Ιούλιος 8, 2018. 23:18
Струмица-Στρώμνιτσα.
Περισσότεροι από 10 χιλιάδες
πολίτες συμμετείχαν σήμερα σε μια ειρηνική πορεία που διοργάνωσε το VMRO-DPMNE
στην Στρώμνιτσα.
Showing posts with label Στρώμνιτσα. Show all posts
Showing posts with label Στρώμνιτσα. Show all posts
Σκόπια: Η Στρώμνιτσα καλωσορίζει την εικόνα της Παναγίας –Οδηγήτριας
Μάρτιος 12, 2017.
17:27
Στην πλατεία της πόλης Στρώμνιτσας (Στρούμιτσας) του
νοτιοσλαβικού κράτους των Σκοπίων ξεκίνησε η τελετή για το χαιρετισμό της εικόνας
της Παναγίας – Οδηγήτριας (Μπαρζοπομοσίντσα- Брзопомошница),
ένα δώρο από τη Μονή Χιλανδαρίου του Αγίου Όρους και τον ηγούμενο του Αγίου
Δοχειαρίου (σλαβικά: Ντόχιγιαρ- Дохијар ) , Γρηγορίου, προς την επισκοπή
της Στρώμνιτσας.
Σκόπια: Μεγάλη ζήτηση τα βουλγαρικά διαβατήρια στη Στρώμνιτσα
«Οι κάτοικοι της Στρώμνιτσας αποκτούν μαζικά βουλγαρικά
διαβατήρια», γράφει το δημοσίευμα
Οκτώβριος 10, 2016.
Σκόπια.
Η Στρώμνιτσα (ή
Στρούμιτσα - Струмица )είναι
η δεύτερη πόλη του νοτιοσλαβικού κράτους των Σκοπίων- FYROM, που έχει τα περισσότερα άτομα με βουλγαρικά
διαβατήρια, σημειώνει στη διαδικτυακή έκδοσή της η τηλεόραση ‘Telma’.
Σκόπια: Θέατρο παραπληροφόρησης και αλυτρωτισμού στην Στρώμνιτσα
 |
| "Ο Γολγοθάς των Αιγαιατών" παρουσιάζει το Κανάλ 5, ...μόνο που η φώτο είναι των Ελλήνων κατοίκων της Στρώμνιτσας που έρχονται πρόσφυγες στο Κιλκίς τον Αύγουστο του 1913 και όχι, βέβαια, Βούλγαροι που πάνε στη Στρώμνιτσα |
Μάιος 6, 2011.
«Ένα από τα πιο καυτά θέματα της ιστορίας, πέρα από την εικοσάχρονη διαφορά για το όνομα με το νότιο γείτονα της χώρας μας, είναι και οι ανθρώπινες ιστορίες που θα παρουσιαστούν από τη θεατρική σκηνή της Στρώμνιτσας (Στρούμιτσας).
»Πρόκειται για την έξοδο των ‘Μακεδόνων’, από την Μακεδονία του Αιγαίου», αναφέρει χαρακτηριστικά το βίντεο του ‘Κανάλ 5’ των Σκοπίων.
Σκόπια: Έλληνες αγόρασαν βιομηχανικά οικόπεδα στην Στρώμνιτσα
Μάρτιος 7, 2011.
 |
| "Στην βιομηχανική ζώνη του Σάτσεβο, θα δημιουργηθούν 1500 νέες θέσεις εργασίας" |
Αγροτεμάχια πωλούνται στην νέα βιομηχανική ζώνη Σάτσεβο στην Στρώμνιτσα της πΓΔΜ.
Ήδη, 16 εταιρείες έχουν αγοράσει εκτάσεις στην νέα βιομηχανική περιοχή. Προς το παρόν, όπως αναφέρει το δημοσίευμα, στην δεύτερη μεγάλη βιομηχανική ζώνη της πΓΔΜ, η οποία καλύπτει 370 χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα, έχουν αγοράσει αγροτεμάχια Έλληνες και Γερμανοί και μερικοί εντόπιοι, προκειμένου να εγκαταστήσουν τα εργοστάσιά τους.
Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις θα δημιουργηθούν περίπου 1.500 νέες θέσεις εργασίας.
_
Τίτλος: «Индустриската зона Сачево ќе отвори 1 500 работни места»
Δημοσίευση: Канал 5, 7.3.2011.
Σκόπια-Στρώμνιτσα: μνημείο για αλησμόνητες πατρίδες στη 'Μακεδονία του Αιγαίου'
Ιούλιος 5, 2010
Κι όμως η πόλη Κιλκίς, της Κεντρικής Μακεδονίας, δέχτηκε ως πρόσφυγες 3.500 κατοίκους της Στρώμνιτσας το 1913.
