Φωτο: ένα πανέμορφο κορίτσι Καλάς
Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος
Διαβάζοντας τα πακιστανικά φόρουμ που ασχολούνται για την περιοχή των Καλάς, ξεχωρίσαμε ορισμένες απόψεις, τις οποίες καταγράφουμε, αφού πιστεύουμε πως εμπλουτίζουν τις γνώσεις μας για τη φυλή των Καλάς και την γενικότερη κατάσταση που επικρατεί στην περιοχή τους.
Αρχίζουμε με το σχόλιο του Mohammad Ismail Sloan που θεωρείται αρνητής της άποψης πως οι Καλάς έχουν ελληνική προέλευση και αναγάγει την προέλευσή τους στην ινδοευρωπαϊκή καταγωγή τους...
«Η Χοβάρ είναι η γλώσσα της περιοχής Τσιτράλ, η οποία βρίσκεται στο βορειοδυτικό άκρο του Πακιστάν.
Η Χοβάρ ταξινομείται στην δαρδική ομάδα της ινδοευρωπαϊκή ομογλωσσίας.
Ως δαρδική θεωρείται απλώς μια γεωγραφική συλλογή των ινδοευρωπαϊκών προφορικών γλωσσών, κυρίως στην οροσειρά του Χιντού Κους και της οροσειράς των Ιμαλαϊων.
Μεταξύ αυτών υπάρχει η γλώσσα της φυλής Καλάς που ονομάζεται ‘Καλάσαμουν’ και η οποία είναι στενά συνδεδεμένη με τη Χοβάρ.
Εδώ βρίσκονται οι λόγοι και οι αιτίες που αποκτά ενδιαφέρον για τη γλώσσα Χοβάρ.
»Μιλιέται ως κύρια γλώσσα στην περιοχή Τσιτράλ από έναν ξεχωριστό πληθυσμό 250.000 ατόμων.
Υπάρχουν βέβαια ορισμένοι γλωσσικοί θύλακες στην περιοχή όπου ομιλείται η Γίλγιτ. Είναι ξεκάθαρο πως οι σύγχρονοι κάτοικοι του Τσιτράλ κατοικούν σε αυτές τις οροσειρές εδώ και 3.000 ως 4.000 χρόνια.
Ο Αλέξανδρος ο Μέγας, βρήκε τη φυλή αυτή, όταν επισκέφθηκε την περιοχή.
»Και η απόδειξη σε αυτό βρίσκεται στις ιστορίες που γράφηκαν για το Μέγα Αλέξανδρο, του οποίου τα στρατεύματα βρήκαν παράξενα ξύλινα κιβώτια, τα οποία τεμάχισαν για να τα χρησιμοποιήσουν ως καυσόξυλα.
Και δεν ήταν τίποτε άλλο αυτά τα «κιβώτια», από φέρετρα των εντοπίων που τα άφηναν έξω από το σπίτι τους με τους νεκρούς σε αυτά.
Υπάρχει ένα πολύ γνωστό βιβλίο, " Ο Αλέξανδρος ο Μακεδών" του συγγραφέα Peter Green (1991), ο οποίος αφιερώνει μια σελίδα του βιβλίου του σε αυτό.
Ο Αλέξανδρος ο Μέγας, τους χαρακτηρίζει ως συγγενικό λαό της ευρωπαϊκής ηπείρου και πράγματι έτσι φαίνεται ότι είναι.
Αυτό δίνει ερείσματα στην άποψη ότι ο ίδιος λαός που υπήρχε τότε υπάρχει και τώρα.
Η αναφορά αυτή για το λαό αυτόν που ζει στα υψώματα του Χιντού Κους, ως συγγενή με τους ευρωπαϊκούς λαούς, δεν ήτανε πιστευτή από τους ιστορικούς μέχρι που ανακαλύφθηκε εκ νέου, σχετικά πρόσφατα.
Επίσης, η σημερινή θρησκεία των Καλάς –Καφίρ, και μιλάμε για 3.000 άτομα στην περιοχή της Τσιτράλ που πιστεύουν σε αυτήν, έχει μεγάλη ομοιότητα με την αρχαία ελληνική θρησκεία των θεών και θεαινών.
