- Η διαστρέβλωση της ιστορικής αλήθειας-Το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel σε ένα άρθρο-αφιέρωμα για την πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης που φέτος είναι η Κωνσταντινούπολη, παρουσιάζει ένα ανιστόρητο φιλοτουρκικό κείμενο που λέει ξεκάθαρα πως η Κωνσταντινούπολη ευτυχώς που κατακτήθηκε από τους Οθωμανούς για να ...διασωθεί.
Παρουσιάζουμε το κείμενο με μια πρόχειρη νοηματική απόδοση από τα γερμανικά, ακολουθεί, όμως και το γερμανικό κείμενο.
Κωνσταντινούπολη: «Χίλια χρόνια απομόνωσης»
Από το 395 μέχρι το 1453 η “Βυζαντινή Αυτοκρατορία” ζούσε μέσα στην δόξα της αυτοκρατορικής λαμπρότητας και ισχύος και του εκκλησιαστικού αγώνα.
Δεν ήταν ποτέ αυτό που ονομάζεται επίσημα στη Δύση, και η ιστορία της παραμένει άγνωστη μέχρι σήμερα.
Στο τέλος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας αποτελείτο μόνο από μια πόλη, και το όνομα της δεν ήταν η (νέα) άλλη Ρώμη, αλλά η Κωνσταντινούπολη.
Το 1453, μετά από αιώνες δόξας και χρόνους δυστυχίας, η πόλη του Βοσπόρου κατακτήθηκε από τους Οθωμανούς.
Το γεγονός αυτό δεν αποτελεί την πτώση της, αντιθέτως, τη διάσωσή της: η μισο-ερειπωμένη Κωνσταντινούπολη έγινε η Κωνσταντίνιγια, η πιο υπέροχη πόλη του κόσμου, γνωστή στην τουρκική καθομιλουμένη ως "Istanbul" (από το ελληνικό εις την Πόλιν = στην πόλη) έως το 1930, οπότε έλαβε επίσημα το όνομά της.
Όταν η Κωνσταντινούπολη περικυκλώθηκε από τους Οθωμανούς οι άνθρωποι που ζούσαν εκεί ήταν αδύναμοι και φτωχοί και σχεδόν την εγκατέλειψαν.
Στα 1400 ζούσαν στην Πόλη μόνο 40.000 άνθρωποι, κυρίως στρατιώτες, ενώ 200 χρόνια πριν πρέπει να ήταν 700.000 και εκτός από τη Βαγδάτη η Κωνσταντινούπολη ήταν τότε η μεγαλύτερη πόλη του κόσμου.
Έγιναν δύο προσπάθειες με σταυροφορίες για να απελευθερωθεί από τους Τούρκους αλλά απέτυχαν.
Εξακολουθούσε να είναι το ισχυρότερο φρούριο του κόσμου, όπως πριν 1000 χρόνια, με τα τεράστια χερσαία τείχη του Θεοδοσίου.
-----
Ακολουθεί το πρωτότυπο κείμενο από το περιοδικό Der Spiegel
Istanbul:
Tausend Jahre Einsamkeit
Von 395 bis 1453 bestand das "Byzantinische Reich", Inbegriff von Pracht und Macht, von Kaiserherrlichkeit und Kirchenkampf. Dabei trug es niemals diesen Namen und ist dem Westen bis heute fremd geblieben.
Το 1453, μετά από αιώνες δόξας και χρόνους δυστυχίας, η πόλη του Βοσπόρου κατακτήθηκε από τους Οθωμανούς.
Το γεγονός αυτό δεν αποτελεί την πτώση της, αντιθέτως, τη διάσωσή της: η μισο-ερειπωμένη Κωνσταντινούπολη έγινε η Κωνσταντίνιγια, η πιο υπέροχη πόλη του κόσμου, γνωστή στην τουρκική καθομιλουμένη ως "Istanbul" (από το ελληνικό εις την Πόλιν = στην πόλη) έως το 1930, οπότε έλαβε επίσημα το όνομά της.
Όταν η Κωνσταντινούπολη περικυκλώθηκε από τους Οθωμανούς οι άνθρωποι που ζούσαν εκεί ήταν αδύναμοι και φτωχοί και σχεδόν την εγκατέλειψαν.
Στα 1400 ζούσαν στην Πόλη μόνο 40.000 άνθρωποι, κυρίως στρατιώτες, ενώ 200 χρόνια πριν πρέπει να ήταν 700.000 και εκτός από τη Βαγδάτη η Κωνσταντινούπολη ήταν τότε η μεγαλύτερη πόλη του κόσμου.
Έγιναν δύο προσπάθειες με σταυροφορίες για να απελευθερωθεί από τους Τούρκους αλλά απέτυχαν.
Εξακολουθούσε να είναι το ισχυρότερο φρούριο του κόσμου, όπως πριν 1000 χρόνια, με τα τεράστια χερσαία τείχη του Θεοδοσίου.
-----
Ακολουθεί το πρωτότυπο κείμενο από το περιοδικό Der Spiegel
Istanbul:
Tausend Jahre Einsamkeit
Von 395 bis 1453 bestand das "Byzantinische Reich", Inbegriff von Pracht und Macht, von Kaiserherrlichkeit und Kirchenkampf. Dabei trug es niemals diesen Namen und ist dem Westen bis heute fremd geblieben.
Am Ende bestand das Römische Reich nur noch aus einer Stadt, und die hieß noch nicht einmal Rom, sondern Konstantinopel.
1453, nach Jahrhunderten des Glanzes und Zeiten des Elends, wurde die Stadt am Bosporus von osmanischen Truppen erobert.
Dies war nicht ihr Untergang, im Gegenteil, es war ihre Rettung: Aus dem halb zerfallenen Konstantinopel wurde Kostantiniya, die prächtigste Stadt der Welt, im türkischen Volksmund lange "Istanbul" (von griechisch eis ten polin = in der Stadt) genannt, bevor sie diesen Namen 1930 auch offiziell erhielt.
Ein Menschenalter lang war Konstantinopel von den osmanischen Feinden umzingelt, machtlos, arm und fast verlassen.
Um 1400 lebten nur noch 40 000 Menschen in der Stadt, Soldaten vor allem, 200 Jahre zuvor sollen es noch 700 000 gewesen sein - neben Bagdad war Konstantinopel damals die größte Stadt der Welt.
Zwei Versuche, sie mittels Kreuzzügen von der Belagerung durch die Türken zu befreien, scheiterten. Aber noch hielt die stärkste Festung der Welt wie in den 1000 Jahren zuvor - die gewaltige Landmauer des Theodosius.
Ἂρθρα & Σκέψεις- Γιῶργος Ἐχέδωρος- Der Spiegel - merian