιχείρηση «Πηγή Ειρήνης»
στα τέλη του 2019, περιλάμβαναν ήδη αμερικανικές δυνάμεις
Ωστόσο, η διοίκηση
του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ αποφάσισε να αποσύρει τις δυνάμεις
του από τη Συρία πριν από την επιχείρηση, η οποία έκανε τις περιοχές Ταλ
Αμπιάντ, Ρας αλ-Άιν, Μανμπίτζ, Άιν αλ-Άραμπ και τις περισσότερες άλλες περιοχές
εντός της εμβέλειας του τουρκικού στρατού.
Μέρες μετά την έναρξη της «Πηγής Ειρήνης» και τον έλεγχο των
τουρκικών δυνάμεων στο Τελ Αμπιάντ και στο Ρας αλ Άιν, οι αμερικανικές
προειδοποιήσεις, παράλληλα με τις ρωσικές προειδοποιήσεις, επανήλθαν στο
προσκήνιο, ωθώντας την Άγκυρα να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με τη Μόσχα και την
Ουάσιγκτον χωριστά., οι οποίες κατέληξαν στη συμφωνία του Σότσι με τη Ρωσία,
στην οποία η τελευταία δεσμεύτηκε να εκκενώσει την περιοχή κοντά στο Μανμπίτζ.
Η Τουρκία πέτυχε παρόμοια συμφωνία με την αμερικανική
πλευρά, η οποία δεσμεύτηκε να αντιμετωπίσει τις τουρκικές ανησυχίες για την
ασφάλεια και να εκκενώσει τη συνοριακή λωρίδα των μαχητών «SDF», αλλά η Άγκυρα
λέει ότι καμία από αυτές τις δεσμεύσεις δεν έχει εκπληρωθεί.
Γιατί αυτές
οι τρεις περιοχές;
Παρά τον έλεγχο μεγάλων περιοχών στη βορειοανατολική Συρία -
ιδιαίτερα ανατολικά του ποταμού Ευφράτη - ο κίνδυνος που απειλεί την τουρκική
εθνική ασφάλεια και την ασφάλεια της συριακής αντιπολίτευσης πηγάζει ιδιαίτερα
από αυτές τις τρεις περιοχές, σύμφωνα με όσα αναφέρει το «Al-Jazeera Net» και
υπογράφεται από τον Wael Alwan, πολιτικό ερευνητή στο Jusoor Center for
Studies.
Στις 13 Νοεμβρίου, στην οδό Istiklal, στο κέντρο της
Κωνσταντινούπολης, σημειώθηκε έκρηξη που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο 6 αμάχων
και τον τραυματισμό περισσότερων από 80 άλλων, σε μια επίθεση για την οποία οι
τουρκικές αρχές κατηγόρησαν το «YPG», που είναι ειδικά τοποθετημένο στην πόλη «Μάτι
των Αράβων»- [Άιν αλ Αράμπ).
Υπό το πρίσμα αυτής της επίθεσης, ο Alwan θεώρησε ότι «το Άιν
αλ Αράμπ εξακολουθεί να αποτελεί εστία συνεχούς απειλής, και το ίδιο ισχύει για
τη Μανμπίτζ, καθώς αποτελεί απειλή για τις γειτονικές περιοχές της (ένοπλης) αντιπολίτευσης
προσκείμενης στην Τουρκία».
Ο ερευνητής επεσήμανε ότι οι ομάδες που σταθμεύουν στην
περιοχή Ταλ Ριφάατ στοχεύουν τις περιοχές της συριακής αντιπολίτευσης σε σχεδόν
καθημερινή βάση.
Εξήγησε ότι οι τρεις περιοχές από τις οποίες οι Τούρκοι
επιμένουν να εκδιώξουν τις δυνάμεις των «SDF», «αν και τμήματα τους ξεπερνούν
το βάθος των 30 χιλιομέτρων που απαιτεί η Άγκυρα, αναφέρονται στη συμφωνία του
Σότσι, η οποία λέει ότι το σύνολο του Ταλ Ριφάατ και όλο το Μανμπίτζ θα
εκκενωθεί και στη συνέχεια οι περιοχές ανατολικά και δυτικά της Επιχείρησης
Πηγή Ειρήνης σε βάθος 30 χλμ.
Αντίστοιχα, «ολόκληρο το Μανμπίτζ και ολόκληρο το Ταλ Ριφάατ
για την Τουρκία είναι δικαίωμα της τουρκο-ρωσικής και τουρκο-αμερικανικής
κατανόησης», σύμφωνα με τον Alwan.
Ο πολιτικός ερευνητής πιστεύει ότι η «γεωγραφική σύνδεση»
μεταξύ των περιοχών της Πηγής Ειρήνης και των περιοχών της αντιπολίτευσης
βόρεια του Χαλεπίου συμβάλλει στην εδραίωση της απαιτούμενης σταθερότητας και
στο άνοιγμα του δρόμου για την υλοποίηση μεγάλων αναπτυξιακών έργων, γεγονός
που την καθιστά προορισμό για τους περισσότερους πρόσφυγες στην Τουρκία, ειδικά
όσοι ανήκουν σε αυτό, ένα έργο που ο Alwan πιστεύει ότι αντιπροσωπεύει
«προτεραιότητα για την Τουρκία».
Ο Ερντογάν
επείγεται πριν τις εκλογές
Ομοίως, ο πολιτικός αναλυτής με ειδίκευση στις τουρκικές
υποθέσεις, Ahmed Hassan, επιβεβαιώνει ότι ο αριθμός των εκτοπισμένων από αυτές
τις περιοχές είναι μεγάλος και ότι είναι εύκολο να επιστρέψουν, γεγονός που
λύνει μέρος του προβλήματος της επιστροφής των προσφύγων.
Επιπλέον, ο Χασάν εξέφρασε την πεποίθησή του ότι το Τουρκικό Κόμμα Δικαιοσύνης και
Ανάπτυξης με πρόεδρο τον Ερντογάν χρειάζεται μια «στρατιωτική και πολιτική
νίκη» πριν από τις εκλογές του επόμενου έτους, ενώ αυτές οι περιοχές είναι η
καλύτερη επιλογή για να επιτευχθεί αυτή η νίκη.
Αυτό οφείλεται -σύμφωνα με τον πολιτικό αναλυτή- στο
ενδεχόμενο διεξαγωγής της χερσαίας στρατιωτικής επιχείρησης με λιγότερο
επικίνδυνο τρόπο, διότι η Ρωσία και οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί να μην τη
βλέπουν τόσο επικίνδυνη για τα συμφέροντά τους όπως συμβαίνει στις περιοχές
ανατολικά του τον Ευφράτη.
Το Μανμπίτζ,
το Κομπάνι και το Ταλ Ριφάατ σχηματίζουν αυτό που απομένει στα δυτικά του
Ευφράτη από τη γραμμή που συνδέει το «PKK» και το «SDF» που εκτείνεται από το
Ιράκ στη Μεσόγειο, ή αυτό που ονομάζεται «διευθυντικός διάδρομος», σύμφωνα με στον Χασάν, ο
οποίος είδε ότι γίνεται δουλειά για την εμπόδισή του από την Τουρκία,
στοχεύοντας αυτές τις περιοχές ως πρώτο στάδιο, πριν προχωρήσουμε στην καρδιά
του έργου στα ανατολικά του Ευφράτη.
Turk Press
--
© Βαλκανικό Περισκόπιο -Γιῶργος Ἐχέδωρος
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνον με αναφορά της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης του ιστολογίου παραγωγής- https://www.echedoros-a.gr