»Το γεγονός αυτό έχει οδηγήσει ορισμένους στο συμπέρασμα πως πήραν τη θρησκεία από τους Έλληνες που εισέβαλλαν στη χώρα τους.
Αυτό όμως θεωρείται απίθανο.
Οι Έλληνες ‘πέρασαν’ από την περιοχή περί το 327 π.Χ. πιθανόν εισχωρώντας κατά πενήντα μίλια στην περιοχή του Τσιτράλ και δεν παρέμειναν σε αυτήν αρκετό καιρό.
Το πιθανότερο είναι ότι η θρησκεία των Καλάς και η ελληνική θρησκεία έχουν κοινή προέλευση.
Και οι δύο προήλθαν από κάποια κοινή ευρωπαϊκή θρησκεία, πρωτο– ινδική που δημιουργήθηκε μαζί με την ινδοευρωπαϊκή ομογλωσσία. Και η φυλή αυτή έφτασε στην περιοχή αυτή πριν από 3.000 με 4.000 χρόνια.»
Σημείωση : Ο Mohammad Ismail Sloan δημοσίευσε το 2006 το βιβλίο:
“Khowar English Dictionary: A Dictionary Of The Predominant Language Of Chitral”
Οι φανατικοί μουσουλμάνοι εχθροί της παράδοσης των Καλάς
Ο δεύτερος σχολιαστής, στο πακιστανικό βήμα, θα καταγράψει εύστοχα τους εχθρούς των Καλάς και όσων προσπαθούν να προστατέψουν την παράδοσή τους. Με την παρέμβασή του αυτή, μας γίνεται γνωστή η αιτία της εχθρικής στάσης των Ταλιμπάν, που είναι φανατικοί μουσουλμάνοι, σε κάθε τι μή μουσουλμανικό, όπως είναι η διατήρηση της παράδοσης των Καλάς:
«Η περιοχή των Καλάς, όπως είναι γνωστό, επεκτείνεται μέσα στο Αφγανιστάν, αλλά οι κάτοικοι αναγκάστηκαν να γίνουν μουσουλμάνοι όταν ο Εμίρης του Αφγανιστάν κήρυξε ιερό πόλεμο (Τζιχάντ) εναντίων όλων των Καλάς. Αυτό έγινε στο τέλος του 19ου αιώνα, στην περιοχή που σήμερα λέγεται Νουριστάν.
Ένα μεγάλο πρόβλημα με την εμφάνιση στο προσκήνιο της γλώσσας και των πολιτιστικών στοιχείων των Καλάς είναι ο φθόνος των μουσουλμάνων αλλά και των μη μουσουλμάνων ιεραποστόλων.
Τα τοπικά σχολεία δεν διδάσκουν στο λαό αυτόν τη γλώσσα τους ή οτιδήποτε, σχετικά, με την παράδοση και τον πολιτισμό τους, και αυτό θα έχει ως συνέπεια μέσα σε μια γενιά να χαθούν.»
Ο τρίτος θα κατηγορήσει τους Ινδούς, όπως είναι ο πιο πάνω αναφερόμενος Sloan, για επιδιωκόμενο αρνητικό αντίκτυπο στη θεώρηση της καταγωγής των Καλάς:
« Ας αγνοήσουμε τους Ινδούς που ως συνήθως προσπαθούν να εμποτίσουν με αρνητικό αντίκτυπο αυτό το μεγάλο ζήτημα.
Οι ελληνικές φυλές Καλάς που διασπάστηκαν από τον στρατό του Αλεξάνδρου, κατέφυγαν στην κοιλάδα των Καλάς.
Αυτό το θαύμα των κρυμμένων φυλών για περισσότερα από 2.000 χρόνια είναι ένα τεράστιο ζήτημα τεράστιου ενδιαφέροντος από όλη την παγκόσμια κοινότητα.
Το θέμα απασχόλησε επί πολλά χρόνια το National Geographic και άλλα πολυάριθμα περιοδικά, γυρίστηκαν ταινίες, γράφηκαν πολλά βιβλία για τον λαό Καλάς.
Επισκέφθηκα αυτήν την περιοχή πριν από οκτώ χρόνια όταν ήμουν στο Πακιστάν. Απέχει μόνον 16 μίλια από την περιοχή του νοτιοανατολικού Τσιτράλ, παρ’ όλη την μικρή απόσταση κανείς δεν γνώριζε την ύπαρξή τους.