Καραβάνια ομογενείς με κάρα και ζώα φορτωμένα με το βιος τους έφθασαν στο καμένο από τον πόλεμο Κιλκίς.
Μαζεύτηκαν τότε περίπου τέσσερις χιλιάδες ομογενείς, από τη βόρεια Μακεδονία, από την Στρώμνιτσα.
Και είναι εντυπωσιακό σήμερα να διαβάζουμε στο σκοπιανό Τύπο ότι στη Στρούμιτσα (έτσι τη λένε οι Σκοπιανοί- Струмица) για τα αποκαλυπτήρια ενός μνημείου της ένωσης των απογόνων των προσφύγων από την «Μακεδονία του Αιγαίου», τη Μακεδονία, δηλαδή, που εντάχθηκε, εντός των ελληνικών συνόρων.
Γράφει, λοιπόν, το σκοπιανό δημοσίευμα το οποίο είναι πανομοιότυπο τουλάχιστον σε οκτώ σκοπιανές εφημερίδες:
Αν πας στην πόλη του Κιλκίς και ρωτήσεις τα νέα παιδιά τι γνωρίζουν για τη Στρώμνιτσα και τους κατοίκους της, είναι ζήτημα αν σου πουν ότι κάτι έχουν ακούσει για την πόλη αυτήν…
Κι όμως η πόλη Κιλκίς, της Κεντρικής Μακεδονίας, δέχτηκε ως πρόσφυγες 3.500 κατοίκους της Στρώμνιτσας το 1913.
Καραβάνια ομογενείς με κάρα και ζώα φορτωμένα με το βιος τους έφθασαν στο καμένο από τον πόλεμο Κιλκίς.
Μαζεύτηκαν τότε περίπου τέσσερις χιλιάδες ομογενείς, από τη βόρεια Μακεδονία, από την Στρώμνιτσα.
Και είναι εντυπωσιακό σήμερα να διαβάζουμε στο σκοπιανό Τύπο ότι στη Στρούμιτσα (έτσι τη λένε οι Σκοπιανοί- Струмица) για τα αποκαλυπτήρια ενός μνημείου της ένωσης των απογόνων των προσφύγων από την «Μακεδονία του Αιγαίου», τη Μακεδονία, δηλαδή, που εντάχθηκε, εντός των ελληνικών συνόρων.
Γράφει, λοιπόν, το σκοπιανό δημοσίευμα το οποίο είναι πανομοιότυπο τουλάχιστον σε οκτώ σκοπιανές εφημερίδες:
Στρώμνιτσα
Από το Blog: FlorinaMak
Η αρχαιολογική έρευνα στην περιοχή έχει αποκαλύψει πλήθος αρχαίων ελληνικών αγαλμάτων, αγγείων, νομισμάτων, ελληνικών (και λίγων ρωμαϊκών) επιγραφών. Εδώ στην αρχαιότητα υπήρχε η ελληνική πόλη Αστραίον.
Στη ρωμαϊκή και βυζαντινή περίοδο θα συναντήσουμε την πόλη ως Τιβεριούπολη. Στην πόλη αυτή μαρτύρησαν το 362, επί Ιουλιανού, οι «Δεκαπέντε Μάρτυρες».
Το “Μαρτύριον των αγίων ιε' Μαρτύρων της Τιβεριουπόλεως”, μας παραδίδεται από ένα και μόνο χειρόγραφο (το χφ. Barocc.gr.197) του 14ου αιώνα (1343/1344).
Στον πρόλογο του έργου Οι δεκαπέντε μάρτυρες της Τιβεριούπολης του Θεοφύλακτου Αχρίδος αναγράφεται:
«Οι άγιοι ιε’ μάρτυρες υπέστησαν το μαρτύριο κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Ιουλιανού, που, σύμφωνα με τις εκκλησιαστικές πηγές και τους βυζαντινούς χρονογράφους, εξαπέλυσε διωγμό κατά των χριστιανών της Μ. Ασίας (περιοχής Νίκαιας) και της Μακεδονίας (περιοχής Αχρίδας), ειδικότερα εκείνων που κατέστρεφαν τους ειδωλολατρικούς ναούς. Τα ονόματα των ιε’ Μαρτύρων αναφέρονται στο κείμενο, στο οποίο περιγράφονται η φυγή των τεσσάρων από τη Νίκαια προς την Τιβεριούπολη, που τους ακολούθησαν και οι υπόλοιποι ένδεκα, η σύλληψη και η καταδίκη τους.
