Ο γερμανός καθηγητής οικονομικών Dirk Meyer σχολιάζοντας την οικονομική επικαιρότητα στην εφημερίδα "Tagesspiegel" αναφέρει ότι η παραμονή της Ελλάδας στη ζώνη του Ευρώ θα είναι πολύ ακριβή για τα υπόλοιπα μέλη.
«Καθ’ ην στιγμή η πολιτική κατάσταση που υπάρχει στην ευρωζώνη αποκλείει οικονομική βοήθεια, μια στρατηγική ‘εξόδου’ είναι η πιο πιθανή. Για αυτήν τη μελέτη θα σας μιλήσω με περισσότερα επιχειρήματα.
Α. Η Ελλάδα εντάχθηκε στην ΕΕ το 1981, λάμβανε βοήθεια κάθε έτος με ένα ποσοστό της τάξης του 1% του ακαθαρίστου εθνικού προϊόντος της. Είναι περίπου 100 δισεκατομμύρια ευρώ.
Την ίδια στιγμή η χώρα αυτή από την εισαγωγή του ευρώ το 2001, έχει κατ’ επανάληψη παραβιάσει τους κανόνες για τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα.
Από ηθική άποψη έχει δημιουργηθεί μια δυσάρεστη κατάσταση στην έννοια της αρχή της αλληλεγγύης των χωρών του Ευρώ.
Β. Ποιο είναι, όμως, το αποτέλεσμα της πτώχευσης στην Ελλάδα;
Οι χρηματοπιστωτικές αγορές σύντομα θα βρεθούν σε δίνη κατάρρευσης. Η αλυσιδωτή αντίδραση θα αυξήσει τον κίνδυνο της πτώχευσης και σε άλλες χώρες μέλη της ευρωζώνης. Τα επιτόκια θα ανέβουν σε διψήφιους αριθμούς, με αποτέλεσμα την αύξηση της επιβάρυνσης του προϋπολογισμού, που θα έχει ως αποτέλεσμα την μείωση του κύρους και άλλων χωρών στις χρηματοπιστωτικές αγορές
Αυτό θα δημιουργήσει μια κοινωνική έκρηξη, η οποία, ήδη, παρουσιάζεται στην ελληνική κοινωνία, και θα μπορούσε να παρασύρει και άλλες μεσογειακές χώρες.
Μόνο οι γερμανικές τράπεζες έχουν αξιώσεις πάνω από 550 δισεκατομμύρια σε πέντε χώρες, Πορτογαλία, Ισπανία, Ελλάδα και Ιρλανδία.
Αλλά η περίπτωση της αφερεγγυότητας της Ελλάδας είναι μοναδική και για την οικονομική επιβίωσή της είναι απαραίτητη η βοήθεια.
Αλλά πρέπει να εξαχθούν και διδάγματα.
Η Νομισματική Ένωση μακροπρόθεσμα θα χάσει την οικονομική της ισχύ, τα χρέη θα μεταφερθούν στο μέλλον. Ως εκ τούτου η όποια ενίσχυση πρέπει να σχετίζεται με υποβιβασμό της από τη ζώνη του Ευρώ.
Η επιστροφή στη δραχμή
Γ. Η ενίσχυση της Ελλάδας φαίνεται προβληματική, για μια χώρα μέσα στη ζώνη του Ευρώ. Αντίθετα οι χώρες της ΕΕ που δεν είναι στην ευρωζώνη έχουν πρόσβαση σε δάνεια και ενισχύσεις από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Η συνθήκη της Λισαβόνας επιτρέπει σε ένα κράτος μέλος της ΕΕ να αποχωρήσει από την Ένωση.
Η Ελλάδα μπορεί να μπει σε ένα ειδικό καθεστώς, εκτός της νομισματικής ένωσης, όπως η Βρετανία και η Δανία. Η στρατηγική φαίνεται υλοποιήσιμη..
Η εισαγωγή της Δραχμής θα δώσει στην Τράπεζα της Ελλαδος, τη δυνατότητα να διεξάγει ανεξάρτητη νομισματική πολιτική και τη δυνατότητα υποτίμησης της δραχμής.
"Μεσογειακή Νομισματική Ένωση"
Θα δημιουργηθεί η ευκαιρία για βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των ελληνικών προϊόντων σε ξένες αγορές.
Αν και άλλες χώρες της περιοχής σε μια μεσοπρόθεσμη βάση αποφασίσουν να φύγουν από τη ζώνη του ευρώ θα μπορούσε να δημιουργηθεί μια μεσογειακή νομισματική ένωση.
Αυτό θα ήταν κέρδος για όλους. Δύο νομισματικές περιοχές θα καλύπτουν τις ανάγκες όμοιων κρατών και η ανισορροπία θα ήταν σε μικρότερο βαθμό.
Έτσι δεν θα υπήρχε η δυνατότητα να βλαφθεί το ευρώ και η διαδικασία επιστροφής των χωρών αυτών στη ζώνη του ευρώ θα μπορούσε να γίνει με ένα μακροπρόθεσμο σχέδιο, προς όφελος όλων των λαών.
--
Ο Dirk Meyer είναι καθηγητής οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου.
Ἂρθρα & Σκέψεις- Γιῶργος Ἐχέδωρος