Τους βρήκε ένας τοπογράφος της Βρετανικής Γεωλογικής Επιθεώρησης στο τέλος του 19ου αιώνα… η γλώσσα τους ήταν τόσο διαφορετική που πήρε πολλά χρόνια για να βρούν από πού κατάγεται.
Ένας Γερμανός καθηγητής γλωσσολογίας ξόδεψε πέντε χρόνια στην αναφερόμενη περιοχή με τον λαό αυτόν και τελικά κατέληξε σε ενδείξεις για λέξεις που έμοιαζαν με ονόματα αρχαίων ελληνικών θεών… Δεν υπήρχε κανένα γραπτό στοιχείο δεδομένου ότι ο γραπτός λόγος δεν ήταν τρόπος επικοινωνίας τους.
Νοικιάσαμε ένα τζίπ για να πάμε εκεί… αυτά τα 16 μίλια ήταν θανάσιμα.
Φθάσαμε στα πρώτα χωριά. Τα σπίτια τους ήταν μέσα στα βράχια για να μην είναι ορατά και να αποφύγουν τυχόν εισβολείς. Όλη η εικόνα ήταν συναρπαστική. Σκοτεινά, μαύρα σπίτια, μαύρα ρούχα και πρόσωπα τόσο διαφορετικά… Άκουσα πως οι Καλάς παίρνουν την ελληνική υπηκοότητα αμέσως από την ελληνική Κυβέρνηση που τους αναγνωρίζει ως δικούς τους ανθρώπους.
Συνάντησα και έναν Έλληνα εκεί και με πληροφόρησε πως πάρα πολλοί Έλληνες επισκέπτονται την περιοχή κάθε χρόνο…
Υπάρχουν τρία κύρια χωριά. Η πακιστανική κυβέρνηση έχει χαρακτηρίσει την περιοχή ως αυτόνομη και βρίσκεται υπό της αρμοδιότητας του πακιστανικού νόμου.»
Οι πληροφορίες προήλθαν από το forum: GUPSHUP
Διαβάζοντας τα πακιστανικά φόρουμ που ασχολούνται για την περιοχή των Καλάς, ξεχωρίσαμε ορισμένες απόψεις, τις οποίες καταγράφουμε, αφού πιστεύουμε πως εμπλουτίζουν τις γνώσεις μας για τη φυλή των Καλάς και την γενικότερη κατάσταση που επικρατεί στην περιοχή τους.
Αρχίζουμε με το σχόλιο του Mohammad Ismail Sloan που θεωρείται αρνητής της άποψης πως οι Καλάς έχουν ελληνική προέλευση και αναγάγει την προέλευσή τους στην ινδοευρωπαϊκή καταγωγή τους...
«Η Χοβάρ είναι η γλώσσα της περιοχής Τσιτράλ, η οποία βρίσκεται στο βορειοδυτικό άκρο του Πακιστάν.
Η Χοβάρ ταξινομείται στην δαρδική ομάδα της ινδοευρωπαϊκή ομογλωσσίας.
Ως δαρδική θεωρείται απλώς μια γεωγραφική συλλογή των ινδοευρωπαϊκών προφορικών γλωσσών, κυρίως στην οροσειρά του Χιντού Κους και της οροσειράς των Ιμαλαϊων.
Μεταξύ αυτών υπάρχει η γλώσσα της φυλής Καλάς που ονομάζεται ‘Καλάσαμουν’ και η οποία είναι στενά συνδεδεμένη με τη Χοβάρ.
Εδώ βρίσκονται οι λόγοι και οι αιτίες που αποκτά ενδιαφέρον για τη γλώσσα Χοβάρ.
»Μιλιέται ως κύρια γλώσσα στην περιοχή Τσιτράλ από έναν ξεχωριστό πληθυσμό 250.000 ατόμων.
Υπάρχουν βέβαια ορισμένοι γλωσσικοί θύλακες στην περιοχή όπου ομιλείται η Γίλγιτ. Είναι ξεκάθαρο πως οι σύγχρονοι κάτοικοι του Τσιτράλ κατοικούν σε αυτές τις οροσειρές εδώ και 3.000 ως 4.000 χρόνια.