Η Τιβεριούπολη δέχτηκε τα νεκρά σώματά τους και εδώ, σύμφωνα με την αφήγηση του Θεοφύλακτου, αποδεικνύονται θαυματουργοί άγιοι. Φαίνεται ότι για ένα μεγάλο διάστημα, μετά την καταστροφή του τάφου τους κατά τους σκοτεινούς χρόνους, οι άγιοι ιε μάρτυρες επανεμφανίζονται όταν οι Βούλγαροι ασπάζονται τον χριστιανισμό και αναμιγνύονται, σύμφωνα με τις έρευνες της Ν. Dragova (Starobulgarskite izvori na zitijeto za petnadeset Tiveriupolski momci of Teofilact Ochridski, “Studia Balcanica” 1(1970) 105-131) με πρωτοβουλγαρικές παραδόσεις για την ανακάλυψη των λειψάνων στη Στρώμνιτσα τη μετακομιδή τους στην Bregalnica και την πολιτικο-θρησκευτική επιλογή του βασιλιά Βόριδος να δεχτεί ο ίδιος και ο λαός του τον Χριστιανισμό, γνωρίζοντας τη θαυματουργική επίδραση των αγίων προσωπικά και παρατηρώντας τα θαύματα τους σε πιστούς που επιδίωκαν τη μετακομιδή των λειψάνων στους τόπους τους.»
Επικεφαλής των δεκαπέντε μαρτύρων ήταν ο Θεόδωρος, μέλος της Α’ Οικουμενικής Συνόδου της Νίκαιας και πρώτος επίσκοπος της Στρώμνιτσας.
Από τη βυζαντινή περίοδο σώζονται σημαντικές εκκλησίες. Η Στρώμνιτσα θα ακολουθήσει τη μοίρα της περιοχής, θα καταληφθεί από τους Οθωμανούς και θα πορευτεί στους σκοτεινούς αιώνες της ισλαμικής οθωμανικής κυριαρχίας. Με βάση την οθωμανική στατιστική του 1905, στη Στρώμνιτσα κατοικούσαν 5.617 Έλληνες ορθόδοξοι, 4.138 μουσουλμάνοι, 1100 Βούλγαροι εξαρχικοί και 720 Εβραίοι.
Μετά τη Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου θα υποστεί το περιβάλλον και τις συνέπειες που διαμορφώνουν στην ευρύτερη περιοχή οι εθνικισμοί. Θα καταληφθεί αρχικά από το βουλγαρικό στρατό το 1912 κατά τη διάρκεια του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου. Στη συνέχεια, κατά τον Β’ Βαλκανικό Πόλεμο, θα καταληφθεί στις 24 Ιουνίου του 1913 από τον ελληνικό στρατό. Οι Έλληνες της πόλης θα νοιώσουν ελεύθεροι για 30 ακριβώς ημέρες. Με τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου η Στρώμνιτσα περνά οριστικά στο σερβικό έλεγχο.
Εντυπωσιακά είναι τα γεγονότα που ακολούθησαν. Μόλις μαθεύτηκε το νέο, οι Έλληνες Στρωμνιτσιώτες συγκεντρώθηκαν στη Μητρόπολη και επέλεξαν να εγκαταλείψουν την πατρίδας τους. Στις 13 Αυγούστου 1913 πυρπόλησαν οι ίδιοι τα σπίτια τους, πήραν μαζί τους την εικόνα των Δεκαπέντε Μαρτύρων και διέφυγαν στις ελεύθερες περιοχές. Οι εναπομείναντες υπέστησαν τη σερβική πολιτική εκσλαβισμού. Το 1925 έκλεισαν τα εναπομείναντα ελληνικά σχολεία. Στην απογραφή του 1945 δεν αναφέρονται Έλληνες στην πόλη.
Βλάσης Αγτζίδης
http://florinamak.blogspot.com/2010/02/blog-post_21.html
Η αρχαιολογική έρευνα στην περιοχή έχει αποκαλύψει πλήθος αρχαίων ελληνικών αγαλμάτων, αγγείων, νομισμάτων, ελληνικών (και λίγων ρωμαϊκών) επιγραφών. Εδώ στην αρχαιότητα υπήρχε η ελληνική πόλη Αστραίον.
Στη ρωμαϊκή και βυζαντινή περίοδο θα συναντήσουμε την πόλη ως Τιβεριούπολη. Στην πόλη αυτή μαρτύρησαν το 362, επί Ιουλιανού, οι «Δεκαπέντε Μάρτυρες».
Το “Μαρτύριον των αγίων ιε' Μαρτύρων της Τιβεριουπόλεως”, μας παραδίδεται από ένα και μόνο χειρόγραφο (το χφ. Barocc.gr.197) του 14ου αιώνα (1343/1344).