Ο Αλέξανδρος ο Μέγας, βρήκε τη φυλή αυτή, όταν επισκέφθηκε την περιοχή.
»Και η απόδειξη σε αυτό βρίσκεται στις ιστορίες που γράφηκαν για το Μέγα Αλέξανδρο, του οποίου τα στρατεύματα βρήκαν παράξενα ξύλινα κιβώτια, τα οποία τεμάχισαν για να τα χρησιμοποιήσουν ως καυσόξυλα.
Και δεν ήταν τίποτε άλλο αυτά τα «κιβώτια», από φέρετρα των εντοπίων που τα άφηναν έξω από το σπίτι τους με τους νεκρούς σε αυτά.
Υπάρχει ένα πολύ γνωστό βιβλίο, " Ο Αλέξανδρος ο Μακεδών" του συγγραφέα Peter Green (1991), ο οποίος αφιερώνει μια σελίδα του βιβλίου του σε αυτό.
Ο Αλέξανδρος ο Μέγας, τους χαρακτηρίζει ως συγγενικό λαό της ευρωπαϊκής ηπείρου και πράγματι έτσι φαίνεται ότι είναι.
Αυτό δίνει ερείσματα στην άποψη ότι ο ίδιος λαός που υπήρχε τότε υπάρχει και τώρα.
Η αναφορά αυτή για το λαό αυτόν που ζει στα υψώματα του Χιντού Κους, ως συγγενή με τους ευρωπαϊκούς λαούς, δεν ήτανε πιστευτή από τους ιστορικούς μέχρι που ανακαλύφθηκε εκ νέου, σχετικά πρόσφατα.
Επίσης, η σημερινή θρησκεία των Καλάς –Καφίρ, και μιλάμε για 3.000 άτομα στην περιοχή της Τσιτράλ που πιστεύουν σε αυτήν, έχει μεγάλη ομοιότητα με την αρχαία ελληνική θρησκεία των θεών και θεαινών.
»Το γεγονός αυτό έχει οδηγήσει ορισμένους στο συμπέρασμα πως πήραν τη θρησκεία από τους Έλληνες που εισέβαλλαν στη χώρα τους.
Αυτό όμως θεωρείται απίθανο.
Οι Έλληνες ‘πέρασαν’ από την περιοχή περί το 327 π.Χ. πιθανόν εισχωρώντας κατά πενήντα μίλια στην περιοχή του Τσιτράλ και δεν παρέμειναν σε αυτήν αρκετό καιρό.
Το πιθανότερο είναι ότι η θρησκεία των Καλάς και η ελληνική θρησκεία έχουν κοινή προέλευση.
Και οι δύο προήλθαν από κάποια κοινή ευρωπαϊκή θρησκεία, πρωτο– ινδική που δημιουργήθηκε μαζί με την ινδοευρωπαϊκή ομογλωσσία. Και η φυλή αυτή έφτασε στην περιοχή αυτή πριν από 3.000 με 4.000 χρόνια.»
Σημείωση : Ο Mohammad Ismail Sloan δημοσίευσε το 2006 το βιβλίο:
“Khowar English Dictionary: A Dictionary Of The Predominant Language Of Chitral”
Οι φανατικοί μουσουλμάνοι εχθροί της παράδοσης των Καλάς
Ο δεύτερος σχολιαστής, στο πακιστανικό βήμα, θα καταγράψει εύστοχα τους εχθρούς των Καλάς και όσων προσπαθούν να προστατέψουν την παράδοσή τους. Με την παρέμβασή του αυτή, μας γίνεται γνωστή η αιτία της εχθρικής στάσης των Ταλιμπάν, που είναι φανατικοί μουσουλμάνοι, σε κάθε τι μή μουσουλμανικό, όπως είναι η διατήρηση της παράδοσης των Καλάς:
«Η περιοχή των Καλάς, όπως είναι γνωστό, επεκτείνεται μέσα στο Αφγανιστάν, αλλά οι κάτοικοι αναγκάστηκαν να γίνουν μουσουλμάνοι όταν ο Εμίρης του Αφγανιστάν κήρυξε ιερό πόλεμο (Τζιχάντ) εναντίων όλων των Καλάς. Αυτό έγινε στο τέλος του 19ου αιώνα, στην περιοχή που σήμερα λέγεται Νουριστάν.
Ένα μεγάλο πρόβλημα με την εμφάνιση στο προσκήνιο της γλώσσας και των πολιτιστικών στοιχείων των Καλάς είναι ο φθόνος των μουσουλμάνων αλλά και των μη μουσουλμάνων ιεραποστόλων.
Τα τοπικά σχολεία δεν διδάσκουν στο λαό αυτόν τη γλώσσα τους ή οτιδήποτε, σχετικά, με την παράδοση και τον πολιτισμό τους, και αυτό θα έχει ως συνέπεια μέσα σε μια γενιά να χαθούν.»
Ο τρίτος θα κατηγορήσει τους Ινδούς, όπως είναι ο πιο πάνω αναφερόμενος Sloan, για επιδιωκόμενο αρνητικό αντίκτυπο στη θεώρηση της καταγωγής των Καλάς:
« Ας αγνοήσουμε τους Ινδούς που ως συνήθως προσπαθούν να εμποτίσουν με αρνητικό αντίκτυπο αυτό το μεγάλο ζήτημα.
Οι ελληνικές φυλές Καλάς που διασπάστηκαν από τον στρατό του Αλεξάνδρου, κατέφυγαν στην κοιλάδα των Καλάς.
Αυτό το θαύμα των κρυμμένων φυλών για περισσότερα από 2.000 χρόνια είναι ένα τεράστιο ζήτημα τεράστιου ενδιαφέροντος από όλη την παγκόσμια κοινότητα.
Το θέμα απασχόλησε επί πολλά χρόνια το National Geographic και άλλα πολυάριθμα περιοδικά, γυρίστηκαν ταινίες, γράφηκαν πολλά βιβλία για τον λαό Καλάς.
Επισκέφθηκα αυτήν την περιοχή πριν από οκτώ χρόνια όταν ήμουν στο Πακιστάν. Απέχει μόνον 16 μίλια από την περιοχή του νοτιοανατολικού Τσιτράλ, παρ’ όλη την μικρή απόσταση κανείς δεν γνώριζε την ύπαρξή τους.
Τους βρήκε ένας τοπογράφος της Βρετανικής Γεωλογικής Επιθεώρησης στο τέλος του 19ου αιώνα… η γλώσσα τους ήταν τόσο διαφορετική που πήρε πολλά χρόνια για να βρούν από πού κατάγεται.
Ένας Γερμανός καθηγητής γλωσσολογίας ξόδεψε πέντε χρόνια στην αναφερόμενη περιοχή με τον λαό αυτόν και τελικά κατέληξε σε ενδείξεις για λέξεις που έμοιαζαν με ονόματα αρχαίων ελληνικών θεών… Δεν υπήρχε κανένα γραπτό στοιχείο δεδομένου ότι ο γραπτός λόγος δεν ήταν τρόπος επικοινωνίας τους.
Νοικιάσαμε ένα τζίπ για να πάμε εκεί… αυτά τα 16 μίλια ήταν θανάσιμα.
Φθάσαμε στα πρώτα χωριά. Τα σπίτια τους ήταν μέσα στα βράχια για να μην είναι ορατά και να αποφύγουν τυχόν εισβολείς. Όλη η εικόνα ήταν συναρπαστική. Σκοτεινά, μαύρα σπίτια, μαύρα ρούχα και πρόσωπα τόσο διαφορετικά… Άκουσα πως οι Καλάς παίρνουν την ελληνική υπηκοότητα αμέσως από την ελληνική Κυβέρνηση που τους αναγνωρίζει ως δικούς τους ανθρώπους.
Συνάντησα και έναν Έλληνα εκεί και με πληροφόρησε πως πάρα πολλοί Έλληνες επισκέπτονται την περιοχή κάθε χρόνο…
Υπάρχουν τρία κύρια χωριά. Η πακιστανική κυβέρνηση έχει χαρακτηρίσει την περιοχή ως αυτόνομη και βρίσκεται υπό της αρμοδιότητας του πακιστανικού νόμου.»
Οι πληροφορίες προήλθαν από το forum: GUPSHUP