Στον πρόλογο του έργου Οι δεκαπέντε μάρτυρες της Τιβεριούπολης του Θεοφύλακτου Αχρίδος αναγράφεται:
«Οι άγιοι ιε’ μάρτυρες υπέστησαν το μαρτύριο κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Ιουλιανού, που, σύμφωνα με τις εκκλησιαστικές πηγές και τους βυζαντινούς χρονογράφους, εξαπέλυσε διωγμό κατά των χριστιανών της Μ. Ασίας (περιοχής Νίκαιας) και της Μακεδονίας (περιοχής Αχρίδας), ειδικότερα εκείνων που κατέστρεφαν τους ειδωλολατρικούς ναούς. Τα ονόματα των ιε’ Μαρτύρων αναφέρονται στο κείμενο, στο οποίο περιγράφονται η φυγή των τεσσάρων από τη Νίκαια προς την Τιβεριούπολη, που τους ακολούθησαν και οι υπόλοιποι ένδεκα, η σύλληψη και η καταδίκη τους.
Η Τιβεριούπολη δέχτηκε τα νεκρά σώματά τους και εδώ, σύμφωνα με την αφήγηση του Θεοφύλακτου, αποδεικνύονται θαυματουργοί άγιοι. Φαίνεται ότι για ένα μεγάλο διάστημα, μετά την καταστροφή του τάφου τους κατά τους σκοτεινούς χρόνους, οι άγιοι ιε μάρτυρες επανεμφανίζονται όταν οι Βούλγαροι ασπάζονται τον χριστιανισμό και αναμιγνύονται, σύμφωνα με τις έρευνες της Ν. Dragova (Starobulgarskite izvori na zitijeto za petnadeset Tiveriupolski momci of Teofilact Ochridski, “Studia Balcanica” 1(1970) 105-131) με πρωτοβουλγαρικές παραδόσεις για την ανακάλυψη των λειψάνων στη Στρώμνιτσα τη μετακομιδή τους στην Bregalnica και την πολιτικο-θρησκευτική επιλογή του βασιλιά Βόριδος να δεχτεί ο ίδιος και ο λαός του τον Χριστιανισμό, γνωρίζοντας τη θαυματουργική επίδραση των αγίων προσωπικά και παρατηρώντας τα θαύματα τους σε πιστούς που επιδίωκαν τη μετακομιδή των λειψάνων στους τόπους τους.»Επικεφαλής των δεκαπέντε μαρτύρων ήταν ο Θεόδωρος, μέλος της Α’ Οικουμενικής Συνόδου της Νίκαιας και πρώτος επίσκοπος της Στρώμνιτσας.
Από τη βυζαντινή περίοδο σώζονται σημαντικές εκκλησίες. Η Στρώμνιτσα θα ακολουθήσει τη μοίρα της περιοχής, θα καταληφθεί από τους Οθωμανούς και θα πορευτεί στους σκοτεινούς αιώνες της ισλαμικής οθωμανικής κυριαρχίας. Με βάση την οθωμανική στατιστική του 1905, στη Στρώμνιτσα κατοικούσαν 5.617 Έλληνες ορθόδοξοι, 4.138 μουσουλμάνοι, 1100 Βούλγαροι εξαρχικοί και 720 Εβραίοι.
Μετά τη Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου θα υποστεί το περιβάλλον και τις συνέπειες που διαμορφώνουν στην ευρύτερη περιοχή οι εθνικισμοί. Θα καταληφθεί αρχικά από το βουλγαρικό στρατό το 1912 κατά τη διάρκεια του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου. Στη συνέχεια, κατά τον Β’ Βαλκανικό Πόλεμο, θα καταληφθεί στις 24 Ιουνίου του 1913 από τον ελληνικό στρατό. Οι Έλληνες της πόλης θα νοιώσουν ελεύθεροι για 30 ακριβώς ημέρες. Με τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου η Στρώμνιτσα περνά οριστικά στο σερβικό έλεγχο.
Εντυπωσιακά είναι τα γεγονότα που ακολούθησαν. Μόλις μαθεύτηκε το νέο, οι Έλληνες Στρωμνιτσιώτες συγκεντρώθηκαν στη Μητρόπολη και επέλεξαν να εγκαταλείψουν την πατρίδας τους. Στις 13 Αυγούστου 1913 πυρπόλησαν οι ίδιοι τα σπίτια τους, πήραν μαζί τους την εικόνα των Δεκαπέντε Μαρτύρων και διέφυγαν στις ελεύθερες περιοχές. Οι εναπομείναντες υπέστησαν τη σερβική πολιτική εκσλαβισμού. Το 1925 έκλεισαν τα εναπομείναντα ελληνικά σχολεία. Στην απογραφή του 1945 δεν αναφέρονται Έλληνες στην πόλη.
Βλάσης Αγτζίδης
http://florinamak.blogspot.com/2010/02/blog-post_21.html
Μνημείο τώρα και στη Στρώμνιτσα!
Από το μικρόβιο της «μνημειο-μανίας»προσλήφθηκαν οι ΣκοπιανοίΟ σκοπιανός δήμαρχος της Στρώμνιτσας (Στρούμιτσα τη λένε οι σκοπιανοί) ζήλεψε το συνάδελφό του της πόλης των Σκοπίων.
Πρότεινε και εγκρίθηκε από το Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης η ανέγερση μνημείου:
«των προσφύγων και των απογόνων τους που εκδιώχτηκαν από τις ελληνικές αρχές στο πρώτο ήμισυ του περασμένου αιώνα από την Μακεδονία του Αιγαίου».
Σύμφωνα με τη δημοτική αρχή της σκοπιανής πόλης ο Δήμος θα διαθέσει για το σκοπό αυτόν περίπου 550.000 δηνάρια. (61 δηνάρια= 1€ )
Το μνημείο καλλιτεχνήθηκε από εντόπιο γλύπτη και η επιλογή έγινε κατόπιν σχετικού διαγωνισμού του Δήμου.
Ἂρθρα & Σκέψεις- Γιῶργος Ἐχέδωρος - FOCUS News Agency
Σχετικά με Στρώμνιτσα: http://echedoros-a.blogspot.com/2009/06/m.html
Ἂρθρα & Σκέψεις- Γιῶργος Ἐχέδωρος - FOCUS News Agency
Σχετικά με Στρώμνιτσα: http://echedoros-a.blogspot.com/2009/06/m.html
Σλαβομακεδόνες αρχαιολόγοι: «βρέθηκαν υποδήματα των ...προγόνων μας»!
Γράφει ο Γιώργος ΕχέδωροςΜε τον τίτλο πως βρέθηκαν τα παλαιότερα υποδήματα στο χώρο της Βαλκανικής δημοσιεύει το σκοπιανό Κανάλ 5 (Канал 5 Телевизија), τα ευρήματα που έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη στην πΓΔΜ.
Η ανακάλυψη έγινε σε γνωστό αρχαιολογικό χώρο κοντά στην κωμόπολη Конче στην περιοχή της Στρούμιτσας (Στρώμνιτσα). Η ανασκαφή έγινε με την επίβλεψη αρχαιολόγων του μουσείου της Στρώμνιτσας και της πόλης Στιπ.
Εκείνο το οποίο ‘χτυπάει στο μάτι’ είναι η δήλωση του Σλαβομακεδόνα αρχαιολόγου προς τα μέσα ενημέρωσης:
«Είναι τα αρχαιότερα υποδήματα που βρέθηκαν στη Μακεδονία και στα Βαλκάνια. Είναι φτιαγμένα από τους προγόνους μας (!!) πριν από δέκα οκτώ αιώνες»…
Τώρα πως γίνεται να έρχονται οι Σλάβοι τον έκτο-έβδομο αιώνα στη Μακεδονία και να έχουν προγόνους τους έλληνες κατοίκους του δεύτερου αιώνα; Είναι ένας από τους σύγχρονους βαλκανικούς γρίφους.
Το ζευγάρι των αρχαίων υποδημάτων τα οποία είναι διακοσμημένα με σχήμα μαιάνδρου βρισκόταν θαμμένα μέσα σε ένα ξύλινο δοχείο στη γνωστή νεκρόπολη του οικισμού.
Η περιοχή είναι αναγνωρισμένη ως ‘μοναστηριακός αρχαιολογικός χώρος’ γνωστός στους Σλαβομακεδόνες με την ονομασία Manastirishte Crkvishte (στα κυριλλικά: Манастириште и Црквиште).
Παλαιότερα βρέθηκαν και άλλα αρχαία πολύτιμα αντικείμενα Μακεδόνων αξιωματούχων. Τα οποία, όμως, δεν έχουν δημοσιοποιηθεί.
Αρχαιοκάπηλοι, όπως αναφέρεται, πριν από τέσσερα χρόνια έσκαψαν στην περιοχή, άνοιξαν αρχαίους τάφους και αφού τους σύλησαν, κατέστρεψαν ό,τι δεν μπορούσαν να μεταφέρουν.
Subscribe to:
Posts (Atom)